علائم آسم کودکان؛ علل، تشخیص و درمان

نوشته شده توسط فاطمه مهربان
24 / 08 / 1400

در آسم دوره کودکی، ریه‌ها و راه‌های هوایی در معرض محرک‌های خاصی مانند استنشاق گرده یا سرماخوردگی یا سایر عفونت‌های تنفسی به راحتی ملتهب می‌شوند. آسم کودکان می‌تواند علائم آزاردهنده روزانه‌ای ایجاد کند که در بازی، ورزش، مدرسه و خواب اختلال ایجاد می‌کند. در برخی از کودکان، آسم کنترل نشده می‌تواند باعث بروز حملات خطرناک آسم شود.

آسم کودکان نسبت به آسم بزرگسالان بیماری متفاوتی نیست، اما کودکان با چالش‌های منحصر به فردی روبرو هستند. این وضعیت یکی از دلایل اصلی مراجعه به بخش اورژانس، بستری شدن در بیمارستان و از دست دادن روزهای حضور در مدرسه است. با مطالعه برونشیولیت در کودکان اطلاعات لازم از علائم و راهنمایی لازم در این خصوص را به دست آورید و در صورت نیاز با ویزیت پزشک در منزل و یا مشاوره تلفنی پزشکی از تشدید بیماری جلوگیری کنید.

متأسفانه، آسم کودکان قابل درمان نیست و علائم می‌تواند تا بزرگسالی ادامه یابند. اما با درمان مناسب، شما و فرزندتان قادر هستید علائم را تحت کنترل داشته باشید و از آسیب به ریه‌های در حال رشد جلوگیری کنید.

فهرست مطالب

علائم آسم کودکان

علائم و نشانه‌های رایج آسم کودکان عبارتند از:

سرفه‌های مکرر که وقتی کودک شما عفونت ویروسی دارد بدتر می‌شود، زمانی که کودک شما خواب است یا با ورزش یا هوای سرد تحریک می‌شود این سرفه‌ها اتفاق می‌افتند.
صدای سوت مانند یا خس خس هنگام بازدم
تنگی نفس
گرفتگی قفسه سینه

آسم در کودکان همچنین ممکن است باعث موارد زیر شود:

مشکل خواب به دلیل تنگی نفس، سرفه یا خس خس سینه
حملات سرفه یا خس خس سینه که با سرماخوردگی یا آنفولانزا بدتر می‌شود
تاخیر در بهبودی یا برونشیت پس از عفونت تنفسی
مشکل تنفسی که بازی یا ورزش را مختل می‌کند
خستگی که می‌تواند به دلیل عدم خواب راحت باشد

علائم و نشانه‌های آسم کودکان از کودکی به کودک دیگر متفاوت است و ممکن است با گذشت زمان بدتر یا بهتر شود. کودک شما ممکن است تنها یک نشانه داشته باشد، مانند سرفه طولانی مدت یا احتقان قفسه سینه.

تشخیص اینکه آیا علائم کودک شما ناشی از آسم است یا خیر، ممکن است دشوار باشد. خس خس دوره‌ای یا طولانی مدت و سایر علائم شبه آسم می‌تواند ناشی از برونشیت عفونی یا سایر مشکلات تنفسی باشد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

در صورت مشکوک شدن به آسم، کودک خود را نزد پزشک ببرید. درمان زودهنگام به کنترل علائم و احتمالاً پیشگیری از حملات آسم کمک می‌کند. اگر متوجه هر یک از موارد زیر شدید با پزشک فرزندتان وقت ملاقات بگیرید:

سرفه‌ای که ثابت است، متناوب است یا به نظر می‌رسد با فعالیت بدنی مرتبط باشد
هنگامی که کودک شما نفس خود را بیرون می‌دهد صدای خس خس یا سوت مانند به گوش می‌رسد
تنگی نفس یا تنفس سریع
شکایت از تنگی قفسه سینه
دوره‌های مکرر برونشیت یا ذات الریه مشکوک

اگر کودک شما آسم دارد، ممکن است جملاتی مانند “سینه‌ام خش دار است” یا “من همیشه سرفه می‌کنم” بگوید. به سرفه‌هایی که ممکن است کودک شما را در هنگام خواب بیدار نکند گوش دهید. گریه، خنده، فریاد زدن یا واکنش‌های احساسی شدید و استرس نیز ممکن است باعث سرفه یا خس‌خس سینه شود.

اگر کودک شما به عنوان فرد مبتلا به آسم تشخیص داده شد، ایجاد یک برنامه برای کنترل آسم می‌تواند به شما و سایر مراقبان کمک کند تا علائم را کنترل کرده و بدانید که در صورت بروز حمله آسم چه کاری انجام دهید.

چه زمانی باید به دنبال درمان اورژانسی بود؟

در موارد شدید، ممکن است سینه و پهلوهای کودکتان را ببینید که در حالی که او برای نفس کشیدن تلاش می‌کند به سمت داخل کشیده شود. کودک شما ممکن است ضربان قلب، عرق کردن و درد قفسه سینه را افزایش دهد. اگر کودک شما هر یک از مشکلات زیر را تجربه می‌کند باید به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشید:

باید در وسط صحبت کردن متوقف شود تا نفس خود را تازه کند
از عضلات شکم برای تنفس راحت تر استفاده می‌کند
هنگام تنفس سوراخ‌های بینی وی گشاد می‌شود
آنقدر برای نفس کشیدن تلاش می‌کند که هنگام نفس کشیدن، شکم زیر دنده‌ها مکیده می‌شود.

حتی اگر کودک شما مبتلا به آسم تشخیص داده نشده است، اگر مشکل تنفسی داشت، فوراً به پزشک مراجعه کنید. اگرچه دوره‌های آسم از نظر شدت متفاوت است، حملات آسم می‌تواند با سرفه شروع شود که به خس‌خس سینه و تنفس سخت تبدیل می‌شود.

علل ایجاد آسم کودکان

علل آسم کودکان به طور کامل شناخته نشده است. برخی از عواملی که تصور می‌شود دخیل هستند عبارتند از:

سابقه ارثی در ایجاد آلرژی
وجود تاریخچه بیماری آسم در خانواده
برخی از انواع عفونت‌های راه هوایی در سنین بسیار پایین
قرار گرفتن در معرض عوامل محیطی مانند دود سیگار یا سایر آلودگی‌های هوا

افزایش حساسیت سیستم ایمنی باعث می‌شود که ریه‌ها و راه‌های هوایی در هنگام قرار گرفتن در معرض محرک‌های خاص متورم شده و مخاط تولید کنند. واکنش به یک محرک می‌تواند به تعویق بیفتد، و شناسایی آن را دشوارتر کند. محرک‌ها از کودکی به کودک دیگر متفاوت است و امکان دارد شامل موارد زیر باشد:

عفونت‌های ویروسی مانند سرماخوردگی
قرار گرفتن در معرض آلاینده‌های هوا، مانند دود تنباکو
آلرژی به کنه‌های گرد و غبار، شوره حیوانات خانگی، گرده گل یا کپک
فعالیت بدنی
تغییرات آب و هوا یا هوای سرد

گاهی اوقات، علائم آسم بدون هیچ محرک ظاهری نیز رخ می‌دهد.

عوامل خطر

عواملی که ممکن است احتمال ابتلای کودک شما به آسم را افزایش دهند عبارتند از:

قرار گرفتن در معرض دود تنباکو، از جمله مدت کوتاهی بعد از تولد
واکنش‌های آلرژیک از جمله واکنش‌های پوستی، آلرژی‌های غذایی یا تب یونجه (رینیت آلرژیک)
سابقه خانوادگی آسم یا آلرژی
زندگی در منطقه‌ای با آلودگی بالا
چاقی
شرایط تنفسی، مانند آبریزش مزمن یا گرفتگی بینی (رینیت)، سینوس‌های ملتهب (سینوزیت) یا ذات الریه
سوزش سر دل (بیماری رفلاکس معده به مری یا GERD)
مرد بودن (جنسیت)
سیاهپوست یا پورتوریکویی بودن

عوارض آسم کودکان

آسم ممکن اس باعث بروز تعدادی از عوارض شود، از جمله:

حملات شدید آسم که نیاز به درمان اورژانسی یا مراقبت‌های بیمارستانی دارند
کاهش دائمی عملکرد ریه
از دست دادن روزهای حضور در مدرسه یا عقب ماندن از مدرسه
بد خوابی و خستگی
علائمی که با بازی، ورزش یا سایر فعالیت‌ها تداخل دارند

راه‌های جلوگیری از ابتلا به آسم کودکان کدامند؟

برنامه ریزی دقیق و اجتناب از محرک‌های آسم بهترین راه برای جلوگیری از حملات آسم است.

قرار گرفتن در معرض محرک‌های آسم را محدود کنید. به کودک خود کمک کنید از آلرژن‌ها و محرک‌هایی که باعث علائم آسم می‌شوند دوری کند.
اجازه ندهید دیگر افراد در اطراف فرزندتان سیگار بکشند. قرار گرفتن در معرض دود تنباکو در دوران نوزادی یک عامل قوی و بسیار خطرناک برای ابتلا به آسم کودکان است و همچنین یکی از محرک‌های رایج حملات آسم تلقی می‌شود.
فرزندتان را تشویق کنید تا فعال باشد. تا زمانی که آسم کودک شما به خوبی کنترل شود، فعالیت بدنی منظم می‌تواند به ریه‌ها کمک کند تا کارآمدتر فعالیت‌های خود را انجام دهند.
در صورت لزوم به پزشک مراجعه کنید. به طور منظم فرزند خود را چک کنید. علائمی که نشان می‌دهد آسم کودک شما ممکن است تحت کنترل نباشد را نادیده نگیرید، مانند نیاز به استفاده مکرر از یک استنشاق سریع تسکین دهنده.
آسم با گذشت زمان تغییر می‌کند. مشورت با پزشک فرزندتان می‌تواند به شما در انجام برنامه‌های درمانی مورد نیاز برای تحت کنترل نگه داشتن علائم کمک کند.
به فرزندتان کمک کنید وزن مناسبی داشته باشد. اضافه وزن می‌تواند علائم آسم را بدتر کند و کودک شما را در معرض خطر سایر مشکلات سلامتی قرار دهد.
سوزش سر دل را تحت کنترل نگه دارید. رفلاکس اسید یا سوزش سر دل شدید (بیماری ریفلاکس معده به مری یا GERD) ممکن است علائم آسم کودک شما را بدتر کند. او ممکن است برای کنترل رفلاکس اسید به داروهای بدون نسخه یا تجویزی نیاز داشته باشد.

تشخیص آسم در کودکان

تشخیص آسم ممکن است سخت باشد. پزشک کودک شما علائم و فراوانی آنها و سابقه پزشکی کودک را بررسی می‌کند. ممکن است کودک شما برای رد سایر شرایط و شناسایی محتمل ترین علت بروز علائم به آزمایشاتی نیاز داشته باشد.

تعدادی از بیماری‌های دوران کودکی می‌توانند علائمی مشابه علائم آسم داشته باشند. برای پیچیده‌تر شدن موضوع، این شرایط معمولاً با آسم نیز رخ می‌دهد. بنابراین، پزشک کودک شما باید تعیین کند که آیا علائم کودک شما ناشی از آسم، وضعیتی غیر از آسم، یا آسم و شرایط دیگر است. شرایطی که می‌توانند علائمی شبیه آسم ایجاد کنند عبارتند از:

رینیت
سینوزیت
رفلاکس اسید یا بیماری ریفلاکس معده به مری (GERD)
ناهنجاری‌های راه هوایی
تنفس دشوار
عفونت‌های دستگاه تنفسی مانند برونشیت و ویروس سنسیشیال تنفسی (RSV)

در زیر آزمایشاتی وجود دارد که ممکن است فرزند شما به آن نیاز داشته باشد.

تست‌های عملکرد ریه (اسپیرومتری): پزشکان آسم را با همان آزمایشاتی که برای شناسایی بیماری در بزرگسالان استفاده می‌شود، تشخیص می‌دهند. اسپیرومتری میزان هوا و سرعت بازدم کودک شما را اندازه گیری می‌کند. ممکن است کودک شما در حالت استراحت، پس از ورزش و پس از مصرف داروهای آسم، آزمایشات عملکرد ریه داشته باشد.

تحریک بروکو: یکی دیگر از تست‌های عملکرد ریه، تحریک بروکو است. با استفاده از اسپیرومتری، این آزمایش نحوه واکنش ریه‌های شما به برخی تحریکات، مانند ورزش یا قرار گرفتن در معرض هوای سرد را اندازه گیری می‌کند.

تست نیتریک اکساید بازدمی: اگر تشخیص آسم پس از آزمایش‌های عملکرد ریه نامشخص باشد، پزشک ممکن است اندازه‌گیری سطح اکسید نیتریک را در نمونه بازدمی تنفس کودکتان توصیه کند. آزمایش اکسید نیتریک همچنین می‌تواند به تعیین اینکه آیا داروهای استروئیدی ممکن است برای آسم کودک شما مفید باشد یا خیر کمک کند.

با این حال، آزمایش‌های آسم مورد استفاده قبل از 5 سالگی دقیق نیستند. برای کودکان کوچکتر، پزشک شما بر اطلاعاتی که شما و فرزندتان در مورد علائم ارائه می‌دهید تکیه می‌کند. گاهی اوقات نمی‌توان تشخیص را تا دیرتر، پس از ماه‌ها یا حتی سال‌ها مشاهده علائم انجام داد.

تست‌های آلرژی برای آسم آلرژیک

اگر به نظر می‌رسد که کودک شما آسم دارد که ناشی از آلرژی است، پزشک ممکن است آزمایش پوستی آلرژی را توصیه کند. در طی یک آزمایش پوستی، پوست با عصاره‌های مواد آلرژی‌زای رایج مانند شوره حیوانات، کپک یا کنه‌های گرد و غبار خراشیده می‌شود و برای نشانه‌هایی از واکنش آلرژیک مورد مشاهده قرار می‌گیرد.

راه‌های درمان علائم آسم کودکان

درمان اولیه به شدت آسم کودکان شما بستگی دارد. هدف از درمان آسم تحت کنترل نگه داشتن علائم است، به این معنی که کودک شما دارای موارد زیر است:

حداقل علائم یا بدون علائم
تعداد کم یا بدون شعله ور شدن آسم
هیچ محدودیتی در فعالیت بدنی یا ورزش وجود ندارد
استفاده حداقلی از استنشاق‌های تسکین سریع (نجات)، مانند آلبوترول (ProAir HFA، Ventolin HFA، و غیره)

عوارض جانبی داروهای کم یا بدون عوارض

درمان آسم هم شامل پیشگیری از علائم و هم درمان حمله آسم در حال پیشرفت است. داروی مناسب برای کودک شما به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله سن، علائم، محرک‌های آسم و آنچه که به نظر می‌رسد برای تحت کنترل نگه داشتن آسم کودک بهترین کارایی را دارد.

برای کودکان کمتر از 3 سال که علائم خفیف آسم دارند، پزشک ممکن است از روش آزمون و خطا استفاده کند. این به این دلیل است که اثرات طولانی مدت داروهای آسم بر نوزادان و کودکان خردسال مشخص نیست. با این حال، اگر یک نوزاد یا کودک نوپا دوره‌های مکرر یا شدید خس خس سینه داشته باشد، ممکن است دارویی تجویز شود تا پزشک ببیند آیا علائم را بهبود می‌بخشد یا خیر.

داروهای کنترل طولانی مدت

داروهای کنترلی پیشگیرانه و طولانی مدت التهاب راه‌های هوایی فرزندتان را که منجر به علائم می‌شود، کاهش می‌دهند. در بیشتر موارد، این داروها نیاز به مصرف روزانه دارند. انواع داروهای کنترل طولانی مدت عبارتند از:

کورتیکواستروئیدهای استنشاقی این داروها عبارتند از فلوتیکازون (Flovent Diskus، Flovent HFA)، بودزونید (Pulmicort Flexhaler)، مومتازون (Asmanex HFA)، سیکلسوناید (Alvesco)، بکلومتازون (Qvar Redihaler) و غیره. ممکن است کودک شما نیاز به استفاده از این داروها برای چند روز تا چند هفته قبل از دریافت بهبودی کامل داشته باشد.
استفاده طولانی مدت از این داروها با اندکی کندی رشد در کودکان همراه بوده است، اما اثر آن جزئی است. در بیشتر موارد، مزایای کنترل صحیح آسم بیشتر از خطرات عوارض جانبی احتمالی است.
اصلاح کننده‌های لکوترین این داروهای خوراکی شامل مونتلوکاست (Singulair)، زافیرلوکاست (Accolate) و زیلوتون (Zyflo) است. آنها به جلوگیری از علائم آسم تا 24 ساعت کمک می‌کنند.
استنشاقی ترکیبی این داروها حاوی یک کورتیکواستروئید استنشاقی به اضافه یک آگونیست بتا طولانی اثر (LABA) هستند. آنها شامل فلوتیکازون و سالمترول (Advair Diskus، Advair HFA)، بودزونید و فورموترول (Symbicort)، فلوتیکازون و ویلانترول (Breo Ellipta) و مومتازون و فورموترول (Dulera) هستند.
در برخی شرایط، آگونیست‌های بتا که اثر طولانی مدت با حملات شدید آسم مرتبط است. به همین دلیل، داروهای LABA باید همیشه به کودک با دستگاه استنشاقی که حاوی کورتیکواستروئید است داده شود. این داروهای استنشاقی ترکیبی باید فقط برای آسمی استفاده شود که با سایر داروها به خوبی کنترل نمی‌شود.
تئوفیلین، یک قرص روزانه است که به باز نگه داشتن مجاری تنفسی کمک می‌کند. تئوفیلین (Theo-24) عضلات اطراف راه‌های هوایی را شل می‌کند تا تنفس راحت تر شود. این بیشتر با استروئیدهای استنشاقی استفاده می‌شود. اگر این دارو را مصرف می‌کنید، باید به طور منظم خون خود را چک کنید.
عوامل تعدیل کننده ایمنی Mepolizumab (Nucala)، dupilumab (Dupixent) و Benralizumab (Fasenra) ممکن است برای کودکان بالای 12 سال که آسم ائوزینوفیلیک شدید دارند مناسب باشند. Omalizumab (Xolair) را می‌توان برای کودکان 6 ساله یا بزرگتر که آسم آلرژیک متوسط تا شدید دارند در نظر گرفت.

داروهای تسکین دهنده سریع

داروهای تسکین دهنده سریع راه‌های هوایی متورم را باز می‌کنند. داروهای نجات دهنده نیز نامیده می‌شوند. داروهای تسکین دهنده سریع در صورت نیاز برای تسکین سریع و کوتاه مدت علائم در طول حمله آسم یا قبل از ورزش اگر پزشک کودک شما آن را توصیه کند، استفاده می‌شود.

انواع داروهای تسکین دهنده سریع عبارتند از:

آگونیست‌های بتا با اثر کوتاه مدت: این داروهای گشادکننده برونش استنشاقی می‌توانند به سرعت علائم را در طول حمله آسم کاهش دهند. آنها شامل آلبوترول (ProAir HFA، Ventolin HFA، دیگران) و لوالبوترول (Xopenex HFA) هستند. این داروها در عرض چند دقیقه عمل می‌کنند و اثر آن چندین ساعت باقی می‌ماند.
کورتیکواستروئیدهای خوراکی و داخل وریدی: این داروها التهاب راه هوایی ناشی از آسم شدید را تسکین می‌دهند. به عنوان مثال می‌توان به پردنیزون و متیل پردنیزولون اشاره کرد. آنها در صورت استفاده طولانی مدت می‌توانند عوارض جانبی جدی ایجاد کنند، بنابراین فقط برای درمان علائم شدید آسم به صورت کوتاه مدت استفاده می‌شوند.

درمان آسم ناشی از آلرژی

اگر آسم کودک شما توسط آلرژی تحریک یا بدتر شود، ممکن است کودک شما از درمان آلرژی مانند موارد زیر نیز بهره مند شود:

Omalizumab (Xolair): این دارو برای افرادی است که آلرژی و آسم شدید دارند. واکنش سیستم ایمنی بدن به مواد آلرژیک مانند گرده، کنه‌ها، گرد و غبار و شوره حیوانات خانگی را کاهش می‌دهد. Xolair با تزریق هر دو تا چهار هفته یکبار تزریق می‌شود.
داروهای آلرژی: اینها شامل اسپری‌های خوراکی و اسپری بینی آنتی هیستامین‌ها و ضد احتقان‌ها و همچنین اسپری‌های بینی کورتیکواستروئید، کرومولین و ایپراتروپیوم می‌باشد.
واکسن‌های آلرژی (ایمونوتراپی): تزریقات ایمونوتراپی معمولاً یک بار در هفته به مدت چند ماه و سپس یک بار در ماه برای یک دوره سه تا پنج ساله انجام می‌شود. با گذشت زمان، آنها به تدریج واکنش سیستم ایمنی کودک شما را به آلرژن‌های خاص کاهش می‌دهند. فقط به داروهای تسکین دهنده سریع تکیه نکنید.
داروهای کنترلی استنشاقی کوتاه مدت و طولانی مدت با استنشاق دوز اندازه گیری شده دارو استفاده می‌شود.
کودکان و نوجوانان بزرگتر ممکن است از یک دستگاه کوچک دستی به نام استنشاق با دوز اندازه گیری شده تحت فشار یا استنشاقی که پودر ریز آزاد می‌کند استفاده کنند.
نوزادان و کودکان نوپا باید از ماسک صورت متصل به استنشاقی با دوز اندازه گیری شده یا نبولایزر استفاده کنند تا مقدار مناسب دارو را دریافت کنند.
نوزادان باید از دستگاهی استفاده کنند که داروی مایع را به قطرات ریز (نبولایزر) تبدیل کند. در حالی که نبولایزر دوز صحیح دارو را ارائه می‌دهد، کودک شما ماسک صورت می‌پوشد و به طور طبیعی نفس می‌کشد.

عمل آسم

برای ایجاد یک برنامه اقدام مکتوب برای آسم با پزشک فرزندتان همکاری کنید. این می‌تواند بخش مهمی از درمان باشد، به خصوص اگر کودک شما آسم شدید داشته باشد. یک برنامه درمانی آسم می‌تواند به شما و فرزندتان کمک کند:

تشخیص دهید که چه زمانی نیاز به تنظیم داروهای کنترل طولانی مدت دارید
تعیین کنید که درمان چقدر خوب کار می‌کند
علائم حمله آسم را شناسایی کنید و بدانید در صورت بروز آن چه باید بکنید
بدانید چه زمانی باید با پزشک تماس بگیرید یا به دنبال کمک اضطراری باشید

کودکانی که هماهنگی و درک کافی دارند، ممکن است از یک دستگاه دستی برای اندازه گیری میزان تنفس خود استفاده کنند (پیک فلومتر). یک برنامه اقدام مکتوب آسم می‌تواند به شما و فرزندتان کمک کند تا زمانی که اندازه‌گیری‌های اوج جریان آسم به یک سطح معین رسید، چه کاری باید انجام دهید.

برنامه اقدام ممکن است از اندازه گیری‌ها و علائم اوج جریان برای طبقه بندی آسم کودک شما به مناطقی مانند منطقه سبز، منطقه زرد و منطقه قرمز استفاده کند. این مناطق با علائم به خوبی کنترل شده، علائم تا حدودی کنترل شده و علائم ضعیف کنترل شده مطابقت دارند. این امر ردیابی آسم فرزند شما را آسان تر می‌کند.

علائم و محرک‌های کودک شما احتمالاً در طول زمان تغییر می‌کند. شما باید علائم را مشاهده کنید و با پزشک برای تنظیم داروها در صورت نیاز همکاری کنید. اگر علائم کودک شما برای مدتی کاملاً کنترل شود، ممکن است پزشک کودک شما کاهش دوز یا قطع داروهای آسم (درمان تدریجی) را توصیه کند. اگر آسم کودک شما به خوبی کنترل نشده باشد، ممکن است پزشک بخواهد داروها را افزایش دهد، تغییر دهد یا اضافه کند (درمان مرحله به مرحله).

شیوه زندگی و درمان‌های خانگی

انجام اقداماتی برای کاهش مواجهه فرزندتان با محرک‌های آسم، احتمال حملات آسم را کاهش می‌دهد. بسته به عواملی که باعث ایجاد آسم در کودک شما می‌شود، مراحل کمک به جلوگیری از محرک‌ها متفاوت است. در اینجا مواردی وجود دارد که ممکن است کمک کند:

وجود رطوبت کم را در خانه حفظ کنید: اگر در آب و هوای مرطوب زندگی می‌کنید، با پزشک کودک خود در مورد استفاده از دستگاهی برای خشک نگه داشتن هوا (رطوبت گیر) صحبت کنید.
هوای داخل خانه را تمیز نگه دارید: از یک متخصص گرمایش و تهویه مطبوع کمک بخواهید که سیستم تهویه مطبوع شما را هر سال بررسی کند. فیلترهای کوره و تهویه مطبوع خود را طبق دستورالعمل سازنده تغییر دهید. همچنین نصب فیلتر ذرات ریز را در سیستم تهویه خود در نظر بگیرید.
شوره حیوانات خانگی را کاهش دهید: اگر کودک شما به شوره حساسیت دارد، بهتر است از حیوانات خانگی با خز یا پر خودداری کنید. اگر حیوان خانگی دارید، حمام کردن یا نظافت مرتب حیوانات خانگی خود نیز ممکن است میزان شوره را کاهش دهد. حیوانات خانگی را از اتاق کودک خود دور نگه دارید.
از کولر گازی خود استفاده کنید: تهویه مطبوع به کاهش میزان گرده موجود در هوا از درختان، علف‌ها و علف‌های هرز که در داخل خانه راه پیدا می‌کند، کمک می‌کند. تهویه مطبوع همچنین رطوبت داخل خانه را کاهش می‌دهد و می‌تواند قرار گرفتن کودک شما در معرض گرد و غبار را کاهش دهد. اگر تهویه مطبوع ندارید، سعی کنید در فصل گرده افشانی پنجره‌های خود را بسته نگه دارید.
گرد و غبار را به حداقل برسانید: گرد و غباری را که می‌تواند علائم شبانه را تشدید کند، با جایگزین کردن برخی از وسایل در اتاق خواب خود کاهش دهید. به عنوان مثال، بالش‌ها، تشک‌ها و فنرهای جعبه‌ای در پوشش‌های ضد گرد و غبار. برداشتن موکت و نصب کفپوش سخت به خصوص در اتاق خواب فرزندتان را در نظر بگیرید. از پرده‌ها و کاورهای قابل شستشو استفاده کنید.
به طور منظم نظافت کنید: حداقل هفته‌ای یکبار خانه خود را تمیز کنید تا گرد و غبار و مواد حساسیت زا از بین برود.
قرار گرفتن کودک در معرض هوای سرد را کاهش دهید: اگر آسم کودک شما در اثر هوای سرد و خشک بدتر می‌شود، استفاده از ماسک صورت در بیرون می‌تواند کمک کننده باشد.

طب جایگزین

در حالی که برخی از درمان‌های جایگزین برای آسم استفاده می‌شوند، در بیشتر موارد تحقیقات بیشتری برای مشاهده میزان عملکرد آنها و تعیین عوارض جانبی احتمالی مورد نیاز است. درمان‌های جایگزینی که باید در نظر گرفته شوند عبارتند از:

تکنیک‌های تنفس: این تکنیک‌ها شامل برنامه‌های تنفسی ساختاریافته، مانند تکنیک تنفس بوتیکو، روش پاپورث و تمرینات تنفسی یوگا (پرانایاما) است.
تکنیک‌های آرامش بخش: تکنیک‌هایی مانند مدیتیشن، بیوفیدبک، هیپنوتیزم و آرام سازی پیشرونده عضلانی ممکن است با کاهش تنش و استرس به آسم کمک کند.
داروهای گیاهی و مکمل‌ها: چند داروی گیاهی از جمله سیاه دانه، روغن ماهی و منیزیم برای آسم آزمایش شده است. با این حال، مطالعات بیشتری برای ارزیابی سود و ایمنی آنها مورد نیاز است.
گیاهان و مکمل‌ها می‌توانند عوارض جانبی داشته باشند و با سایر داروهایی که کودک شما مصرف می‌کند تداخل داشته باشند. قبل از مصرف هر گونه گیاه یا مکمل، با پزشک کودک خود صحبت کنید.

مقابله و حمایت با آسم کودکان

کمک به فرزندتان در مدیریت آسم می‌تواند استرس زا باشد. این نکات را در نظر داشته باشید تا زندگی را تا حد امکان برای فرزن دلبندتان عادی کنید:

درمان را به بخشی منظم از زندگی تبدیل کنید. اگر کودک شما مجبور است روزانه دارو مصرف کند، کار خاص انجام ندهید و به بیان دیگر، آن را تبدیل به یک امر دشوار نکنید. مصرف داروهای روزانه هر چقدر که حائز اهمیت باشند، باید به اندازه خوردن صبحانه یا مسواک زدن به صورت روتین صورت گیرند.

از یک برنامه درمانی مکتوب آسم استفاده کنید. با پزشک کودک خود همکاری کنید تا برنامه درمانی کودک خود را تهیه کنید و یک نسخه از آن را به همه مراقبان کودک خود، مانند ارائه دهندگان مراقبت از کودک، معلمان، مربیان و والدین دوستان فرزندتان بدهید.
پیروی از یک برنامه مکتوب می‌تواند به شما و فرزندتان کمک کند تا علائم را زودتر شناسایی کنید و اطلاعات مهمی در مورد نحوه درمان روزانه آسم فرزندتان و نحوه مقابله با حمله آسم ارائه دهید.
برای فرزند خود دلگرم کننده باشید. توجه خود را به کارهایی که فرزندتان می‌تواند انجام دهد متمرکز کنید، نه بر محدودیت‌ها. معلمان، پرستاران مدرسه، مربیان، بستگان و دوستان را در کمک به فرزندتان در مدیریت آسم مشارکت دهید.
بازی و فعالیت عادی کودک را تشویق کنید. فعالیت‌های کودک خود را به دلیل ترس از حمله آسم محدود نکنید. برای کنترل علائم ناشی از ورزش با پزشک کودک خود مشورت کنید.
آرام باشید و کنترل داشته باشید. اگر علائم آسم بدتر شد، دچار تزلزل نشوید. بر برنامه درمانی آسم کودک خود تمرکز کنید و کودک خود را در هر مرحله مشارکت دهید تا متوجه شود چه اتفاقی در حال رخ دادن است.
با سایر والدین کودکان مبتلا به آسم صحبت کنید. اتاق‌های گفتگو و تابلوهای مرتبت به این امر ار در اینترنت یا یک گروه پشتیبانی محلی دنبال کنید تا شما را با والدینی که با چالش‌های مشابهی روبرو هستند ارتباط دهند.
به فرزندتان کمک کنید با افراد مبتلا به آسم ارتباط برقرار کند. فرزند خود را به “کمپ آسم” بفرستید یا فعالیت‌های سازماندهی شده دیگری برای کودکان مبتلا به آسم پیدا کنید. این می‌تواند به کودک شما کمک کند که کمتر احساس انزوا کند و درک بهتری از آسم و درمان آن پیدا کند.

می‌توانید از ویزیت پزشک در منزل نیز بهره‌مند شوید و سوالات و نگرانی‌های خود را با پزشکان این مجموعه در میان بگذارید.

مقالات مرتبط