انواع مختلف تزریقات در منزل
برای اغلب بیماری‌های مختلف، ازتفاده از تزریقات در منزل و سرم ضروری است. برخی از این بیماری‌ها عبارتند از: دیابت بیماری کبدی، بیماری قلبی، سکته مغزی و... . واکسن‌ها، داروهای بارداری و سایر داروهای تزریقی و درمانی نیز در این دسته قرار می‌گیرند. ویزیت پزشک در منزل توضیح می‌دهد، روش انجام تزریقات در منزل با توجه به نوع بیماری و داروی مورد نظر اغلب متفاوت است. یکی از روش‌هایی که ما تزریق را توصیف می‌کنیم، روش یا نوع بافت بدن است که تزریق میشود. رایج ترین انواع تزریق عبارتند از:
تزریق داخل جلدی
روش تزریق داخل جلدی شامل تزریق مایعات به داخل پوست است. این روش تزریق به‌خصوص برای درمان بیماری‌هایی مانند سل و بسیاری از آلرژی‌ها استفاده میشود. اینها تزریقاتی هستند که در بین لایه‌های پوست انجام میشود. این نوع از تزریقات در منزل معمولاً زمانی استفاده میشود که واکنش موضعی مورد نیاز باشد، به عنوان مثال با برخی واکسیناسیون‌ها، آزمایش‌های آلرژی یا آزمایش‌هایی برای تعیین مواجهه قبلی با برخی عفونت‌ها. به طور کلی، افرادی که با واکسن‌های رایج دوران کودکی به روز هستند، تزریق داخل جلدی را تجربه کرده‌اند.
تزریق داخل عضلانی
رایج‌ترین روش تزریق داروها، تزریق داخل عضلانی است که در این روش، دارو مستقیما به عضلات تزریق میشود. این امر باعث جذب سریع دارو، دسترسی آسان به جریان خون و کمک به بهبودی سریع میشود. این روش، بهترین و مطمئن‌ترین روش تزریق دارو محسوب میشود. مشاوره تلفنی پزشکی بیان می‌کند، تزریق عضلانی به معنی تزریق به عضله است. آنها به طور سنتی در ربع فوقانی بیرونی باسن تزریق می‌شوند، اما برخی از تزریقات عضلانی نیز میتوانند در ران یا بازو انجام شوند. ماهیچه‌ها عروقی هستند، آنها منبع خوبی از رگهای خونی دارند، به این معنی که داروهایی که به عضله داده می‌شوند به سرعت جذب می‌شوند. سوزن‌های بلندتر گاهی برای رسیدن به عضله لازم است، بنابراین تزریق IM ممکن است ناراحت کننده تر از تزریق زیر جلدی باشد. تزریق عضلانی باید تا حد امکان در یک عضله بزرگ انجام شود اما در جایی که احتمال آسیب به رگ خونی بزرگتر یا عصب وجود ندارد. ربع بیرونی بالایی باسن محل ایده آلی برای تزریق IM است. هنگامی که تزریق IM انجام میشود، اغلب از تکنیک Z-track استفاده میشود. این تکنیک تضمین می‌کند که داروی تزریق شده از عضله فرار نمی‌کند و درواقع دارو تزریق شده در عضله مهر و موم میشود. در اینجا مراحل انجام شده برای انجام تزریق فوری با استفاده از روش Z-track آمده است:
- با استفاده از دست غیر غالب ، پوست در یک جهت به صورت محکم گرفته شده و از محل تزریق دور میشود.
- سوزن با زاویه 90 درجه نسبت به پوست در محل تزریق قرار داده میشود.
- به آرامی پیستون فشار داده میشود تا دارو در عضله شما آزاد شود. به نگه داشتن پوست خود با دست غیر غالب خود ادامه دهید.
- بعد از اینکه تمام دارو از سرنگ خالی شد، سوزن با همان زاویه‌ای که وارد شده، خارج میشود.
- پوستی را که دست غیرمسلط شما آن را گرفته است رها کنید و اجازه دهید پوست به حالت اولیه خود بازگردد.
تکنیک Z-track به این دلیل کار می‌کند که چربی زیر جلدی راحت تر از ماهیچه حرکت می‌کند. هنگامی که پوست پس از برداشتن سوزن آزاد میشود، پوست و بافت کشیده شده محل سوراخ شدن عضله را می‌پوشاند و مانع از خروج داروی تزریق شده از عضله میشود.
تزریق زیر جلدی
این روش تزریق زمانی استفاده میشود که دارو باید به‌آرامی جذب بدن بیمار شود. در این روش، دارو به لایه چربی پوست تزریق میشود. تزریق زیر جلدی کمترین احتمال ایجاد عوارض جانبی را به همراه دارد. انسولین با استفاده از این روش تزریق میشود. تزریق‌های زیر جلدی (که به آنها «subcut»، «sub-Q» یا «SQ» نیز گفته میشود) تزریق‌هایی هستند که دارو را به لایه چربی زیر پوست می‌رسانند. اینها را می‌توان با سوزن‌های کوچک و ظریف داد، بنابراین فقط اندکی ناراحت کننده هستند. گاهی اوقات، تزریق SC مکرر می‌تواند باعث ایجاد توده‌های کوچکی شود که در زیر پوست احساس میشود. هنگام تزریق‌های بعدی باید از این نواحی اجتناب شود زیرا سرعت جذب می‌تواند غیرقابل پیش بینی باشد. تزریق‌های زیر جلدی اغلب به صورت خودسرانه انجام می‌شوند، بنابراین رایج‌ترین محل‌هایی هستند که افراد به راحتی میتوانند به آنها دسترسی پیدا کنند. اغلب، تزریق‌های زیر جلدی در قسمت پایین شکم یا بالای ران‌ها انجام میشود، زیرا چربی در این نواحی سرعت جذب خوبی دارد. افراد مبتلا به دیابت معمولاً میتوانند تزریقات خود را انجام دهند و بسیاری از دیابتی‌های نوع 1 به طور منظم قند خون را با آزمایش انگشت خراش بررسی می‌کنند و نسبتاً در اوایل کودکی انسولین خود را به‌صورت خود تجویز می‌کنند. اما به طور کلی، افرادی که قادر به انجام تزریقات خود نیستند، میتوانند از خدمات تزریقات در منزل تیم ما استفاده نمایند.
تزریقات در منزل
تزریق داخل وریدی
وقتی پرستار، دارو را در داخل رگ تزریق می‌کند به این روش تزریق داخل وریدی گفته میشود. برای تزریق سرم نیز از این روش استفاده میشود. تزریق داخل وریدی دارو را مستقیماً وارد ورید می‌کند. داروهایی که از طریق تزریق IV داده می‌شوند معمولاً از طریق یک کانولا انجام می‌شوند تا اطمینان حاصل شود که دارو در ورید ثبت شده و از نشت دارو به بافت‌های دیگر جلوگیری میشود. از نظر تاریخی، تزریق IV معمولاً مستقیماً از طریق سوزن انجام می‌شد، اما خطر تجویز نادرست آن نسبت به کانول نصب شده و برافروخته شده بیشتر است. علاوه بر این، برخلاف کانولا، نمی‌توان سوزن‌ها را برای تجویز دارو در آینده در رگ رها کرد. برای قرار دادن یک کانول برای تزریق یا انفوزیون IV، پزشک یا پرستار از دستگاهی استفاده می‌کند که در آن یک لوله پلاستیکی نرم با استفاده از یک سوزن وارد میشود. سپس سوزن بیرون کشیده می شود و لوله پلاستیکی با یک پورت دسترسی که روی پوست چسبانده شده است، در رگ رها میشود. سایر اشکال داروهای تزریقی که کمتر رایج هستند عبارتند از: به طور معمول، تزریق داخل وریدی فقط توسط متخصصان مراقبت‌های بهداشتی خدمات تزریقات در منزل که آموزش دیدهاند، انجام میشود. آنها محل تزریق را با شناسایی یک ورید خوب برای قرار دادن یک کانول IV، اغلب در قسمت داخلی آرنج («حفره پیش‌کوبیتال»)، ساعد یا دست انتخاب می‌کنند. برای افرادی که رگ‌ها به سختی پیدا می‌شوند، پزشکان یا پرستاران گاهی از دستگاه اولتراسوند برای یافتن رگ مناسب استفاده می‌کنند. افرادی که به تزریق‌های مکرر داخل وریدی نیاز دارند، مانند افرادی که به دوره‌های طولانی آنتی‌بیوتیک یا دوره‌های شیمی‌درمانی نیاز دارند، میتوانند پورت‌های طولانی‌مدت نصب کنند و اغلب با این دستگاه‌ها به خانه می‌روند.
تزریق داخل استخوانی (IO)
تزریق داخل استخوانی معمولاً در مواقع اورژانسی که نیاز است دارو یا مایعات به سرعت وارد جریان خون شود و دسترسی وریدی دشوار یا غیرممکن است، استفاده میشود. گاهی اوقات وقتی فردی ناخوش احوال است، فشار خون او کاهش می‌یابد و رگهای خونی محیطی او (آنهایی که در اندام‌ها و پاها هستند) منقبض می‌شوند تا جریان خون را به مهم‌ترین قسمت‌های بدن انتقال کنند. در شرایط ایست قلبی، آنها همچنین ممکن است نبض نداشته باشند و جریان خون ضعیفی از طریق مسیرهای دسترسی وریدی طبیعی داشته باشند. دسترسی سریع به ورید می‌تواند تقریبا غیرممکن شود، بنابراین یک کانول داخل استخوانی می‌تواند به عنوان جایگزین نصب شود. یک کانول کوچک از طریق پوست به مغز استخوان پیچ میشود، اغلب در قسمت استخوانی ساق پا درست زیر زانو این کانول نصب میشود. این امکان تجویز سریع و آسان داروهای اورژانسی و حجم زیادی از مایعات را فراهم می‌کند. تزریق در مغز استخوان مزایای متعددی نسبت به دسترسی داخل وریدی در مواقع اضطراری دارد، زیرا غیرقابل جمع شدن است و بعید است که نقطه دسترسی از کار بیفتد. با این حال، نصب دستگاه‌های دسترسی داخل استخوانی خطر کمی برای ایجاد شکستگی یا عفونت در بافت‌های عمیق یا استخوان دارد، بنابراین معمولاً فقط در مواقع اضطراری استفاده میشود.
کاربردهای رایج تزریقات در منزل
ویزیت پزشک در منزل بیان می‌کند، رایج ترین تزریقی که افراد در خارج از محیط بیمارستان مشاهده می‌کنند، احتمالاً تزریق انسولین برای افراد مبتلا به دیابت است. تزریق انسولین در خانه یک تزریق زیر جلدی است و می‌تواند در هر ناحیه مرکزی معقول چربی زیر جلدی تزریق شود (قسمت پایین شکم یا بالای ران معمولاً ایده‌آل هستند). بیشتر تزریق‌های دیگری که می‌توان انتظار داشت در خانه انجام شود نیز زیر جلدی هستند، مانند برخی رقیق‌کننده‌های خون یا درمان باروری. محل‌های رایجی برای تزریقات در منزل وجود دارد که به شرح زیر هستند:
عوارض احتمالی تزریق
تزریقات در منزل در صورتی که توسط فرد متخصص انجام شوند، عوارض و خطری را به دنبال نخواهد داشت. اما برخی از افراد اصرار که اصرار دارند خودشان داروهای مورد نظر را به خود و یا یکی از اعضای خانواده تزریق کنند، این امکان وجود دارد که عوارضی را تجربه کنند. در ادامه برخی از رایج‌ترین عوارض تزریقات آورده شده است:
عفونت
هر روشی که شامل سوراخ کردن پوست باشد، خطر کوچکی برای ورود میکروب‌ها به بدن دارد، بنابراین همیشه خطر ابتلا به عفونت، به ویژه هنگامی که تزریق توسط فرد آموزش ندیده انجام میشود، وجود دارد. این خطر را می‌توان با تمیز کردن مناسب و استفاده از تکنیک‌های آسپتیک و بدون لمس به حداقل رساند. نقاط دسترسی کاشته شده مانند کانول‌های وریدی باید به طور منظم برای علائم عفونت کنترل شوند و حداکثر مدت استفاده، معمولاً سه روز است. عفونت‌های موضعی در بافت‌های عمیق‌تر میتوانند آبسه ایجاد کنند. آبسه یک محفظه پر از مایع یا چرک در بدن است که ممکن است به آنتی‌بیوتیک و تخلیه جراحی نیاز داشته باشد. استریل نگه داشتن داروها قبل از تجویز، بخش مهمی از آماده سازی و تجویز تزریق است و به کاهش خطر عفونت‌های جدی کمک می‌کند. برخی از داروها به شکل مایع استریل در ویال‌های شیشه‌ای یا پلاستیکی عرضه می‌شوند، در حالی که برخی دیگر به صورت پودر هستند که باید با آب استریل یا سالین بازسازی شوند. هر مرحله از فرآیند در یک محیط تمیز انجام میشود و تمام تجهیزات مورد استفاده برای تزریق یکبار مصرف و در صورت بسته بندی استریل هستند.
واکنش نامطلوب
تقریباً همه داروها خطر یک واکنش نامطلوب را دارند. این می‌تواند از یک واکنش آلرژیک جزئی تا آنافیلاکسی که نیاز به درمان فوری پزشکی دارد متغیر باشد. اکثر داروهای دارای مجوز باید توسط اکثر افراد نسبتاً خوب تحمل شوند، اما همه داروها فهرست خاص خود را از عوارض جانبی احتمالی دارند. مشاوره پزشکی توضیح می‌دهد، برخی از داروها محل تزریق را تحریک می‌کنند و ممکن است بعد از تزریق قرمزی، درد یا تورم موضعی داشته باشند. داروهای داخل وریدی که برای ورید تحریک کننده هستند نیز ممکن است باعث التهاب ورید شوند.
درد
هر جسم نوک تیزی که پوست را سوراخ کند می‌تواند ناراحت کننده باشد، اما استفاده از کوچکترین سوزن ممکن و اطمینان از تبخیر کامل پاک کننده‌های پوستی مبتنی بر الکل قبل از تزریق، باید درد را به حداقل برساند. خطر کوچکی وجود دارد که تزریق عضلانی می‌تواند به عصب ضربه بزند و آسیب طولانی مدت ایجاد کند، اما زمانی که از تکنیک تزریق مناسب استفاده میشود و محل‌های تزریق با دقت انتخاب می‌شوند، خطر حداقل است.
خطای مدیریت
احتمال کمی وجود دارد که تزریق به طور تصادفی به نوع نامناسبی از بافت بدن تزریق شود یا به آن نشت کند. از آنجایی که ماهیچه‌ها حاوی رگهای خونی هستند، این احتمال وجود دارد که تزریق عضلانی به داخل ورید انجام شود. این احتمال با عقب کشیدن سرنگ پس از قرار دادن برای بررسی اینکه هیچ خونی خارج نمی‌شود کاهش می یابد. داروهایی که به صورت داخل وریدی داده می‌شوند ممکن است از ورید به بیرون نشت کنند یا یک کانول وریدی ممکن است در جای خود قرار نگیرد، به این معنی که دارو یا مایعات ممکن است به فضای اطراف سیاهرگ‌ها، ماهیچه یا چربی زیر جلدی نشت کند. این می‌تواند باعث شود که دوز اشتباه دارو جذب شود یا می‌تواند به این معنی باشد که جذب آن غیرقابل پیش بینی است. برخی از داروها هنگام نشت از ورید ممکن است بسیار تحریک کننده باشند و حتی این امکان وجود دارد که آسیب جدی به ناحیه محلی وارد کنند. داروهایی که محرک شناخته می‌شوند باید به شکل رقیق داده شوند یا در حالت ایده آل فقط در ورید بزرگ با جریان خون تجویز شوند. همچنین احتمال کمی برای تزریق داخل شریانی دارو به صورت ناخواسته وجود دارد. این به معنی تزریقیست که قرار است در ورید انجام شود، در شریان انجام شود. این می‌تواند مشکلات جدی ایجاد کند، اما خوشبختانه بسیار نادر است.
آسیب‌های ناشی از سوزن
صدمات ناشی از سوزن یکی از شایع ترین آسیب‌های شغلی است که توسط متخصصان مراقبت‌های بهداشتی متحمل می شود و ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی سیاست‌ها و رویه‌هایی را برای کاهش خطر و کنترل اقدامات انجام شده پس از آسیب ناشی از وسایل تیز در نظر گرفته‌اند. هر وسیله تیز مورد استفاده در تهیه یا تجویز داروها در جعبه‌های سفت و سخت اختصاصی "تیز" دور ریخته میشود تا خطر صدمات ناشی از سوزن برای همه افراد درگیر در این فرآیند کاهش یابد. ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی فردی از سیاست‌های محلی در مورد دفع صحیح مواد تیز و زباله‌های بالینی پیروی خواهند کرد. سوراخ شدن توسط سوزنی که توسط شخص دیگری استفاده شده است خطر انتقال بیماری‌های منتقله از طریق خون مانند هپاتیت را به همراه دارد، بنابراین اکثر تجهیزات مورد استفاده در تزریق اکنون یکبار مصرف هستند و در شرایط استریل بسته بندی می‌شوند.
نحوه انجام تزریق ایمن در تزریقات در منزل
تجویز ایمن و موثر داروهای تزریقی مهارتی است که باید آموزش داده شود و سپس تمرین شود، چه به عنوان یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی یا فردی که در حال یادگیری تجویز دارو برای خود یا شخصی است که از او مراقبت می‌کند. البته توجه داشته باشید که تمامی این آموزش‌ها به تیم ویزیت پزشک در منزل که خدمات مختلف به خصوص تزریقات را به شما ارائه میدهند، با بالاترید کیفیت ارائه شده است. یادگیری در مورد محل‌های تزریق، تکنیک‌ها و مشکلاتی که باید مراقب آنها بود برای همه مهم است. دارو یا مسیر هر چه باشد، استفاده از روس ایمن و ضدعفونی شده همیشه کلیدی است.
بهداشت دست
بهداشت خوب دست و حفظ یک محیط تمیز بسیار مهم است. برای تزریق IM یا در جاهایی که تزریق توسط یک کارمند مراقبت‌های بهداشتی انجام میشود، باید از دستکش‌های جراحی تمیز یا استریل استفاده شود. کارکنان مراقبت‌های بهداشتی نیز باید در صورت لزوم از سایر تجهیزات حفاظت فردی استفاده کنند. این ممکن است شامل پیش بند و ماسک باشد. افرادی که به طور معمول خود تزریق زیر جلدی انجام میدهند، ممکن است دستکش نپوشند، اما همچنان باید بهداشت دست را رعایت کنند.
آماده سازی دارو
داروها باید در شرایط تمیز با استفاده از تکنیک بدون لمس و با استفاده از تجهیزات استریل و یکبار مصرف تهیه شوند. تمام داروهایی که باید تزریق شوند لازم است از نظر شکل و دوز بررسی شوند و از تاریخ گذشته بودن آنها و عدم ظاهر آلوده یا تغییر رنگ آنها اطمینان حاصل شود. داروهای تزریقی مختلف شرایط نگهداری و تکنیک‌های آماده سازی متفاوتی دارند و دستورالعمل‌ها باید به دقت دنبال شوند.
آماده سازی پوست
تمیز کردن پوست معمولاً برای تزریق زیر جلدی ضروری تلقی نمی‌شود، اما برای محل‌های تزریق عمیق تر توصیه میشود. در مواردی که پوست نیاز به تمیز کردن دارد، باید از یک سواب استریل و یکبار مصرف که برای پاکسازی پوست پزشکی طراحی شده است استفاده شود.
انجام تزریق
اکثر افراد توانا میتوانند تزریق زیر جلدی را خودشان یاد بگیرند. سوزن‌های ظریفی که برای تزریق SC استفاده میشود معمولاً خیلی ناراحت کننده نیستند، اما اکثر مردم گزارش میدهند که انتظار کشیدن برای ناراحتی و درد یک سوزن به خود بدترین قسمت است. اگر پزشک یا پرستار تزریقی را انجام می‌دهد، مسئولیت دارد از داروی مناسب، دوز در زمان مناسب، مسیر درست و مناسب اطمینان حاصل کند. آنها همچنین باید آنچه را که انجام میدهند توضیح دهند و مطمئن شوند که بیمار آنها آنچه را که اتفاق می‌افتد می‌داند و بر اساس اطلاعات کافی رضایت خود را القا می‌کند. یک نسخه برای یک دارو شامل نام دارو، دوز و مسیر، یعنی روش تجویز دارو، مانند SC، IM، یا IV است.
بعد از تزریق
شستن دست‌ها پس از تزریق و برداشتن دستکش نیز مهم است. سوزن‌ها را هرگز نباید دوباره غلاف داد، بلکه باید فوراً در یک جعبه مخصوص مشخص شده انداخته شوند، که در حالت ایده آل باید پس از تزریق در دسترس باشد. مراقب هرگونه واکنش یا عارضه جانبی باشید، به خصوص اگر اولین بار است که فردی دارو مصرف می‌کند. تزریق‌هایی که حاوی آلرژن‌های رایج هستند در حالت ایده‌آل فقط باید در جایی انجام شوند که امکان درمان سریع واکنش نامطلوب وجود دارد.
تزریقات در منزل
برخی از افراد ناچار هستند در زندگی روزمره خود به طور منظم، داروهای مختلفی را تزریق کنند. افرادی که برای درمان لخته‌های خون باید یک دوره رقیق‌کننده‌های خون تزریق کنند، معمولاً به تزریق زیر جلدی روزانه نیاز دارند و برخی از درمان‌های باروری شامل استفاده از تزریقات در خانه است. بیماران دیابتی وابسته به انسولین ممکن است مجبور شوند، احتمالاً چندین بار در روز ترکیبی از انسولین‌های کوتاه، متوسط و طولانی اثر را به خود تزریق کنند. مقدار انسولین تزریقی نیز ممکن است بسته به قند خون فرد یا غذایی که در آن روز می‌خورد نیاز به تنظیم داشته باشد. ممکن است برای برخی افراد قضاوت در مورد دوزهای متغیر مشکل باشد و برخی دیگر به دلایل مختلف نتوانند به خود تزریق کنند. انواع مختلفی از دستگاه‌های تجویز انسولین در دسترس هستند تا تزریق انسولین را برای افراد آسان تر کنند، مانند دستگاه‌هایی که با صدای بلند کلیک می‌کنند، زیرا دوز تعیین میشود تا افراد دارای اختلال بینایی بتوانند با خیال راحت دوز صحیح را انتخاب کنند. افرادی که مهارت کمتری دارند، مانند مبتلایان به ورم مفاصل، پارکینسون، لرزش یا آسیب به دست‌ها، میتوانند دستگاه‌هایی را انتخاب کنند که برای افراد دارای مشکلات حرکتی و مهارتی قابل دسترس باشد. علاوه بر این، افراد ممکن است به هر دلیلی نیاز به کمک برای تزریق در خانه داشته باشند. تزریق آمپولها یک دلیل متداول برای تنظیم قرار ملاقات با ویزیت پزشک در منزل توسط مراقبان یا پرستاران است. پرستاران باتجربه میتوانند به تعیین دوز مناسب، انجام تزریقات معمول و کمک به سایر نیازهای دارویی و مراقبت‌های بهداشتی کمک کنند. 30 درصد افراد بالای 60 سال مبتلا به دیابت هستند و داشتن کنترل خوب قند خون می‌تواند تغییرات جدی در سلامت آنها ایجاد کند. پرستاران خصوصی با آموزش تخصصی در زمینه دیابت میتوانند به بررسی منظم قند خون، تجویز انسولین و سایر داروها و حمایت از شیوه زندگی سالم کمک کنند. امروز بهترین مراقبت را به عزیزتان ارائه دهید و برای مشاوره رایگان با تیم مشاوره مراقبت آزمایش آنلاین، با ما تماس بگیرید.
