چاقی یک بیماری پیچیده است که شامل وجود مقدار بیش از حد چربی در بدن است. چاقی فقط یک نگرانی ظاهری نیست بلکه یک مشکل پزشکی محسوب میشود که خطر ابتلا به سایر بیماریها و مشکلات سلامتی مانند بیماری قلبی، دیابت، فشار خون بالا و برخی سرطانها را افزایش میدهد.
دلایل زیادی وجود دارد که چرا برخی افراد در کاهش وزن دچار مشکل میشوند. معمولاً چاقی ناشی از عوامل ارثی، فیزیولوژیکی و محیطی همراه با رژیم غذایی، فعالیت بدنی و انتخابهای ورزشی است.
خبر خوب این است که حتی کاهش وزن به میزان کم نیز میتواند مشکلات سلامتی مرتبط با چاقی را بهبود بخشد یا از آن جلوگیری کند. رژیم غذایی سالم، افزایش فعالیت بدنی و تغییرات رفتاری میتواند به کاهش وزن کمک کند. داروهای تجویزی و روشهای کاهش وزن گزینههای دیگر برای درمان چاقی هستند.
فهرست مطالب
شاخص توده بدنی (BMI) اغلب برای تشخیص چاقی استفاده می شود. برای محاسبه BMI، وزن را بر حسب پوند در 703 ضرب کنید، بر قد بر حسب اینچ تقسیم کنید و سپس دوباره بر قد بر حسب اینچ تقسیم کنید. یا وزن را بر حسب کیلوگرم بر مجذور قد بر حسب متر تقسیم کنید.
آسیاییهایی که شاخص توده بدنی 23 یا بالاتر دارند ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به مشکلات سلامتی باشند و درواقع بیشتر مستعد تجربه مشکلات هستند. برای اکثر افراد، BMI تخمین معقولی از چربی بدن ارائه میدهد. با این حال، BMI به طور مستقیم چربی بدن را اندازهگیری نمیکند، بنابراین برخی از افراد، مانند ورزشکاران عضلانی، ممکن است از نظر BMI در دسته چاقی قرار داشته باشند، حتی اگر چربی اضافی بدن نداشته باشند.
بسیاری از پزشکان برای کمک به تصمیم گیری در مورد درمان، دور کمر افراد را اندازه گیری میکنند. مشکلات سلامتی مرتبط با وزن در مردان با دور کمر بیش از 40 اینچ (102 سانتی متر) و در زنان با اندازه دور کمر بیش از 35 اینچ (89 سانتی متر) شایع تر است.
اگر نگران وزن یا مشکلات سلامتی مرتبط با وزن خود هستید، از پزشک خود در مورد مدیریت چاقی سوال کنید. شما و پزشکتان میتوانید خطرات سلامتی خود را ارزیابی کرده و گزینههای کاهش وزن خود را مورد بحث قرار دهید.
اگرچه تأثیرات ژنتیکی، رفتاری، متابولیک و هورمونی بر وزن بدن وجود دارد، اما چاقی زمانی رخ میدهد که کالری بیشتری نسبت به کالری دریافتی از طریق فعالیتهای عادی روزانه و ورزش دریافت کنید. بدن شما این کالریهای اضافی را به عنوان چربی ذخیره میکند.
در ایالات متحده، رژیم غذایی اکثر مردم کالری زیادی دارد (اغلب به علت استفاده از غذاهای فست فود و نوشیدنیهای پر کالری). افراد چاق ممکن است قبل از احساس سیری کالری بیشتری بخورند، زودتر احساس گرسنگی کنند یا به دلیل استرس یا اضطراب بیشتر غذا بخورند.
بسیاری از افرادی که در کشورهای غربی زندگی میکنند، اکنون مشاغلی دارند که از نظر جسمی بسیار کم نیاز است، بنابراین تمایلی به سوزاندن کالری زیادی در محل کار ندارند. حتی فعالیتهای روزانه نیز کالری کمتری را به لطف امکانات رفاهی مانند کنترل از راه دور، پلههای برقی، خرید آنلاین و بانکها مصرف میکنند.
چاقی معمولاً ناشی از ترکیبی از علل و عوامل مؤثر است:
ژنهایی که از والدین خود به ارث میبرید ممکن است بر میزان چربی بدن شما و محل توزیع آن تأثیر بگذارد. ژنتیک همچنین ممکن است بدن شما در میزان کارآمدی غذا را به انرژی تبدیل کند. هلاوه بر این در موارد دیگری از قبیل اینکه چگونه بدن شما اشتهای شما را تنظیم میکند و چگونه بدن شما در حین ورزش کالری میسوزاند تاثیر میگذارد.
چاقی معمولا در خانوادهها ایجاد میشود. این فقط به خاطر ژنهای مشترک آنها نیست. بلکه اعضای خانواده اغلب عادات غذایی و فعالیت مشابهی خواهند داشت.
رژیم غذایی ناسالم: رژیم غذایی پر کالری، فاقد میوه و سبزیجات، میزان زیاد فست فود و مملو از نوشیدنیهای پرکالری و وعدههای بزرگ به افزایش وزن کمک میکند.
کالری مایع: افراد قادر هستند کالریهای زیادی را بدون احساس سیری بنوشند، به خصوص کالریهای حاصل از الکل. سایر نوشیدنیهای پر کالری، مانند نوشابههای گازدار به افزایش وزن کمک کنند.
عدم تحرک: اگر سبک زندگی کم تحرکی دارید، به راحتی میتوانید کالری بیشتری در روز دریافت کنید که از طریق ورزش و فعالیتهای روزمره لازم است سوزانده شوند. نگاه کردن به صفحه نمایش کامپیوتر، تبلت و گوشی یک فعالیت کم تحرک است. تعداد ساعات سپری شده در مقابل صفحه نمایش به شدت با افزایش وزن مرتبط است.
در برخی افراد، چاقی را میتوان در یک علت پزشکی، مانند سندرم پرادر-ویلی، سندرم کوشینگ و سایر بیماریها ردیابی کرد. مشکلات پزشکی مانند آرتریت نیز امکان دارد منجر به کاهش فعالیت شود که ممکن است با افزایش وزن مرتبط باشد.
اگر از طریق رژیم غذایی یا فعالیت سعی در کاهش وزن خود ناشته باشید، برخی داروها میتوانند منجر به افزایش وزن شوند. این داروها شامل برخی از داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد تشنج، داروهای دیابت، داروهای ضد روان پریشی، استروئیدها و مسدود کنندههای بتا هستند.
عوامل اجتماعی و اقتصادی با چاقی مرتبط هستند. اگر مناطق امنی برای پیاده روی یا ورزش ندارید، اجتناب از چاقی دشوار است. به طور مشابه، ممکن است روشهای سالم آشپزی به شما آموزش داده نشده باشد، یا ممکن است به غذاهای سالمتر دسترسی نداشته باشید. علاوه بر این، افرادی که با آنها وقت میگذرانید ممکن است بر وزن شما تأثیر بگذارند. اگر دوستان یا اقوام چاق داشته باشید، احتمال ابتلا به چاقی در شما بیشتر از حد معمول است.
چاقی ممکن است در هر سنی رخ دهد، حتی در کودکان خردسال. اما با افزایش سن، تغییرات هورمونی و سبک زندگی مانند عدم تحرک کافی خطر چاقی را افزایش میدهد. علاوه بر این، با افزایش سن، میزان ماهیچههای بدن شما کاهش مییابد. به طور کلی، کاهش توده عضلانی منجر به کاهش متابولیسم میشود. این تغییرات همچنین نیاز به کالری را کاهش میدهد و میتواند جلوگیری از اضافه وزن را سخت تر کند. اگر آگاهانه آنچه را که میخورید کنترل نکنید و با افزایش سن از نظر بدنی فعال تر شوید، احتمالاً وزن اضافه خواهید کرد.
بارداری: افزایش وزن در دوران بارداری شایع است. برخی از زنان پس از تولد نوزاد به سختی این وزن را کاهش میدهند. این افزایش وزن ممکن است به ایجاد چاقی در زنان کمک کند.
ترک سیگار: ترک سیگار اغلب با افزایش وزن همراه است. برای برخی از افراد، ممکن است منجر به افزایش وزن بیش از حد که در دسته چاقی قرار میگیرد، شود. اغلب، این اتفاق زمانی میافتد که مردم از غذا برای مقابله با ترک سیگار استفاده میکنند. با این حال، در دراز مدت، ترک سیگار هنوز برای سلامتی شما مفیدتر از ادامه سیگار است. پزشک میتواند به شما در جلوگیری از افزایش وزن پس از ترک سیگار کمک کند.
کمبود خواب: نخوابیدن کافی یا خواب زیاد باعث تغییراتی در هورمونها میشود که اشتها را افزایش میدهد. همچنین ممکن است هوس غذاهای پر کالری و کربوهیدرات داشته باشید که میتواند به افزایش وزن کمک کند.
فشار: بسیاری از عوامل خارجی که بر خلق و خو و تندرستی تأثیر میگذارند ممکن است در چاقی نقش داشته باشند. افراد معمولاً هنگام تجربه موقعیتهای استرس زا به دنبال مصرف غذاهای پرکالری هستند.
میکروبیوم: باکتریهای روده شما تحت تأثیر آنچه میخورید میشوند و ممکن است به افزایش وزن یا مشکل در کاهش وزن کمک کنند.
حتی اگر یک یا چند مورد از این عوامل خطر را داشته باشید، به این معنی نیست که شما به چاقی مبتلا خواهید شد. شما ممکن اس از طریق رژیم غذایی، فعالیت بدنی و ورزش و تغییرات رفتاری با اکثر عوامل خطر مقابله کنید.
عوارض چاقی
افراد چاق بیشتر در معرض ابتلا به تعدادی از مشکلات سلامتی بالقوه جدی هستند، از جمله:
بیماریهای قلبی و سکتههای مغزی: چاقی احتمال ابتلا به فشار خون بالا و سطوح غیرطبیعی کلسترول را که از عوامل خطر بیماری قلبی و سکته هستند، بیشتر میکند.
دیابت نوع 2: چاقی میتواند بر نحوه استفاده بدن از انسولین برای کنترل سطح قند خون تأثیر بگذارد. این خطر مقاومت به انسولین و دیابت را افزایش میدهد.
سرطانهای خاص: چاقی ممکن است خطر ابتلا به سرطان رحم، دهانه رحم، آندومتر، تخمدان، سرطان سینه، روده بزرگ، رکتوم، مری،سرطان کبد، کیسه صفرا، پانکراس، سرطان کلیه و سرطان پروستات را افزایش دهد.
مشکلات گوارشی: چاقی احتمال ابتلا به سوزش سر دل، بیماری کیسه صفرا و مشکلات کبدی را افزایش میدهد.
آپنه خواب: احتمال ابتلا به آپنه خواب در افراد چاق بیشتر است، یک اختلال بالقوه جدی که در آن تنفس مکرر در طول خواب متوقف و شروع میشود.
آرتروز: چاقی علاوه بر تحریک التهاب در بدن، استرس وارد شده به مفاصل تحمل کننده وزن را افزایش میدهد. این عوامل ممکن است منجر به عوارضی مانند آرتروز شود.
علائم شدید COVID-19: در صورت آلوده شدن به ویروسی که باعث بیماری کروناویروس (COVID-19) میشود، چاقی خطر ابتلا به علائم شدید را افزایش میدهد. افرادی که موارد شدید COVID-19 دارند ممکن است برای تنفس نیاز به درمان و بستری شدن در بخش مراقبتهای ویژه یا حتی کمک فیزیکی داشته باشند.
کیفیت زندگی
چاقی میتواند کیفیت کلی زندگی را کاهش دهد. ممکن است نتوانید فعالیتهای بدنی که قبلاً از آنها لذت میبردید انجام دهید. ممکن است از مکانهای عمومی دوری کنید. افراد چاق حتی ممکن است با تبعیض مواجه شوند. سایر مسائل مرتبط با وزن که ممکن است بر کیفیت زندگی شما تأثیر بگذارد عبارتند از:
برای تشخیص چاقی، پزشک معمولا یک معاینه فیزیکی انجام میدهد و آزمایشهایی را توصیه میکند. این آزمونها و آزمایشها به طور کلی عبارتند از:
گرفتن سابقه سلامتی: پزشک ممکن است تاریخچه وزن، تلاشهای کاهش وزن، فعالیت بدنی و عادات ورزشی، الگوهای غذا خوردن و کنترل اشتها و سایر شرایطی که داشتهاید، داروها، سطح استرس و سایر مسائل مربوط به سلامتی شما را بررسی کند. پزشک شما همچنین ممکن است سابقه سلامتی خانواده شما را بررسی کند تا ببیند آیا شما مستعد ابتلا به برخی شرایط مانند چاقی هستید یا خیر.
یک معاینه فیزیکی عمومی: این معاینه شامل اندازه گیری قد شما میشود. بررسی علائم حیاتی مانند ضربان قلب، فشار خون و درجه حرارت؛ گوش دادن به قلب و ریهها و معاینه شکم.
محاسبه BMI: پزشک شاخص توده بدنی (BMI) شما را بررسی خواهد کرد. BMI 30 یا بالاتر به عنوان چاقی در نظر گرفته میشود. اعداد بالاتر از 30 خطرات سلامتی را حتی بیشتر میکنند. BMI شما باید حداقل یک بار در سال بررسی شود زیرا میتواند به تعیین خطرات کلی سلامت شما و درمانهای مناسب کمک کند.
اندازه گیری دور کمر: چربی ذخیره شده در اطراف کمر، که گاهی اوقات چربی احشایی یا چربی شکمی نامیده میشود، ممکن است خطر بیماری قلبی و دیابت را افزایش دهد. زنان با اندازه دور کمر بیش از 35 اینچ (89 سانتی متر) و مردان با اندازه دور کمر بیش از 40 اینچ (102 سانتی متر) ممکن است نشانه چاقی در افراد باشد.
هدف از درمان چاقی رسیدن به وزن مناسب و حفظ آن است. این امر سلامت کلی را بهبود میبخشد و خطر ابتلا به عوارض مربوط به چاقی را کاهش میدهد. ممکن است لازم باشد با تیمی از متخصصان سلامت از جمله یک متخصص تغذیه، مشاور رفتاری یا یک متخصص چاقی کار کنید تا به شما در درک و ایجاد تغییرات در عادات غذایی و فعالیت خود کمک کند.
هدف اولیه درمان معمولاً کاهش وزن متوسط است که شامل 5٪ تا 10٪ از وزن کل شما محسوب میشود. این بدان معناست که اگر شما 200 پوند (91 کیلوگرم) وزن دارید، فقط باید حدود 10 تا 20 پوند (4.5 تا 9 کیلوگرم) وزن کم کنید تا سلامت شما شروع به بهبود کند. با این حال، هر چه بیشتر وزن کم کنید، فواید بیشتری به همراه خواهید داشت.
همه برنامههای کاهش وزن نیاز به تغییر در عادات غذایی شما و افزایش فعالیت بدنی دارند. روشهای درمانی مناسب برای شما به شدت چاقی، سلامت کلی و تمایل شما برای شرکت در برنامه کاهش وزن بستگی دارد.
تغییرات رژیم غذایی
کاهش کالری و انجام عادات غذایی سالم برای غلبه بر چاقی حیاتی است. اگرچه ممکن است در ابتدا به سرعت وزن کم کنید، اما کاهش وزن ثابت در دراز مدت، ایمنترین راه برای کاهش وزن و بهترین راه برای حفظ دائمی وزن است.
بهترین رژیم غذایی برای کاهش وزن وجود ندارد. یکی را انتخاب کنید که شامل غذاهای سالمی باشد که احساس میکنید برای شما مفید است. تغییرات رژیم غذایی برای درمان چاقی عبارتند از:
کاهش کالری: کلید کاهش وزن این است که کالری دریافتی خود را کاهش دهید. اولین قدم این است که عادات معمولی خوردن و نوشیدن خود را مرور کنید تا ببینید به طور معمول چه مقدار کالری مصرف میکنید و به چه صورت میتوانید آن را کاهش دهید. شما و پزشکتان میتوانید تصمیم بگیرید که برای کاهش وزن روزانه چه مقدار کالری باید مصرف کنید، اما مقدار معمول آن برای زنان 1200 تا 1500 کالری و برای مردان 1500 تا 1800 کالری است.
احساس سیری کمتر: برخی از غذاها مانند دسرها، آب نباتها، چربیها و غذاهای فرآوری شده حاوی کالری زیادی برای بخش کوچکی هستند. در مقابل، میوهها و سبزیجات حجم بیشتری را با کالری کمتری فراهم میکنند. با خوردن بخشهای بزرگتر غذاهایی که کالری کمتری دارند، احساس گرسنگی را کاهش میدهید، کالری کمتری دریافت میکنید و احساس بهتری نسبت به وعدهی غذایی خود دارید، که به میزان رضایت کلی شما کمک میکند.
انتخابهای سالم تر: برای اینکه رژیم غذایی خود را سالم تر کنید، بیشتر از غذاهای گیاهی مانند میوهها، سبزیجات و غلات کامل استفاده کنید. همچنین بر منابع پروتئین بدون چربی مانند لوبیا، عدس و سویا و گوشت بدون چربی تاکید کنید. اگر ماهی دوست دارید، سعی کنید دو بار در هفته از ماهی استفاده کنید. نمک و شکر اضافه شده را محدود کنید. مقدار کمی چربی بخورید و مطمئن شوید که از منابع مفید برای قلب مانند روغن زیتون، کانولا و آجیل تامین میشود.
محدود کردن برخی غذاها: رژیمهای غذایی خاص، مقدار مصرفی یک گروه غذایی خاص را محدود میکند، مانند غذاهای پر کربوهیدرات یا پرچرب. از پزشک خود بپرسید که کدام برنامه غذایی موثر است و کدام یک ممکن است برای شما مفید باشد. محدود کردن نوشیدنیهای شیرین شده با شکر اضافی میتوانید به کاهش وزن خود کمک کنید. محدود کردن این نوشیدنیها یا حذف کامل آنها شروع خوبی برای شروع کاهش کالری است.
جایگزین سایر غذاها: این برنامهها پیشنهاد میکنند که یک یا دو وعده غذایی را با محصولاتشان جایگزین کنید. مانند شیکهای کم کالری یا سایر غذاها و خوردن میانوعدههای سالم و سومین وعده غذایی سالم و متعادل که چربی و کالری کمی دارد. در کوتاه مدت، این نوع رژیم میتواند به کاهش وزن کمک کند. اما احتمالاً این رژیمها به شما یاد نمیدهند که چگونه سبک زندگی خود را تغییر دهید. بنابراین اگر میخواهید وزن خود را کاهش دهید، ممکن است مجبور شوید رژیم را ادامه دهید.
مراقب کاهش وزن سریع باشید: ممکن است با رژیمهای مد شده که وعده کاهش وزن سریع و آسان را میدهند وسوسه شوید. با این حال، واقعیت این است که هیچ غذای جادویی یا راه حل سریعی وجود ندارد. رژیمهای غذایی مد روز ممکن است در کوتاه مدت به شما کمک کند، اما به نظر نمیرسد نتایج بلندمدت بهتر از سایر رژیمها باشد.
به طور مشابه، ممکن است در یک رژیم غذایی شدید وزن کم کنید، اما با توقف رژیم احتمالاً آن وزن به دست آورده را دوباره به دست خواهید آورد. برای کاهش وزن و حفظ آن باید عادات غذایی سالم را اتخاذ کنید که بتوانید در طول زمان آنها را حفظ کنید.
ورزش و فعالیت
افزایش فعالیت بدنی یا ورزش بخشی ضروری از درمان چاقی است:
ورزش: افراد چاق باید حداقل 150 دقیقه در هفته فعالیت بدنی با شدت متوسط داشته باشند تا از افزایش وزن بیشتر جلوگیری کنند یا مقدار متوسطی از وزن خود را کاهش دهند. با بهبود استقامت و تناسب اندام، احتمالاً باید به تدریج میزان ورزش را افزایش دهید.
به حرکت ادامه دهید: حتی اگر ورزش هوازی منظم کارآمدترین راه برای سوزاندن کالری و کاهش وزن اضافی است، هر حرکت اضافی به سوزاندن کالری کمک میکند. دورتر از ورودی فروشگاه پارک کنید و مقداری از مسیر را پیاده بروید، به جای آسانسور از پلهها بروید. گام شمار میتواند تعداد قدمهایی که در طول روز برمیدارید را ردیابی کند. بسیاری از مردم سعی میکنند هر روز به 10000 قدم برسند. به تدریج تعداد قدمهایی را که روزانه برای رسیدن به آن هدف بردارید افزایش دهید.
تغییر رفتار
یک برنامه اصلاح رفتار میتواند به شما در ایجاد تغییراتی در سبک زندگی و کاهش وزن و حفظ آن کمک کند. اقداماتی که باید انجام دهید شامل بررسی عادات فعلی شما برای یافتن عوامل، استرسها یا موقعیتهایی است که ممکن است در چاقی شما نقش داشته باشد.
مشاوره: صحبت با یک متخصص سلامت روان میتواند به حل مسائل عاطفی و رفتاری مرتبط با غذا خوردن کمک کند. درمان میتواند به شما کمک کند تا متوجه شوید چرا پرخوری میکنید و راههای سالمی برای مقابله با اضطراب بیاموزید. همچنین میتوانید یاد بگیرید که چگونه رژیم غذایی و فعالیت خود را کنترل کنید، محرکهای خوردن را درک کنید و با هوسهای غذایی کنار بیایید. مشاوره میتواند به صورت تک به تک یا گروهی انجام شود.
گروههای پشتیبانی: شما میتوانید در گروههای حمایتی که در آن دیگران چالشهای مشابهی با چاقی دارند، رفاقت و تفاهم پیدا کنید. با پزشک خود، بیمارستانهای محلی یا برنامههای تجاری کاهش وزن برای گروههای حمایتی در منطقه خود مشورت کنید.
روشهای آندوسکوپی برای کاهش وزن
این نوع روشها به ایجاد هیچ برشی در پوست نیاز ندارند. بعد از اینکه تحت بیهوشی قرار گرفتید، لولهها و ابزارهای انعطاف پذیر از طریق دهان و پایین گلو وارد معده میشوند. رویههای رایج عبارتند از:
گاستروپلاستی آستین آندوسکوپی: این روش شامل قرار دادن بخیه در معده برای کاهش مقدار غذا و مایعی است که معده میتواند در یک زمان نسبتا مشخص نگه دارد. با گذشت زمان، خوردن و نوشیدن کمتر به کاهش وزن افراد معمولی کمک میکند.
بالون داخل معده برای کاهش وزن: در این روش، پزشکان یک بالون کوچک را در معده قرار میدهند. سپس بالون با آب پر میشود تا فضای معده کاهش یابد، بنابراین با خوردن غذای کمتری احساس سیری خواهید کرد.
جراحی کاهش وزن
جراحی کاهش وزن که به عنوان جراحی چاقی نیز شناخته میشود، مقدار غذایی را که میتوانید راحت بخورید محدود میکند یا جذب غذا و کالری را کاهش میدهد. با این حال، این میتواند منجر به کمبود مواد مغذی و ویتامین شود. جراحیهای رایج کاهش وزن عبارتند از:
باند قابل تنظیم معده: در این روش یک نوار بادی معده را به دو کیسه جدا میکند. جراح باند را مانند یک کمربند محکم میکشد تا یک کانال کوچک بین دو کیسه ایجاد کند. باند از باز شدن دهانه جلوگیری میکند و به طور کلی طوری طراحی شده است که به طور دائم در جای خود بماند.
جراحی بای پس معده: در بای پس معده (Roux-en-Y)، جراح یک کیسه کوچک در بالای معده ایجاد میکند. سپس روده کوچک به فاصله کوتاهی زیر معده اصلی بریده میشود و به کیسه جدید متصل میشود. غذا و مایعات مستقیماً از کیسه به این قسمت روده میریزند و قسمت اعظم معده را دور میزنند.
آستین معده: در این روش بخشی از معده برداشته میشود و مخزن کوچکتری برای غذا ایجاد میشود. این جراحی نسبت به بای پس معده پیچیده تر است.
موفقیت در کاهش وزن پس از جراحی به تعهد شما برای ایجاد تغییرات مادام العمر در عادات غذایی و ورزش بستگی دارد.
سایر درمانهای چاقی عبارتند از:
هیدروژلها: این کپسولهای خوراکی که با نسخه در دسترس هستند، حاوی ذرات ریز هستند که آب را جذب کرده و در معده بزرگ میشوند تا به شما کمک کنند احساس سیری کنید. کپسولها قبل از غذا مصرف میشوند و به عنوان مدفوع از رودهها عبور میکنند.
انسداد عصب واگ: این شامل کاشت دستگاهی در زیر پوست شکم است که پالسهای الکتریکی متناوب را به عصب واگ شکم میفرستد، که به مغز میگوید که چه زمانی معده احساس خالی یا پر شدن میکند.
آسپیراسیون معده: در این روش یک لوله از طریق شکم وارد معده میشود. بخشی از محتویات معده بعد از هر وعده غذایی تخلیه میشود.
هورمون کورتیزول، استرس و عوارض آن بر چاقی از جمله مقالاتی است که پیشنهاد میکنیم مطالعه کنید و در صورت داشتن هر گونه سوال با مشاوره تلفنی پزشکی مجموعه آزمایش آنلاین تماس بگیرید