هرانچه باید راجع به سرطان پوست بدانید!

• نوشته شده توسط فاطمه مهربان
• 18 / 12 / 1400

سرطان پوست به معنی رشد غیرطبیعی سلول‌های پوست است که اغلب در پوستی که بیش از حد در معرض نور خورشید قرار دارد ایجاد می‌شود. این نوع رایج از سرطان امکان دارد در مناطقی از پوست که معمولاً در معرض نور خورشید نیستند نیز رخ دهد. لازم است بدانید، سه نوع عمده سرطان پوست وجود دارد که عبارتند از، کارسینوم سلول بازال، کارسینوم سلول سنگفرشی و ملانوم.

شما می‌توانید با محدود کردن یا اجتناب از قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV) خطر ابتلا به سرطان پوست را در خود کاهش دهید. بررسی پوست توسط مشاوره پزشکی به منظور بررسی تغییرات مشکوک می‌تواند به تشخیص سرطان پوست در مراحل اولیه آن کمک کند. تشخیص زودهنگام سرطان پوست بیشترین شانس را برای درمان موفق سرطان پوست به ارمغان می‌آورد.

انواع سرطان پوست

دو نوع اصلی توده پوست وجود دارد، سرطان کراتینوسیت و ملانوم. با این حال، چندین ضایعات پوستی دیگر بخشی از یک نوع جدی و بزرگتر سرطان پوست در نظر گرفته می‌شوند. همه این موارد که در ادامه توضیح داده می‌شود، سرطان پوست نیستند، اما امکان دارد سرطانی باشند.

1. کارسینوم سلول بازال

کارسینوم سلول بازال نوعی سرطان پوست است. کارسینوم سلول بازال در سلول‌های بازال آغاز می‌شود، نوعی سلول در پوست که با از بین رفتن سلول‌های قدیمی، سلول‌های پوستی جدید تولید می‌کند. کارسینوم سلول بازال اغلب به صورت یک برآمدگی کمی شفاف روی پوست ظاهر می‌شود، اگرچه می‌تواند اشکال دیگری نیز داشته باشد. کارسینوم سلول بازال اغلب در مناطقی از پوست که در معرض نور خورشید هستند، مانند سر و گردن رخ می‌دهد.

تصور می‌شود که اکثر کارسینوم‌های سلول بازال در اثر قرار گرفتن طولانی مدت در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV) نور خورشید ایجاد می‌شوند. دوری از آفتاب و استفاده از کرم ضد آفتاب ممکن است به محافظت در برابر سرطان سلول بازال کمک کند.

علائم سرطان پوست کارسینوم سلول بازال

همانطور که گفته شد، این نوع از سرطان پوست معمولاً در قسمت‌هایی از بدن که در معرض نور خورشید قرار دارند، به ویژه سر و گردن ایجاد می‌شود. در موارد کمتر، کارسینوم سلول بازال می‌تواند در قسمت‌هایی از بدن که معمولاً از نور خورشید محافظت می‌شوند، مانند اندام‌های تناسلی ایجاد شود.

کارسینوم سلول بازال به صورت تغییری در پوست ظاهر می‌شود، مانند عارضه یا زخمی که بهبود نمی‌یابد. این تغییرات در پوست (ضایعات) معمولاً یکی از ویژگی‌های زیر را دارند:

• یک برآمدگی براق و به رنگ پوست که شفاف است، به این معنی که می‌توانید کمی از سطح آن را ببینید. برجستگی روی پوست سفید می‌تواند سفید مرواریدی یا صورتی به نظر برسد. در پوست‌های قهوه ای و سیاه، برجستگی اغلب قهوه‌ای یا سیاه براق به نظر می‌رسد. رگ‌های خونی ریز ممکن است در ای برجستگی‌ها قابل مشاهده باشند، اگرچه ممکن است در پوست قهوه‌ای و سیاه به سختی دیده شوند. برجستگی ممکن است خونریزی کند و زخم شود.
• یک ضایعه قهوه‌ای، سیاه یا آبی یا یک ضایعه با لکه‌های تیره با حاشیه‌ای که تاحدودی برجسته و نیمه شفاف است.
• یک لکه صاف و پوسته پوسته با لبه برجسته. با گذشت زمان، این تکه‌ها ممکن است بسیار بزرگ شوند.
• یک ضایعه سفید، مومی شکل و اسکار مانند بدون مرز مشخص

2. ملانوم

ملانوم، جدی‌ترین نوع سرطان پوست است و در سلول‌هایی (ملانوسیت‌ها) که ملانین تولید می‌کنند (رنگدانه‌ای که به پوست شما رنگ می‌دهد)، ایجاد می‌شود. ملانوما همچنین می‌تواند در چشم‌ها و به ندرت در داخل بدن شما مانند بینی یا گلو ایجاد شود. علت دقیق همه ملانوم‌ها مشخص نیست، اما قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV) نور خورشید یا لامپ‌ها و تخت‌های برنزه کننده خطر ابتلا به ملانوم را افزایش می‌دهد. محدود کردن قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به ملانوما کمک کند.

به نظر می‌رسد خطر ابتلا به ملانوما در افراد زیر 40 سال، به ویژه زنان، در حال افزایش است. دانستن علائم هشدار دهنده سرطان پوست می‌تواند به شناسایی و درمان تغییرات سرطانی قبل از گسترش سرطان کمک کند. ملانوما اگر زود تشخیص داده شود با موفقیت قابل درمان خواهد بود.

علائم سرطان پوست ملانوما

ملانوم امکان دارد در هر نقطه از بدن شما ایجاد شود. آنها اغلب در مناطقی مانند پشت، پاها، بازوها و صورت شما ایجاد می‌شوند که در معرض نور خورشید قرار گرفته‌اند ملانوما همچنین می‌تواند در مناطقی رخ دهد که زیاد در معرض نور خورشید قرار نمی‌گیرند، مانند کف پاها، کف دست‌ها و بستر ناخن‌ها. این ملانوم‌های پنهان در افرادی که پوست تیره تری دارند بیشتر دیده می شود. اولین علائم و نشانه‌های ملانوما اغلب عبارتند از:

• تغییر در خال موجود
• ایجاد یک ضایعه جدید رنگدانه یا غیرعادی روی پوست شما

ملانوما همیشه به عنوان یک خال شروع نمی‌شود و ممکن است روی پوست‌هایی که ظاهر طبیعی دارند نیز رخ دهد. مراجعه به مشاوره پزشکی در صورت مشاهده هر یک از این موارد جزو اقدامات مهم و جدی است که باید در نظر بگیرید

خال‌های معمولی

خال‌های معمولی اغلب یک رنگ یکنواخت هستند، مانند قهوه‌ای، قهوه‌ای یا سیاه  با مرز مشخصی که خال را از پوست اطراف شما جدا می‌کند. آنها بیضی یا گرد هستند و معمولاً کمتر از 1/4 اینچ (حدود 6 میلی متر) قطر دارند (به اندازه یک مداد پاک کن). بیشتر خال‌ها در دوران کودکی ظاهر می‌شوند و خال‌های جدید ممکن است تا حدود ۴۰ سالگی تشکیل شوند. در زمان بزرگسالی، بیشتر افراد بین ۱۰ تا ۴۰ خال دارند. خال‌ها ممکن است با گذشت زمان از نظر ظاهری تغییر کنند و حتی برخی از آنها با افزایش سن ناپدید شوند. خال‌های غیر معمولی نیز وجود دارد که ممکن است نشان دهنده ملانوم باشند.

برای کمک به شناسایی ویژگی‌های خال‌های غیر معمول که ممکن است نشان دهنده ملانوم یا سایر سرطان‌های پوست باشد، مشاوره پزشکی تلفنی شما را راهنمایی کرده و توصیه می‌کند، به حروف ABCDE فکر کنید:

• A برای شکل نامتقارن است. به دنبال خال‌هایی با شکل‌های نامنظم، مانند دو نیمه با ظاهر بسیار متفاوت باشید.
• B برای حاشیه نامنظم است. به دنبال خال‌هایی با مرزهای نامنظم، بریده بریده باشید (ویژگی‌های ملانوم)
• C برای تغییر رنگ است. به دنبال ضایعاتی باشید که دارای رنگ‌های زیاد یا توزیع نابرابر رنگ هستند.
• D برای قطر است. به دنبال رشد جدید در خال بزرگتر از 1/4 اینچ (حدود 6 میلی متر) باشید.
• E برای تکامل است. به دنبال تغییرات در طول زمان باشید، مانند خال که بزرگ می‌شود یا رنگ یا شکل آن تغییر می‌کند. خال‌ها همچنین ممکن است برای ایجاد علائم و نشانه‌های جدید، مانند خارش یا خونریزی جدید، تکامل یابند.

خال‌های سرطانی (بدخیم) از نظر ظاهری بسیار متفاوت هستند. برخی ممکن است تمام تغییرات اشاره شده در بالا را نشان دهند، در حالی که برخی دیگر ممکن است تنها یک یا دو ویژگی غیرعادی داشته باشند.

3. ملانوم‌های پنهان

گفته شد که ملانوم، این نوع از سرطان پوست همچنین می‌تواند در نواحی از بدن شما ایجاد شود که در معرض نور خورشید قرار نمی‌گیرند یا اصلاً قرار ندارند، مانند فضاهای بین انگشتان پا و کف دست، کف پا، پوست سر یا اندام تناسلی. گاهی اوقات به این ملانوماهای پنهان گفته می‌شود، زیرا در مکان‌هایی رخ می‌دهند که اکثر مردم فکر نمی‌کنند نیاز به بررسی است. زمانی که ملانوم در افرادی با پوست تیره‌تر رخ می‌دهد، احتمال بروز آن در یک ناحیه پنهان بیشتر است.

4. سرطان پوست غیر ملانوما

سرطان پوست غیرملانومایی به تمام انواع سرطان‌هایی اطلاق می‌شود که در پوست رخ می‌دهند و ملانوم نیستند. انواع مختلفی از سرطان پوست در دسته وسیع‌تر سرطان پوست غیرملانومایی قرار می‌گیرند که شایع‌ترین انواع آن کارسینوم سلول بازال و کارسینوم سلول سنگفرشی است. درمان سرطان پوست غیر ملانوما به نوع سرطان بستگی دارد. درمان سرطان پوست معمولاً شامل جراحی برای برداشتن سلول‌های سرطانی است. مشاوره پزشکی تلفنی قادر است در کسب آگاهی بیشتر در خصوص نوع سرطان و راه‌های درمانی به شما یاری دهند.

5. کارسینوم سلول سنگفرشی پوست

کارسینوم سلول سنگفرشی پوست شکل شایعی از سرطان پوست است که در سلول‌های سنگفرشی که لایه‌های میانی و بیرونی پوست را تشکیل می‌دهند، ایجاد می‌شود. کارسینوم سلول سنگفرشی پوست معمولاً تهدید کننده زندگی نیست، اگرچه می‌تواند تهاجمی باشد. کارسینوم سلول سنگفرشی پوست درمان نشده اغلب ممکن است بزرگ شود یا به سایر قسمت‌های بدن شما گسترش یابد و عوارض جدی ایجاد کند.

اکثر کارسینوم‌های سلول سنگفرشی پوست در اثر قرار گرفتن طولانی مدت در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV) ناشی از نور خورشید یا تخت‌های برنزه کننده یا لامپ‌ها هستند. اجتناب از نور UV به کاهش خطر ابتلا به سرطان سلول سنگفرشی پوست و سایر اشکال سرطان پوست کمک می‌کند.

سلول‌های سنگفرشی در بسیاری از نقاط بدن شما یافت می‌شوند، و به طور کلی جالب است بدانید کارسینوم سلول سنگفرشی می‌تواند در هر جایی که سلول‌های سنگفرشی یافت می‌شود، رخ دهد. کارسینوم سلول سنگفرشی پوست به سرطانی اطلاق می شود که در سلول‌های سنگفرشی موجود در پوست ایجاد می‌شود.

علائم سرطان پوست در سلول‌های سنگفرشی

کارسینوم سلول سنگفرشی پوست اغلب در پوست در معرض آفتاب مانند پوست سر، پشت دست‌ها، گوش‌ها یا لب‌ها رخ می دهد. اما این امکان نیز وجود دارد که در هر جایی از بدن شما رخ دهد، از جمله داخل دهان، کف پاها و اندام تناسلی. علائم و نشانه‌های کارسینوم سلول سنگفرشی پوست عبارتند از:

• وجود یک ندول سفت و قرمز رنگ
• زخم صاف با پوسته پوسته شده
• یک زخم جدید یا ناحیه برجسته روی یک اسکار یا زخم قدیمی
• یک لکه خشن و پوسته پوسته روی لب شما که ممکن است به یک زخم باز تبدیل شود
• یک زخم قرمز یا لکه خشن در داخل دهان شما
• یک لکه قرمز، برجسته یا زخم زگیل مانند روی یا در مقعد و یا روی اندام تناسلی

علائم و نشانه‌های سرطان‌های پوست نادر

انواع سرطان پوست که در بالا توضیح داده شد در دسته سرطان‌های رایج قرار می‌گیرند اما لازم به ذکر است که علاوه بر آنها، دسته‌های نادری از سرطان پوست نیز وجود دارد. هر یک از این سرطان‌ها نیز دارای علائم متفاوتی هستند. سایر انواع کمتر شایع سرطان پوست عبارتند از:

• سارکوم کاپوزی: این نوع نادر سرطان پوست در رگ‌های خونی پوست ایجاد می‌شود و باعث ایجاد لکه‌های قرمز یا بنفش بر روی پوست یا غشاهای مخاطی می‌شود.
• سارکوم کاپوزی: عمدتاً در افرادی با سیستم ایمنی ضعیف، مانند افراد مبتلا به ایدز و در افرادی که داروهایی مصرف می‌کنند که ایمنی طبیعی آنها را سرکوب می‌کنند، مانند افرادی که تحت پیوند عضو، برای مثال پیوند کلیه قرار گرفته‌اند، رخ می‌دهد. سایر افرادی که خطر ابتلا به سارکوم کاپوزی در آنها رو به افزایش است شامل مردان جوان ساکن آفریقا یا مردان مسن با میراث یهودی ایتالیایی یا اروپای شرقی هستند.
• کارسینوم سلول مرکل: کارسینوم سلول مرکل باعث ایجاد گره‌های سفت و براقی می‌شود که روی پوست و یا در فولیکول‌های مو ایجاد می‌شود. کارسینوم سلول مرکل اغلب در سر، گردن و تنه دیده می‌شود.
• کارسینوم غدد سباسه: این سرطان غیر معمول و تهاجمی از غدد چربی در پوست منشا می‌گیرد. کارسینوم غدد سباسه که معمولاً به صورت ندول‌های سخت و بدون درد ظاهر می‌شوند، می‌توانند در هر جایی ایجاد شوند، اما بیشتر روی پلک اتفاق می‌افتند، جایی که اغلب با سایر مشکلات پلک اشتباه گرفته می‌شوند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر متوجه تغییراتی در پوست خود شدید که باعث نگرانی شما می‌شود، با ویزیت پزشک در منزل خود قرار ملاقات بگذارید. همه تغییرات پوستی ناشی از سرطان پوست نیست. پزشک تغییرات پوستی شما را برای تعیین علت بررسی می‌کند. گاهی برخی از افراد به منظور عدم شنیدن خبرهایی از قبیل ابتلا به سرطان از ملاقات با پزشک اجتناب می‌کنند. اگر شما هم جزو این دسته از افراد هستید، صحبت با مشاوره پزشکی تلفنی را در نظر بگیرید.

علل سرطان پوست

سرطان پوست زمانی رخ می‌دهد که خطاها (جهش) در DNA سلول‌های پوست رخ دهد. جهش‌ها باعث می‌شوند سلول‌ها خارج از کنترل رشد کنند و توده‌ای از سلول‌های سرطانی را تشکیل دهند. جهش سلول‌ها و توده‌های سرطانی مختلف متفاوت هستند و همین امر باعث می‌شود که انواع سرطان پوست ایجاد شود. در ادامه به مواردی که منجر در بروز این سرطان دارند، پرداخته شده است.

سلول‌های دخیل در سرطان پوست

سرطان پوست در لایه بالایی پوست شما (اپیدرم) شروع می‌شود. اپیدرم یک لایه نازک است که پوششی محافظ از سلول‌های پوستی که بدن شما به طور مداوم می‌ریزد را فراهم می‌کند. اپیدرم شامل سه نوع سلول اصلی است:

• سلول‌های سنگفرشی: درست زیر سطح بیرونی قرار دارند و به عنوان پوشش داخلی پوست عمل می‌کنند.
• سلول‌های پایه: سلول‌های پایه، سلول‌های پوستی جدید تولید می‌کنند و در زیر سلول‌های سنگفرشی قرار دارند.
• ملانوسیت‌ها: که ملانین، رنگدانه‌ای که به پوست رنگ طبیعی می‌دهد، تولید می‌کنند و در قسمت پایین اپیدرم شما قرار دارند. ملانوسیت‌ها زمانی که زیر نور خورشید هستید ملانین بیشتری تولید می‌کنند تا به محافظت از لایه‌های عمیق تر پوست کمک کنند.

جایی که سرطان پوست شما شروع می‌شود، مشاوره پزشکی نوع و گزینه‌های درمانی شما را تعیین می‌کند.

اشعه ماوراء بنفش و سایر علل بالقوه

بیشتر آسیب به DNA در سلول‌های پوست ناشی از تابش اشعه ماوراء بنفش (UV) است که در نور خورشید و در نورهای مورد استفاده در تخت‌های برنزه کننده یافت می‌شود. اما قرار گرفتن در معرض نور خورشید، سرطان‌های پوستی را که روی پوستی که معمولاً در معرض نور خورشید نیست ولی با این وجود ایجاد می‌شوند، توضیح نمی‌دهد. این نشان می‌دهد که عوامل دیگری ممکن است در خطر ابتلا به سرطان پوست نقش داشته باشند، مانند قرار گرفتن در معرض مواد سمی یا داشتن شرایطی که سیستم ایمنی بدن شما را تضعیف می‌کند.

چه عواملی بیشتر شما را در معرض ابتلا به سرطان پوست قرار می‌دهند؟

همه افراد ممکن است به سرطان پوست مبتلا شوند. با این حال، برخی از عوامل در بعضی از افراد وجود دارد که آنها را بیشتر از سایرین در معرض خطر ابتلا به انواع سرطان به خصوص سرطان پوست قرار می‌دهد. در ادامه عواملی که ممکن است خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش دهند آورده شده‌اند که عبارتند از:

• پوست روشن: هر فردی، صرف نظر از رنگ پوست، ممکن است به سرطان پوست مبتلا شود. با این حال، داشتن رنگدانه (ملانین) کمتر در پوست شما محافظت کمتری در برابر اشعه‌های مضر UV می‌کند. اگر موهای بور یا قرمز و چشمان روشن دارید و به راحتی دچار کک و مک یا آفتاب سوختگی می‌شوید، احتمال ابتلا به سرطان پوست در شما بسیار بیشتر از افرادی است که پوست تیره تری دارند.
• سابقه آفتاب سوختگی: داشتن یک یا چند آفتاب سوختگی تاول دار در دوران کودکی یا نوجوانی، خطر ابتلا به سرطان پوست را در بزرگسالی افزایش می‌دهد. آفتاب سوختگی در بزرگسالی نیز یک عامل خطر تلقی می‌شود.
• قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید: هر فردی که زمان زیادی را زیر نور خورشید می‌گذراند ممکن است به سرطان پوست مبتلا شود، به خصوص اگر پوست با کرم ضد آفتاب یا لباس محافظت نشود. برنزه کردن، از جمله قرار گرفتن در معرض لامپ‌ها و تخت های برنزه کننده نیز شما را در معرض خطر قرار می‌دهد. برنزه شدن پاسخ آسیب پوست شما به اشعه ماوراء بنفش بیش از حد است.
• آب و هوای آفتابی یا مرتفع: افرادی که در آب و هوای آفتابی و گرم زندگی می‌کنند نسبت به افرادی که در آب و هوای سردتر زندگی می‌کنند، در معرض نور خورشید بیشتری قرار دارند. زندگی در ارتفاعات بالاتر، جایی که نور خورشید قوی ترین است، همچنین شما را در معرض تشعشعات بیشتری قرار می‌دهد.
• خال‌ها: افرادی که دارای خال‌های زیاد یا خال‌های غیرطبیعی به نام خال‌های دیسپلاستیک هستند، در معرض خطر ابتلا به سرطان پوست هستند. این خال‌های غیرطبیعی که نامنظم به نظر می‌رسند و عموماً بزرگ‌تر از خال‌های معمولی هستند، بیشتر از سایرین احتمال سرطانی شدن دارند. اگر سابقه خال‌های غیرطبیعی دارید، به طور مرتب آن‌ها را در صورت وجود تغییرات خاصی بررسی کنید.
• ضایعات پوستی پیش سرطانی: داشتن ضایعات پوستی به نام کراتوز اکتینیک می‌تواند خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش دهد. این توده‌های پیش سرطانی پوست معمولاً به صورت لکه‌های خشن و پوسته‌دار ظاهر می‌شوند که از رنگ قهوه‌ای تا صورتی تیره متغیر است. آنها بیشتر در صورت، سر و دست افراد با پوست روشن که پوستشان در معرض نور خورشید آسیب دیده است، دیده می‌شود.
• سابقه خانوادگی سرطان پوست: اگر یکی از والدین یا خواهر یا برادر شما سرطان پوست داشته باشد، ممکن است خطر ابتلا به این بیماری در شما یابد.

• سابقه شخصی سرطان پوست: اگر یک بار به سرطان پوست مبتلا شده‌اید، در خطر ابتلای مجدد به آن هستید.
• سیستم ایمنی ضعیف: افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان پوست هستند. این شامل افراد مبتلا به HIV/AIDS و کسانی است که پس از پیوند عضو از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده می‌کنند.
• قرار گرفتن در معرض تشعشعات: افرادی که برای بیماری‌های پوستی مانند اگزما و آکنه تحت پرتو درمانی قرار گرفتند، ممکن است خطر ابتلا به سرطان پوست، به ویژه کارسینوم سلول بازال در آنها افزایش یابد.
• قرار گرفتن در معرض مواد خاص: قرار گرفتن در معرض برخی از مواد، مانند آرسنیک، ممکن است خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش دهد.

در صورتی که جزو هر یک از موارد اشاره شده هستید و یا تغییراتی را در پوست خود مشاهده می‌کنید، حتما با مشاوره پزشکی تلفنی مشورت کنید.

راه‌های جلوگیری از ابتلا به سرطان پوست

اکثر سرطان‌های پوست قابل پیشگیری هستند. به همین خاطر برای محافظت از خود، این نکات پیشگیری از سرطان پوست را دنبال کنید:

• در وسط روز از نور خورشید دوری کنید. برای بسیاری از مردم در نواحی مختلف، اشعه خورشید بین ساعت 10 صبح تا 4 بعد از ظهر در قوی‌ترین حالت خود قرار دارد. فعالیت‌های خارج از منزل را برای سایر اوقات روز، حتی در زمستان یا زمانی که آسمان ابری است، برنامه ریزی کنید.
• شما در تمام طول سال اشعه ماوراء بنفش را جذب می‌کنید و ابرها محافظت کمی در برابر اشعه‌های مضر دارند. دوری از نور خورشید در قوی ترین حالت خود به شما کمک می‌کند از آفتاب سوختگی و برنزه شدن پوست که باعث آسیب پوست می‌شود و خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش می‌دهد، جلوگیری کنید. قرار گرفتن در معرض نور خورشید در طول زمان نیز ممکن است باعث سرطان پوست شود.
• در تمام طول سال از ضد آفتاب استفاده کنید. کرم‌های ضد آفتاب تمام اشعه‌های مضر فرابنفش را فیلتر نمی‌کنند، به خصوص اشعه‌هایی که می‌تواند منجر به ملانوم شود. اما آنها نقش مهمی در یک برنامه کلی حفاظت از آفتاب دارند.
• حتی در روزهای ابری از کرم ضد آفتاب با طیف وسیع با SPF حداقل 30 استفاده کنید. کرم ضد آفتاب را سخاوتمندانه بر روی پوست خود بمالید و هر دو ساعت یکبار (یا بیشتر اگر در حال شنا یا تعریق هستید)، دوباره استفاده کنید. از مقدار زیادی کرم ضد آفتاب برای تمام پوست‌های در معرض آفتاب از جمله لب‌ها، نوک گوش‌ها و پشت دست‌ها و گردن‌تان استفاده کنید.
• لباس محافظ بپوشید. کرم‌های ضد آفتاب محافظت کاملی در برابر اشعه ماوراء بنفش ایجاد نمی‌کنند. بنابراین پوست خود را با لباس‌های تیره و محکم که دست‌ها و پاهای شما را می‌پوشاند، بپوشانید و کلاهی با لبه‌های پهن بپوشانید، که محافظت بیشتری نسبت به کلاه بیسبال ایجاد می‌کند.

• عینک آفتابی را فراموش نکنید. به دنبال آنهایی باشید که هر دو نوع اشعه ماوراء بنفش، اشعه UVA و UVB را مسدود می‌کنند.
• از سولاریوم خودداری کنید: چراغ‌های استفاده شده در تخت‌های برنزه کننده اشعه ماوراء بنفش ساطع می‌کنند و می‌توانند خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش دهند.
• مراقب داروهای حساس کننده در برابر آفتاب باشید. برخی از داروهای رایج با نسخه و بدون نسخه، از جمله آنتی بیوتیک‌ها، می‌توانند پوست شما را نسبت به نور خورشید حساس تر کنند.
• از مشاوره پزشکی یا داروساز خود در مورد عوارض جانبی هر دارویی که مصرف می‌کنید سوال کنید. اگر آنها حساسیت شما را به نور خورشید افزایش می‌دهند، برای محافظت از پوست خود اقدامات احتیاطی بیشتری را برای دوری از نور خورشید انجام دهید.
• پوست خود را به طور منظم چک کنید و تغییرات را به ویزیت پزشک در منزل خود گزارش دهید. پوست خود را اغلب برای رشد پوست جدید یا تغییر در خال‌های موجود، کک و مک، برآمدگی‌ها و خال‌های مادرزادی بررسی کنید.
• با کمک آینه، صورت، گردن، گوش‌ها و پوست سر خود را بررسی کنید. سینه و تنه و قسمت بالایی و زیر بازوها و دستان خود را بررسی کنید. جلو و پشت پاهای خود را از جمله کف پا و فاصله بین انگشتان پا را بررسی کنید. همچنین ناحیه تناسلی و بین باسن خود را مورد بررسی قرار دهید.

چگونگی تشخیص سرطان پوست

برای تشخیص سرطان پوست، پزشک ممکن است پوست را بررسی کند. مشاوره پزشکی شما ممکن است به پوست شما نگاه کند تا مشخص کند که آیا تغییرات پوستی شما احتمالاً سرطان پوست است یا خیر. ممکن است برای تایید آن تشخیص به آزمایشات بیشتری نیاز باشد.

نمونه‌ای از پوست مشکوک برای آزمایش (بیوپسی پوست) در دوره معاینه برداشته می‌شود. ویزیت پزشک در منزل شما ممکن است پوست مشکوک را برای آزمایش آزمایشگاهی بردارد. بیوپسی می‌تواند مشخص کند که آیا شما سرطان پوست دارید یا خیر و اگر چنین است، چه نوع سرطان پوستی دارید.

تعیین مرحله سرطان پوست

اگر مشاوره پزشکی تشخیص دهد که شما به سرطان پوست مبتلا هستید، ممکن است آزمایش‌های اضافی برای تعیین میزان (مرحله) سرطان پوست انجام دهید. از آنجایی که سرطان‌های سطحی پوست مانند کارسینوم سلول بازال به ندرت پخش می‌شوند، بیوپسی که اغلب کل رشد را از بین می‌برد، تنها آزمایش مورد نیاز برای تعیین مرحله سرطان است. اما اگر یک کارسینوم سلول سنگفرشی بزرگ، کارسینوم سلول مرکل یا ملانوم دارید، ممکن است ویزیت پزشک در منزل آزمایش‌های بیشتری را برای تعیین میزان سرطان توصیه کند.

آزمایش‌های اضافی ممکن است شامل آزمایش‌های تصویربرداری برای بررسی غدد لنفاوی مجاور از نظر علائم سرطان یا روشی برای برداشتن غدد لنفاوی مجاور و آزمایش آن برای علائم سرطان باشد (بیوپسی غدد لنفاوی نگهبان). پزشکان از اعداد رومی I تا IV برای نشان دادن مرحله سرطان استفاده می‌کنند. سرطان‌های مرحله اول کوچک و محدود به منطقه‌ای هستند که شروع شده‌اند. مرحله IV نشان دهنده سرطان پیشرفته است که به سایر نواحی بدن گسترش یافته است. مرحله سرطان پوست به تعیین اینکه کدام گزینه‌های درمانی مؤثرتر هستند کمک می‌کند.

درمان سرطان پوست

بسته به اندازه، نوع، عمق و محل ضایعات، گزینه‌های درمانی شما برای سرطان پوست و ضایعات پوستی پیش سرطانی معروف به کراتوز اکتینیک متفاوت است. سرطان‌های پوست کوچک محدود به سطح پوست ممکن است به درمانی فراتر از بیوپسی اولیه پوست که کل رشد را حذف می‌کند، نیاز نداشته باشند. در صورت نیاز به درمان اضافی، گزینه‌ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

ویزیت پزشک در منزل

ثبت درخواست

• سرمادرمانی: مشاوره پزشکی شما ممکن است کراتوزهای اکتینیک و برخی سرطان‌های کوچک و اولیه پوست را با انجماد آنها با نیتروژن مایع (سرمادرمانی) از بین ببرد. بافت مرده زمانی که ذوب می‌شود از بین خواهد رفت.
• جراحی اکسیزیونال: این نوع درمان ممکن است برای هر نوع سرطان پوست مناسب باشد. ویزیت پزشک در منزل بافت سرطانی و حاشیه اطراف پوست سالم را برش می‌دهد. ممکن است در برخی موارد یک برش گسترده (برداشتن پوست طبیعی اضافی اطراف تومور) توصیه شود.
• جراحی موهس (Mohs): این روش برای سرطان‌های پوستی بزرگ‌تر، عودکننده یا مشکل‌درمان است که ممکن است شامل کارسینوم سلول‌های پایه و سنگفرشی باشد. این روش از درمان اغلب در مناطقی که لازم است تا حد امکان از پوست محافظت شود، مانند روی بینی استفاده می‌شود.
• در طی این جراحی، مشاوره پزشکی لایه به لایه رشد پوست را برمی‌دارد و هر لایه را زیر میکروسکوپ بررسی می‌کند تا زمانی که هیچ سلول غیر طبیعی باقی نماند. این روش به سلول‌های سرطانی اجازه می‌دهد بدون مصرف بیش از حد از پوست سالم اطراف برداشته شوند.
• کورتاژ و الکترودیکاسیون یا کرایوتراپی: پس از برداشتن بیشتر توده، ویزیت پزشک در منزل با استفاده از دستگاهی با تیغه دایره‌ای (کورت) لایه‌های سلول‌های سرطانی را می‌تراشد. یک سوزن الکتریکی سلول‌های سرطانی باقی مانده را از بین می‌برد. در گونه‌ای از این روش، می‌توان از نیتروژن مایع برای منجمد کردن پایه و لبه‌های ناحیه تحت درمان استفاده کرد. این روش‌های ساده و سریع ممکن است برای درمان سرطان‌های سلول پایه یا سرطان‌های سلول سنگفرشی نازک استفاده شوند.
• پرتو درمانی: پرتودرمانی از پرتوهای انرژی پرقدرت مانند اشعه ایکس برای از بین بردن سلول‌های سرطانی استفاده می‌کند. پرتودرمانی ممکن است گزینه‌ای باشد که سرطان را نتوان به طور کامل در طول جراحی برداشت.
• شیمی درمانی: در شیمی درمانی از داروها برای از بین بردن سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود. برای سرطان‌هایی که محدود به لایه بالایی پوست هستند، کرم‌ها یا لوسیون‌های حاوی عوامل ضد سرطان ممکن است مستقیماً روی پوست اعمال شوند. شیمی درمانی سیستمیک می‌تواند برای درمان سرطان‌های پوستی که به سایر قسمت‌های بدن گسترش یافته‌اند استفاده شود.
• درمان فوتودینامیک: این درمان با ترکیبی از نور لیزر و داروهایی که سلول‌های سرطانی را به نور حساس می‌کند، سلول‌های سرطانی پوست را از بین می‌برد.
• درمان بیولوژیکی: درمان بیولوژیکی از سیستم ایمنی بدن شما برای کشتن سلول‌های سرطانی استفاده می‌کند.

مقالات مرتبط
• 

  باتری سمعک کملیون

  23 / 08 / 1401
• 

  باتری سمعک دی جی هیر

  21 / 08 / 1401
• 

  باتری سمعک رناتا

  21 / 08 / 1401
• 

  باتری سمعک آیسل تک

  18 / 08 / 1401
• 

  باتری سمعک انرجایزر

  18 / 08 / 1401

لیست چکاپ های مرتبط
• 

  آزمایش عفونت ادراری در مردان و زنان

  20 / 11 / 1399
• 

  آزمایش سلامت پوست و مو

  14 / 11 / 1399
• 

  آزمایشات پیش از ازدواج مردان و زنان

  13 / 11 / 1399
• 

  آزمایش انعقاد خون

  13 / 11 / 1399
• 

  آزمایش ژنتیک مردان

  13 / 11 / 1399