حد نرمال تری گلیسیرید

نوشته شده توسط فاطمه مهربان
01 / 09 / 1400

پزشکان معمولاً حد نرمال تری گلیسیرید را زیر 150 میلی گرم در دسی لیتر (میلی گرم در دسی لیتر) خون می‌دانند. هنگامی که سطح تری گلیسیرید بالاتر از حد طبیعی است، پزشکان اغلب تغییرات رژیم غذایی و افزایش فعالیت بدنی را توصیه می‌کنند. با این حال، اگر سطح تری گلیسیرید بسیار بالا باشد، پزشکان ممکن است مصرف داروهای خاصی را پیشنهاد کنند.

عوامل مختلفی ممکن است بر حد نرمال تری گلیسیرید تأثیر بگذارد، از جمله ژنتیک، داروها و عادات غذایی. سطوح بالای تری گلیسیرید می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های مختلف از جمله بیماری‌های قلبی عروقی را افزایش دهد.

این مطلب توضیح می‌دهد که تری گلیسیرید چیست و فاکتور‌هایی را که پزشکان برای تعیین سطوح مختلف تری گلیسیرید استفاده می‌کنند، توضیح می‌دهد. همچنین علل نوسانات سطح تری گلیسیرید و خطرات و گزینه‌های درمانی را نیز مورد بحث قرار می‌دهد.

چرا تری گلیسیرید اهمیت دارد؟

تری گلیسیرید معیار مهمی برای سلامت قلب است. داشتن سطح بالای تری گلیسیرید در خون می‌تواند خطر ابتلا به بیماری قلبی را افزایش دهد. اما همان انتخاب‌های سبک زندگی که سلامت کلی را ارتقا می‌دهد، می‌تواند به کاهش تری گلیسیرید شما نیز کمک کند.

تری گلیسیرید چیست؟

تری گلیسیرید نوعی چربی (لیپید) است که در خون شما یافت می‌شود. وقتی غذا می‌خورید، بدن شما هر کالری را که نیازی به استفاده فوری ندارد به تری گلیسیرید تبدیل می‌کند. تری‌گلیسیرید در سلول‌های چربی شما ذخیره می‌شود. بعدها بدن، هورمون‌ تری گلیسیرید را برای انرژی بین وعده‌های غذایی آزاد می‌کند.

اگر به طور منظم کالری بیشتری نسبت به میزان طبیعی کالری می‌خورید، به ویژه از غذاهای پر کربوهیدرات، ممکن است تری گلیسیرید بالایی داشته باشید که به عنوان هیپرتری گلیسیریدمی در حوزه پزشکی شناخته می‌شود.

تفاوت بین تری گلیسیرید و کلسترول چیست؟

تری گلیسیرید و کلسترول انواع مختلفی از لیپیدها هستند که در خون شما گردش می‌کنند:

تری گلیسیرید کالری‌های استفاده نشده را ذخیره می‌کند و انرژی بدن شما را تامین می‌کند.
کلسترول برای ساخت سلول‌ها و برخی هورمون‌ها استفاده می‌شود.

حد نرمال تری گلیسیرید

تری گلیسیرید نوعی چربی است که به عنوان لیپید نیز شناخته می‌شود و در خون فرد وجود دارد. وقتی فردی غذا می‌خورد، بدن کالری‌های غیرضروری را به تری گلیسیرید تبدیل می‌کند تا بعداً مورد استفاده قرار گیرد، مانند بین وعده‌های غذایی که بدن به انرژی نیاز دارد.

اگر فردی به طور منظم کالری بیشتری نسبت به انرژی مورد نیاز بدنش دریافت کند، ممکن است سطح تری گلیسیرید او افزایش یابد. پزشکان حد نرمال تری گلیسیرید را به شرح زیر طبقه بندی می‌کنند:

نرمال: کمتر از 150 میلی گرم در دسی لیتر
سر مرز: 150-199 میلی گرم در دسی لیتر
بالا: 200-499 mg/dl
بسیار بالا: 500 mg/dl و بالاتر

چه چیزی باعث نوسان حد نرمال تری گلیسیرید می‌شود؟

منبع مورد اعتماد موسسه ملی قلب، ریه و خون (NHLBI) بیان می‌کند که برخی شرایط پزشکی، شیوه‌های زندگی و داروها می‌توانند باعث افزایش سطح تری گلیسیرید شوند. ژنتیک نیز ممکن است در تعیین سطح تری گلیسیرید یک فرد نقش داشته باشد.

شرایط پزشکی

برخی از شرایط پزشکی ممکن است بر حد نرمال تری گلیسیرید تأثیر بگذارد. این شامل:

بیماری تیرویید
بیماری کلیوی
بیماری کبد
دیابت
چاقی

عوامل غذایی و عادات ورزشی

برخی از عوامل سبک زندگی ممکن است به افزایش حد نرمال تری گلیسیرید کمک کنند، از جمله:

عدم تحرک بدنی
مصرف بیش از حد الکل
داشتن رژیم غذایی سرشار از قند و چربی

داروها

داروهایی که ممکن است بر سطح تری گلیسیرید تأثیر بگذارند شامل داروهایی هستند که پزشکان برای شرایط پزشکی که در ادامه آمده‌اند، آنها تجویز می‌شوند:

خطرات افزایش سطح تری گلیسیرید

داشتن سطوح بالای تری گلیسیرید می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های مختلف را در فرد افزایش دهد. اینها شامل بیماری قلبی عروقی، سندرم متابولیک، پانکراتیت و بیماری کبد چرب است. برای آزمایش کبد چرب کلیک کنید.

بیماری قلب و عروقی

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) خاطرنشان می‌کند که سطوح بالای تری گلیسیرید با افزایش خطر حمله قلبی یا سکته مغزی مرتبط است.

سندرم متابولیک

طبق مطالعات و تحقیقات انجام شده، سطوح بالای تری گلیسیرید یکی از عوامل خطر برای ایجاد سندرم متابولیک است. سندرم متابولیک خطر سکته مغزی، بیماری قلبی و دیابت را افزایش می‌دهد. پزشکان ممکن است سندرم متابولیک را در فردی که حداقل دارای سه عامل خطر است، از جمله بزرگ شدن دور کمر، فشار خون بالا و سطوح بالای تری گلیسیرید تشخیص دهند.

پانکراتیت

محققان خاطرنشان می‌کنند که سطوح بسیار بالای تری گلیسیرید خطر پانکراتیت را به طور قابل توجهی افزایش می‌دهد. آنها اضافه می‌کنند که خطر پانکراتیت مرتبط با هیپرتری گلیسریدمی ممکن است. به ویژه در افرادی که دیابت کنترل نشده دارند بالا باشد.

بیماری کبد چرب

سطوح بالای تری گلیسیرید همچنین ممکن است منجر به بیماری کبد چرب شود که به تجمع چربی اضافی در کبد گفته می‌شود. این وضعیت ممکن است منجر به التهاب و آسیب کبدی شود که زخم و احتمالاً سرطان کبد را به دنبال دارد.

تست برای تشخیص تری گلیسیرید بالا

پزشکان سطح تری گلیسیرید را با پروفایل لیپیدی بررسی می‌کنند که ممکن است از آن به عنوان آزمایش کلسترول یاد کنند. این آزمایش علاوه بر اندازه گیری تری گلیسیرید، سطوح HDL، LDL و کلسترول تام را اندازه گیری می‌کند.

منبع معتبر CDCT بیان می‌کند که فردی که این آزمایش را انجام می‌دهد ممکن است لازم باشد 8 تا 12 ساعت قبل از انجام آزمایش از نوشیدن و خوردن هر ماده غذایی یا نوشیدنی خودداری کند. آنها همچنین موارد زیر را توصیه می‌کنند:

بزرگسالان سالم باید این آزمایش را هر 4 تا 6 سال یکبار انجام دهند.
افراد مبتلا به دیابت، بیماری قلبی یا با سابقه خانوادگی کلسترول بالا باید این آزمایش را بیشتر انجام دهند.
کودکان باید حداقل یک بار در سنین 9 تا 11 سالگی این آزمایش را انجام دهند.
جوانان باید در سنین 17 تا 21 سال لازم است دوباره آزمایش شوند.

درمان بالا بودن میزان تری گلیسیرید

افراد اغلب می‌توانند سطح تری گلیسیرید خود را با ایجاد تغییرات در رژیم غذایی و ورزش بیشتر کاهش دهند، اگرچه برخی از افراد ممکن است به داروهای تجویز شده مانند استاتین‌ها نیاز داشته باشند. پزشک ممکن است داروهای دیگری را برای افرادی که سطح تری گلیسیرید آنها بسیار بالا است یا پس از مصرف داروهای استاتین بالا باقی می‌ماند، پیشنهاد کند.

تغییر سبک زندگی

پزشکان ممکن است توصیه کنند افرادی که سطح تری گلیسیرید بالایی دارند اقدامات زیر را برای کاهش آن انجام دهند:

رسیدن یا حفظ وزن متوسط
عدم استفاده از الکل
حداقل 150 دقیقه در هفته ورزش کنید
اگر سیگاری هستید، سیگار را ترک کنید

رژیم غذایی

یک رژیم غذایی مغذی و سالم معمولاً شامل خوردن غذاهای سرشار از پروتئین، فیبر و چربی‌های سالم است. یک فرد می‌تواند سعی کند میزان مصرف خود را افزایش دهد:

گوشت بدون چربی، ماست و پنیر کم چرب
میوه‌ها، سبزیجات، لوبیا، آجیل، دانه‌ها و غلات کامل
آووکادو و روغن زیتون

در عین حال، محدود کردن مصرف غذاهای سرشار از نمک، قند و چربی‌های اشباع شده مانند گوشت‌های چرب و روغن پالم بسیار مهم است.

داروها

اگر تغییرات سبک زندگی و رژیم غذایی باعث کاهش سطح تری گلیسیرید نشود، پزشک ممکن است در ابتدا استاتین‌ها را بر اساس توصیه‌های انجمن قلب آمریکا (AHA) و کالج قلب و عروق آمریکا توصیه کند. آنها همچنین ممکن است اسیدهای چرب امگا 3 را تجویز کنند.

اگر سطح تری گلیسیرید فرد به طور خاص بالا باشد یا پس از درمان با استاتین‌ها بالا بماند، پزشک ممکن است فیبرات را تجویز کند، که تحقیقات نشان داده است که می‌تواند تری گلیسیرید را 25 تا 50 درصد کاهش دهد. فنوفیبرات به طور کلی داروی توصیه شده است.

چه زمانی با پزشک صحبت کنیم؟

پس از آزمایش پروفایل لیپیدی، یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی فرد را در مورد نتایج خود مطلع می‌کند. افرادی که سطح تری گلیسیرید در رده‌های مرزی یا بالاتر دارند باید با پزشک خود صحبت کنند تا یک برنامه انفرادی درمانی دریافت کنند.

هنگامی که تغییرات ناشی از سبک زندگی یا سایر درمان‌ها اعمال شود، پزشک سایر خطرات سلامتی و شرایط پزشکی فرد را در نظر می‌گیرد. برخی از شرایط، داروها و عوامل سبک زندگی ممکن است باعث افزایش سطح تری گلیسیرید از حد طبیعی شده یا منجر به افزایش آن شود. برای کاهش تری گلیسیرید، پزشکان معمولاً رژیم غذایی مغذی و افزایش فعالیت بدنی را توصیه می‌کنند.

در برخی موارد، پزشکان ممکن است به فرد توصیه کنند که از داروهایی مانند استاتین‌ها یا فیبرات‌ها استفاده کند. در برخی موارد، آنها ممکن است اسیدهای چرب امگا 3 را نیز توصیه کنند. شما می‌توانید از خدمات ویزیت پزشک در منزل یا مشاوره پزشکی تلفنی آزمایش آنلاین نیز استفاده کنید.

مقالات مرتبط