کبد چرب را بشناسید!
نوشته شده توسط فاطمه مهربان
07 / 09 / 1400
کبد چرب به عنوان استئاتوز کبدی نیز شناخته می‌شود و زمانی اتفاق می‌افتد که چربی در کبد جمع شود. داشتن مقادیر کمی چربی در کبد طبیعی است، اما مقدار زیاد آن می‌تواند به یک مشکل سلامتی تبدیل شود. کبد دومین عضو بزرگ بدن شما محسوب می‌شود. کبد به پردازش مواد مغذی از غذا و نوشیدنی کمک می‌کند و مواد مضر خون را فیلتر می‌کند.
چربی بیش از حد در کبد شما می‌تواند باعث التهاب کبد شود که ممکن است به کبد شما آسیب برساند و زخم ایجاد کند. در موارد شدید، این اسکار امکان دارد منجر به نارسایی کبد شود. هنگامی که کبد چرب در فردی که مقدار زیادی الکل مصرف می‌کند ایجاد شود، به عنوان بیماری کبد چرب الکلی (AFLD) شناخته می‌شود. در افرادی که زیاد الکل نمی‌نوشند، این بیماری به عنوان بیماری کبد چرب غیرالکلی (NAFLD) شناخته می‌شود.
بر اساس یک بررسی تحقیقاتی در سال 2017، مشخص شد که کبد چرب غیرالکلی بر 25 تا 30 درصد افراد در ایالات متحده و اروپا تأثیر می‌گذارد.
فهرست مطالب
عملکرد کبد چیست؟
کبد شما یک اندام ضروری با عملکردهای متعدد حمایت کننده از زندگی است که عبارتند از:
- صفرا تولید می‌کند که به هضم غذا کمک می‌کند.
- برای بدن پروتئین می‌سازد.
- آهن را ذخیره می‌کند.
- مواد مغذی را به انرژی تبدیل می‌کند.
- موادی ایجاد می‌کند که به لخته شدن خون شما کمک می‌کند (برای التیام زخم‌ها به هم بچسبند).
- با ایجاد فاکتورهای ایمنی و حذف باکتری‌ها و سموم (موادی که می‌توانند به بدن شما آسیب برسانند) از خون شما به منظور مقاومت در برابر عفونت‌ها کمک می‌کند.
چرا بیماری کبد چرب مضر است؟
در بیشتر موارد، بیماری کبد چرب هیچ مشکل جدی ایجاد نمی‌کند یا مانع از عملکرد طبیعی کبد شما نمی‌شود. اما برای 7 تا 30 درصد افراد مبتلا به این بیماری، کبد چرب با گذشت زمان بدتر می‌شود و در سه مرحله پیشرفت می‌کند:
- کبد شما ملتهب (متورم) می‌شود که به بافت آن آسیب می‌رساند. این مرحله استئاتوهپاتیت نامیده می‌شود.
- بافت اسکار در جایی تشکیل می‌شود که کبد شما آسیب دیده است. این فرآیند فیبروز نامیده می‌شود.
- بافت اسکار گسترده جایگزین بافت سالم می‌شود. در این مرحله شما سیروز کبدی دارید.
سیروز کبدی
سیروز کبدی در نتیجه آسیب شدید به کبد است. بافت اسکار سخت که جایگزین بافت سالم کبد می‌شود، عملکرد کبد را کند می‌کند. در نهایت، می‌تواند عملکرد کبد را به طور کامل مسدود کند. سیروز قادر است منجر به نارسایی کبد و سرطان کبد شود.
چه کسانی به بیماری کبد چرب مبتلا می‌شوند؟
در صورتی که در یکی از دسته‌های اشاره شده در زیر قرار دارید، احتمال ابتلا شما به کبد چرب بیشتر است:
- اسپانیایی یا آسیایی هستند.
- یک زن یائسه (زنی که پریودش قطع شده است) هستید
- چاقی با سطح بالای چربی شکم داشته باشید
- فشار خون بالا، دیابت یا کلسترول بالا دارید.
- مبتلا به آپنه انسدادی خواب (یک راه هوایی مسدود شده که باعث توقف و شروع تنفس در طول خواب می‌شود).
علائم کبد چرب چیست؟
کبد چرب می‌تواند در چهار مرحله پیشرفت کند:
- کبد چرب ساده: تجمع چربی اضافی در کبد وجود دارد. کبد چرب ساده اگر پیشرفت نکند تا حد زیادی بی ضرر است.
- استاتوهپاتیت: علاوه بر چربی اضافی، التهاب در کبد نیز وجود دارد.
- فیبروز: التهاب مداوم در کبد باعث ایجاد اسکار می‌شود. با این حال، کبد هنوز هم می‌تواند به طور کلی عملکرد طبیعی داشته باشد.
- سیروز: زخم شدن کبد که به طور گسترده‌ای گسترش یافته است و توانایی کبد را برای عملکرد مختل می‌کند. این شدیدترین مرحله است و برگشت ناپذیر است.
هر دو AFLD و NAFLD به طور مشابه ظاهر می‌شوند. با این حال، در بسیاری از موارد، کبد چرب علائم قابل توجهی ایجاد نمی‌کند. اما ممکن است احساس خستگی کنید یا احساس ناراحتی یا درد در سمت راست بالای شکم خود داشته باشید.
برخی از افراد مبتلا به بیماری کبد چرب دچار عوارضی از جمله زخم شدن کبد می‌شوند. اسکار کبد به عنوان فیبروز کبد شناخته می‌شود. اگر دچار فیبروز شدید کبدی شوید، به آن سیروز می‌گویند، یک وضعیت بالقوه تهدید کننده زندگی که می‌تواند باعث نارسایی کبد شود. آسیب کبدی ناشی از سیروز دائمی است. به همین دلیل بسیار مهم است که در وهله اول از پیشرفت آن جلوگیری کنید. سیروز ممکن است علائمی مانند:
- درد شکم
- از دست دادن اشتها
- کاهش وزن
- ضعف یا خستگی
- حالت تهوع
- خارش پوست
- زردی پوست و چشم
- کبودی یا خونریزی آسان
- ادرار تیره رنگ
- مدفوع رنگ پریده
- تجمع مایع در شکم (آسیت)
- تورم پاها
- خوشه‌های شبکه مانند از رگ‌های خونی زیر پوست
- بزرگ شدن سینه در مردان
- گیجی
برای کمک به جلوگیری از پیشرفت کبد چرب و ایجاد عوارض، پیروی از برنامه درمانی توصیه شده توسط پزشک بسیار مهم است.
درباره انواع بیماری کبد چرب
دو نوع اصلی بیماری کبد چرب وجود دارد: غیر الکلی و الکلی. کبد چرب در دوران بارداری نیز ممکن است اتفاق بیفتد، اگرچه این غیر معمول است.
بیماری کبد چرب غیر الکلی (NAFLD)
بیماری کبد چرب غیر الکلی (NAFLD) زمانی است که چربی در کبد افرادی که الکل زیادی نمی‌نوشند، تجمع می‌یابد. اگر چربی اضافی در کبد خود دارید و سابقه مصرف زیاد الکل ندارید، ممکن است بیماری NAFLD تشخیص داده شود. اگر التهاب یا سایر عوارض وجود نداشته باشد، این وضعیت به عنوان NAFLD ساده شناخته می‌شود.
استئاتوهپاتیت غیر الکلی (NASH) نوعی NAFLD است. زمانی است که تجمع چربی اضافی در کبد با التهاب همراه است. پزشک شما ممکن است NASH را در موارد زیر تشخیص دهد:
- شما چربی اضافی در کبد خود دارید
- کبد شما ملتهب است
- سابقه مصرف زیاد الکل ندارید
در صورت عدم درمان، NASH می‌تواند باعث فیبروز کبدی شود. در موارد شدید، همچنین ممکن است به سیروز و نارسایی کبد تبدیل شود.
بیماری کبد چرب الکلی (AFLD)
مصرف زیاد الکل به کبد آسیب می‌رساند. بیماری کبد چرب الکلی (AFLD) اولین مرحله بیماری کبدی مرتبط با الکل است. اگر التهاب یا عوارض دیگری وجود نداشته باشد، این بیماری به عنوان کبد چرب الکلی ساده شناخته می‌شود.
استئاتوهپاتیت الکلی (ASH) نوعی AFLD است. زمانی است که تجمع چربی اضافی در کبد با التهاب همراه است که به هپاتیت الکلی نیز معروف است. پزشک شما ممکن است ASH را در موارد زیر تشخیص دهد:
- شما چربی اضافی در کبد خود دارید
- کبد شما ملتهب است
- شما مقدار زیادی الکل مصرف می‌کنید
اگر به درستی درمان نشود، ASH می‌تواند باعث فیبروز کبدی شود. اسکار شدید کبد (سیروز) ممکن اس منجر به نارسایی کبد شود.
کبد چرب حاد بارداری (AFLP)
کبد چرب حاد بارداری (AFLP) زمانی است که در دوران بارداری چربی اضافی در کبد ایجاد می‌شود. این یک عارضه نادر اما جدی بارداری است. علت دقیق ناشناخته است، اگرچه ژنتیک ممکن است یک دلیل باشد.
هنگامی که AFLP ایجاد می‌شود، معمولاً در سه ماهه سوم بارداری ظاهر می‌شود. در صورت عدم درمان، خطرات جدی برای سلامتی مادر و نوزاد به همراه دارد. اگر پزشک شما AFLP را تشخیص دهد، اغلب لازم است نوزاد در اسرع وقت به دنیا آورده شود. ممکن است چند روز پس از زایمان نیاز به مراقبت‌های بعدی نیز داشته باشید. سلامت کبد شما احتمالاً ظرف چند هفته پس از زایمان به حالت عادی باز می‌گردد.
علل بیماری کبد چرب چیست؟
در بیماری کبد چرب، چربی اضافی در سلول‌های کبدی ذخیره می‌شود و در آنجا تجمع می‌یابد. عوامل مختلفی می‌توانند باعث این تجمع چربی شوند.
نوشیدن بیش از حد الکل می‌تواند باعث AFLD شود. مصرف زیاد الکل قادر است فرآیندهای متابولیک خاصی را در کبد تغییر دهد. برخی از این محصولات متابولیک می‌توانند با اسیدهای چرب ترکیب شوند و منجر به تشکیل انواع چربی شوند که امکان انباشته شدن آنها در کبد وجود دارد.
در افرادی که زیاد الکل نمی‌نوشند، علت بیماری کبد چرب کمتر مشخص است. برای این افراد، این امکان وجود دارد که بدن آنها بیش از حد چربی تولید کند یا به اندازه کافی چربی را متابولیزه نکند.
یک یا چند مورد از عوامل زیر ممکن است در افرادی که الکل زیادی مصرف نمی‌کنند و به بیماری کبد چرب مبتلا می‌شوند، نقش داشته باشد:
- چاقی
- دیابت نوع 2
- مقاومت به انسولین
- سطوح بالای چربی به خصوص تری گلیسیرید در خون
- سندرم متابولیک
سایر علل بالقوه کبد چرب عبارتند از:
- بارداری
- عوارض جانبی برخی از انواع داروها
- برخی از انواع عفونت‌ها مانند هپاتیت C
- برخی از شرایط ژنتیکی نادر
عوامل خطر چیست؟
عامل خطر اصلی برای AFLD نوشیدن مقادیر زیاد الکل است. منبع معتبر مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) نوشیدنی سنگین را اینگونه تعریف می‌کند:
- 15 نوشیدنی یا بیشتر در هفته برای مردان
- 8 نوشیدنی یا بیشتر در هفته برای زنان
منبع معتبر تحقیقاتی نشان داده است که مردانی که 40 تا 80 گرم الکل در روز مصرف می‌کنند و زنانی که 20 تا 40 گرم الکل در روز در طی 10 تا 12 سال مصرف می‌کنند در معرض خطر ابتلا به بیماری شدید کبدی مرتبط با الکل هستند. برای کسب اطلاعات بیشتر لازم است بدانید، یک نوشیدنی استاندارد حاوی حدود 14 گرم منبع مطمئن الکل است.
علاوه بر مصرف زیاد الکل، سایر عوامل خطر برای AFLD عبارتند از:
- سن بالا
- ژنتیک
- چاقی
- سیگار کشیدن
- سابقه برخی عفونت ها مانند هپاتیت C
عوامل خطر اصلی برای NAFLD عبارتند از:
- اضافه وزن یا چاقی
- مقاومت به انسولین
- دیابت نوع 2
- کلسترول بالا
- تری گلیسیرید بالا
- سندرم متابولیک
سایر عوامل خطر برای NAFLD عبارتند از:
- سن بالا
- داشتن سابقه خانوادگی بیماری کبدی
- مصرف برخی داروها مانند متوترکسات (Trexall)، تاموکسیفن (Nolvadex) و آمیودارون (Pacerone)
- بارداری
- سابقه ابتلا به برخی عفونت‌ها مانند هپاتیت C
- سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)
- آپنه انسدادی خواب
- قرار گرفتن در معرض سموم خاص
- کاهش وزن سریع
- شرایط ژنتیکی نادر، مانند بیماری ویلسون یا هیپوبتالیپوپروتئینمی
به یاد داشته باشید که داشتن عوامل خطر به این معنی است که در مقایسه با افرادی که فاکتورهای خطر ندارند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری کبد چرب هستید. این بدان معنا نیست که شما مطمئناً آن را در آینده به صورت پیشرفته‌ای تجربه خواهید کرد. اگر یک یا چند عامل خطر برای بیماری کبد چرب دارید، با پزشک خود در مورد راهکارهای پیشگیری صحبت کنید.
کبد چرب چگونه تشخیص داده می‌شود؟
برای تشخیص کبد چرب، پزشک سابقه پزشکی شما را بررسی می‌کند، یک معاینه فیزیکی انجام می‌دهد و یک یا چند آزمایش کبد چرب را تجویز می‌کند. اگر پزشک شما مشکوک باشد که شما ممکن است کبد چرب داشته باشید، احتمالاً از شما سؤالاتی در مورد موارد اشاره شده در زیر خواهد پرسید:
- سابقه پزشکی خانوادگی شما، از جمله هرگونه سابقه بیماری کبدی
- مصرف الکل و سایر عادات سبک زندگی شما
- هر شرایط پزشکی که ممکن است داشته باشید
- هر دارویی که ممکن است مصرف کنید
- تغییرات اخیر در سلامتی شما
اگر خستگی، از دست دادن اشتها یا سایر علائم غیرقابل توضیح را تجربه کرده‌اید، به پزشک خود اطلاع دهید. برای اطلاع از جواب آزمایش کبد کلیک کنید.
معاینه بدنی
برای بررسی التهاب کبد، پزشک ممکن است شکم شما را لمس یا فشار دهد. اگر کبد شما بزرگ شده باشد، با انجام این حرکت ممکن است آن را احساس کنند.
با این حال، ممکن است کبد شما بدون بزرگ شدن ملتهب شود. پزشک شما ممکن است با لمس نتواند تشخیص دهد که کبد شما ملتهب شده است یا خیر.
آزمایشات خون
در بسیاری از موارد، بیماری کبد چرب پس از نشان دادن افزایش آنزیم‌های کبدی در آزمایش خون تشخیص داده می‌شود. به عنوان مثال، پزشک ممکن است آزمایش آلانین آمینوترانسفراز (ALT) و تست آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) را برای بررسی آنزیم‌های کبدی شما تجویز کند.
اگر علائم یا نشانه‌های بیماری کبدی در شما ایجاد شده باشد، این آزمایش‌ها ممکن است به عنوان بخشی از آزمایش خون معمول برای شما نوسط پزشک تجویز شود.
افزایش آنزیم‌های کبدی نشانه التهاب کبد است. بیماری کبد چرب یکی از علل بالقوه التهاب کبد است، اما این تنها علت نیست. اگر نتایج آزمایش شما برای افزایش آنزیم‌های کبدی مثبت باشد، پزشک احتمالاً آزمایش‌های بیشتری را برای شناسایی علت التهاب تجویز می‌کند.
آزمایش‌های تصویربرداری
پزشک ممکن است از یک یا چند مورد از آزمایش‌های تصویربرداری زیر برای بررسی چربی اضافی یا سایر مشکلات کبدی استفاده کند:
- سونوگرافی
- سی تی اسکن
- اسکن ام آر آی
آنها همچنین ممکن است آزمایشی به نام الاستوگرافی گذرا با کنترل ارتعاش (VCTE، FibroScan) را سفارش دهند. این آزمایش از امواج صوتی با فرکانس پایین برای اندازه گیری سفتی کبد استفاده می‌کند. همچنین قادر است به بررسی جای زخم کمک کند.
بیوپسی کبد
بیوپسی کبد بهترین راه برای تعیین شدت بیماری کبد در نظر گرفته می‌شود. در طول بیوپسی کبد، پزشک سوزنی را وارد کبد شما می‌کند و تکه‌ای از بافت را برای معاینه برمی‌دارد. برای کاهش درد به شما یک بی حس کننده موضعی می‌دهند. این آزمایش می‌تواند به تشخیص اینکه آیا شما به بیماری کبد چرب و زخم کبد مبتلا هستید یا خیر کمک کند.
کبد چرب چگونه درمان می‌شود و آیا برگشت پذیر است؟
در حال حاضر هیچ دارویی برای درمان بیماری کبد چرب تایید نشده است. تحقیقات بیشتری برای توسعه و آزمایش داروهایی برای درمان این بیماری مورد نیاز است. در بسیاری از موارد، تغییر سبک زندگی می‌تواند به معکوس کردن بیشتر مراحل بیماری کبد چرب کمک کند. به عنوان مثال، پزشک ممکن است به شما توصیه کند:
- مصرف الکل را محدود کنید یا از آن اجتناب کنید
- برای کاهش وزن قدم بردارید
- تغییراتی در رژیم غذایی خود ایجاد کنید
- از مصرف داروها و مکمل‌هایی که برای کبد شما مشکل ایجاد می‌کنند، خودداری کنید
اگر مبتلا به AFLD هستید، پزشک به شما دستور می‌دهد که به طور کلی از الکل خودداری کنید. آنها همچنین ممکن است در صورت داشتن اختلال مصرف الکل (AUD) یک برنامه سم زدایی و مشاوره را توصیه کنند.
چندین عفونت ویروسی نیز می‌تواند به کبد آسیب برساند. برای محافظت از سلامت کبد، پزشک ممکن است به شما توصیه کند که برای هپاتیت A و هپاتیت B واکسن دریافت کنید. بسته به وضعیت شما، ممکن است غربالگری منظم برای هپاتیت C را نیز توصیه کند.
سیروز همچنین می‌تواند عوارض مختلفی ایجاد کند، از جمله:
- فشار خون پورتال، زمانی که فشار خون در ورید پورتال کبد بیش از حد بالا باشد
- افزایش خطر عفونت
- سرطان کبد
اگر دچار عوارض سیروز شده‌اید، پزشک ممکن است درمان‌های اضافی مانند داروها یا جراحی را توصیه کند. سیروز همچنین می‌تواند منجر به نارسایی کبد شود. اگر دچار نارسایی کبدی شوید، ممکن است به پیوند کبد نیاز داشته باشید.
تغییر سبک زندگی
تغییر سبک زندگی خط اول درمان بیماری کبد چرب است. بسته به شرایط فعلی و عادات سبک زندگی شما، ممکن است به موارد زیر کمک کند:
- کاهش وزن
- مصرف الکل را کاهش دهید یا از آن خودداری کنید
- یک رژیم غذایی غنی از مواد مغذی داشته باشید که کالری اضافی، چربی اشباع شده و چربی‌های ترانس کم باشد
- در بیشتر روزهای هفته حداقل 30 دقیقه ورزش کنید
یک بررسی تحقیقاتی در سال 2020 نشان می‌دهد که مکمل‌های ویتامین E ممکن است به بهبود سطوح ALT و AST، التهاب و چربی اضافی در NAFLD کمک کنند. با این حال، تحقیقات بیشتری مورد نیاز است. برخی از خطرات سلامتی مرتبط با مصرف بیش از حد ویتامین E وجود دارد.
همیشه قبل از امتحان یک مکمل جدید یا درمان طبیعی با پزشک خود صحبت کنید. برخی مکمل‌ها یا درمان‌های طبیعی ممکن است به کبد شما استرس وارد کنند یا با داروهایی که مصرف می‌کنید تداخل داشته باشند.
رژیم غذایی برای بیماری کبد چرب
اگر به بیماری کبد چرب مبتلا هستید، ممکن است پزشک شما را تشویق کند که رژیم غذایی خود را برای کمک به درمان این بیماری و کاهش خطر عوارض تنظیم کنید. به عنوان مثال، آنها ممکن است به شما توصیه کنند که کارهای زیر را انجام دهید:
- رژیم غذایی خود را متعادل کنید. سعی کنید غذاهای مصرفی خود را از همه گروه‌های غذایی انتخاب کنید. این شامل میوه‌ها و سبزیجات تازه، غلات کامل، پروتئین‌های بدون چربی، لبنیات کم چرب و چربی‌ها و روغن‌های سالم است.
- کالری را کاهش دهید. سعی کنید مصرف غذاهای پر کالری را محدود کنید.
- روی فیبر تمرکز کنید. فیبر می‌تواند به بهبود عملکرد کبد شما کمک کند. نمونه‌ای از غذاهای غنی از فیبر شامل میوه‌ها و سبزیجات تازه، حبوبات و غلات کامل است.
غذاهای خاص را محدود کنید. اقداماتی را برای کاهش مصرف غذاهایی که دارای مقادیر زیر هستند انجام دهید:
- سدیم (نمک)
- کربوهیدرات‌های تصفیه شده، مانند شیرینی، برنج سفید، نان سفید، یا سایر محصولات غلات تصفیه شده
- چربی‌های اشباع شده که در غذاهایی مانند گوشت قرمز، لبنیات پرچرب و غذاهای سرخ شده یافت می‌شود.
- چربی‌های ترانس که در غذاهای سرخ شده و بسیاری از میان وعده‌های فرآوری شده وجود دارد
- از مصرف صدف‌های خام یا نیم پز پرهیز کنید. صدف‌های خام یا نیم پز می‌توانند حاوی باکتری‌هایی باشند که می‌توانند شما را به شدت بیمار کنند.
- الکل. با پزشک خود در مورد اینکه آیا می‌توانید الکل مصرف کنید یا خیر صحبت کنید. بسته به وضعیت کبدتان، ممکن است بتوانید الکل را در حد اعتدال بنوشید. اگر AFLD دارید، باید به طور کامل از مصرف الکل خودداری کنید.
- آب بنوشید. نوشیدن مقدار زیادی آب می‌تواند به هیدراته نگه داشتن بدن و همچنین بهبود سلامت کبد کمک کند.
درباره برخی دیگر از تغییرات رژیم غذایی که ممکن است به شما در مدیریت بیماری کبد چرب کمک کند، بیشتر بیاموزید و با پزشک خود مشورت کنید.
راه‌های جلوگیری از ابتلا به بیماری کبد چرب
برای پیشگیری از بیماری کبد چرب و عوارض احتمالی آن، پیروی از یک سبک زندگی سالم مهم است. برخی از نکات پیشگیری عمومی عبارتند از:
- محدود کردن یا اجتناب از مصرف الکل
- مدیریت وزن خود
- خوردن یک رژیم غذایی غنی از مواد مغذی که دارای چربی‌های اشباع شده، چربی‌های ترانس و کربوهیدرات‌های تصفیه شده است
- اقدامات لازم را برای مدیریت قند خون، سطح تری گلیسیرید و سطح کلسترول انجام دهید
- اگر این بیماری را دارید، از برنامه درمانی توصیه شده پزشک خود برای دیابت پیروی کنید
- حداقل 30 دقیقه در بیشتر روزهای هفته ورزش کنید
انجام این مراحل می‌تواند به بهبود سلامت کلی شما نیز کمک کند.
در بسیاری از موارد، معکوس کردن بیماری کبد چرب از طریق تغییرات سبک زندگی، مانند محدود کردن الکل، تنظیم رژیم غذایی و مدیریت وزن امکان پذیر است. این تغییرات ممکن است به جلوگیری از آسیب بیشتر کبد و ایجاد اسکار کمک کند.
مخصوصاً برای AFLD، پرهیز کامل از مصرف الکل بسیار مهم است. اگر برای عدم مصرف الکل به کمک نیاز دارید، شرکت در یک برنامه سم زدایی و مشاوره را در نظر بگیرید. هنگامی که بیماری کبد چرب درمان نشود، می‌تواند به التهاب، فیبروز و سیروز تبدیل شود. جای زخم ناشی از سیروز برگشت پذیر نیست. اگر به سیروز مبتلا شوید، خطر ابتلا به سرطان کبد و نارسایی کبد نیز افزایش می‌یابد. این عوارض می‌تواند تهدید کننده زندگی باشد.
به طور کلی، چشم انداز بیماری کبد چرب زمانی بهترین است که درمان در مراحل اولیه، قبل از فیبروز و سیروز آغاز شود. برای بهترین نتیجه، پیروی از برنامه درمانی توصیه شده توسط پزشک و تمرین کلی سبک زندگی سالم مهم است.
کبد چرب؛ جمع‌بندی
بیماری کبد چرب زمانی است که چربی اضافی در کبد انباشته می‌شود. این ممکن است به دلیل مصرف زیاد الکل اتفاق بیفتد. در این مورد، به عنوان بیماری کبد چرب الکلی (AFLD) شناخته می‌شود. زمانی که کبد چرب در فردی که زیاد الکل نمی‌نوشد ایجاد می‌شود، به آن بیماری کبد چرب غیرالکلی (NAFLD) می‌گویند.
بسیاری از افراد مبتلا به بیماری کبد چرب تا زمانی که آسیب شدید کبدی رخ ندهد، علائم قابل توجهی را تجربه نمی‌کنند. هنگامی که علائم اولیه وجود داشته باشد، می‌تواند غیر اختصاصی باشد و شامل مواردی مانند درد و خستگی سمت راست بالای شکم باشد.
درمان اولیه بیماری کبد چرب شامل ایجاد تغییراتی در سبک زندگی است که سلامت کبد را ارتقا می‌دهد. این امکان وجود دارد که آسیب ناشی از بیماری کبد چرب زمانی که در مراحل اولیه درمان شود، جبران شود.
