اصطلاح میگرن عصبی که اغلب به عنوان میگرن قاعدگی نیز شناخته میشود، به دورههای میگرنی اشاره دارد که به نظر میرسد با چرخه قاعدگی یا تغییرات هورمونی مرتبط باشد. بسیاری از مردم متوجه میشوند که تغییرات هورمونی میتواند علائم میگرن عصبی آنها را تحریک کند. میگرن عصبی یک وضعیت پزشکی مشخص نیست، بلکه موردی برای توصیف اپیزودهایی است که فرد تجربه میکند. در این مطلب، میگرن میگرن عصبی را به طور مفصل بررسی میکنیم، از جمله علل و درمانهای مربوط به این اختلال.
فهرست مطالب
تحقیقات انجام شده نشان داده است که میگرن عصبی سه برابر در زنان شایعتر از مردان است. با توجه به مراکز خدمات بهداشتی، بیش از نیمی از زنان مبتلا به انواع میگرن و راههای درمان آنها متوجه ارتباط بین علائم و چرخه قاعدگی خود میشوند.
اصطلاح میگرن عصبی دورههایی را توصیف میکند که به نظر میرسد ناشی از نوسانات هورمونی است. نویسندگان یک مطالعه در سال 2016 گزارش دادند که دو نوع زیرگروه برای میگرن عصبی (میگرن قاعدگی) وجود دارد. کسانی که مبتلا به “میگرن عصبی یا قاعدگی خالص” هستند، فقط در طول قاعدگی دورههایی از این عارضه را تجربه میکنند، و محققان به شیوع یک درصدی آن اشاره میکنند.
نوع دوم “میگرن مرتبط با قاعدگی” نامیده میشود. در این مورد، اپیزودهای میگرن اغلب در حوالی یک دوره از قاعدگی اتفاق میافتد، نه همیشه. به نظر میرسد قاعدگی یکی از چندین عامل مؤثر در ایجاد میگرن عصبی باشد. حدود 6 تا 7 درصد افراد به این نوع میگرن مبتلا هستند. میگرن عصبی همچنین میتواند ناشی از تغییرات هورمونی در دوران پیش از یائسگی، بارداری یا دورهای از مصرف داروهای ضد بارداری خوراکی باشد. برای انجام آزمایش هورمونی کلیک کنید.
میگرن وضعیتی است که اغلب باعث ایجاد سردردهای متوسط تا شدید در یک طرف سر میشود. در برخی از مواقع، سردردهای میگرنی عصبی به قدری شدید هستند که فرد در نوک انگشتان خود احساس گزگز میکنند. فرد مبتلا به میگرن عصبی اغلب در طی دوره میکرن خود عصبی و بدخلق نیز میشود. نکتهای که لازم است بدانید این است که شرایط محیطی تاثیر بسیار زیادی بر خلق و خو و شدت میگرن افراد دارد. درد ضربان دار معمولاً علامت اصلی میگرن عصبی است، اما بسیاری از افراد علائم دیگری را تجربه میکنند، از جمله:
افراد مبتلا به میگرن عصبی اغلب دورههایی از میگرن را در طول یا حوالی قاعدگی خود تجربه میکنند. طبق گفته مشاوره تلفنی پزشکی تیم آزمایش آنلاین ، فردی که این مشکل را دارد به احتمال زیاد 2 روز قبل از پریود یا در 3 روز اول پریود یک دوره از میگرن عصبی را تجربه میکند. با این حال، این دورهها ممکن است هنگام شروع داروهای هورمونی یا در دوران بارداری یا قبل از یائسگی رخ دهند.
اپیزودهایی که توسط این تغییرات هورمونی ایجاد میشوند ممکن است نسبت به سایرین مکرر، شدیدتر یا دشوارتر باشند. به طور کلی، پزشکان میگرن را در صورتی تشخیص میدهند که فرد علائم میگرن عصبی را به مدت 4 تا 72 ساعت در حداقل پنج دوره تجربه کرده باشد. برای مثال، داشتن یادداشت علائم میتواند به فرد کمک کند تا تشخیص دهد که آیا علائم میگرن با چرخه قاعدگی یا کنترل بارداری و تغییرات هورمونی مرتبط است یا خیر.
دانشمندان کاملاً مطمئن نیستند که چه چیزی باعث بروز میگرن میشود. با این حال، التهاب ممکن است در این امر نقش داشته باشد. مواد شیمیایی در مغز میتوانند باعث تورم رگهای خونی در این ناحیه شوند. اگر این اعصاب مجاور سر را تحریک کند، میتواند باعث تغییرات عصبی و درد شود.
هورمونها بر سطح التهاب تأثیر میگذارند. آنها به عنوان پیام رسان عمل میکنند و میتوانند نحوه رفتار اعضای بدن از جمله رگهای خونی را تغییر دهند. محققان دو فاکتور ممکن را پیشنهاد کردهاند که هورمونهای جنسی زنانه ممکن است بر میگرن تأثیر بگذارد. بدین صورت که علائم ممکن است توسط استروژن یا پروستاگلاندین ایجاد شود.
سطح استروژن درست قبل از پریود، در دوران پیش از یائسگی و زمانی که فرد مصرف داروهای حاوی استروژن را متوقف میکند، کاهش مییابد. به عنوان مثال، این سطوح در طول هفته بدون قرص در بسیاری از رژیمهای کنترل بارداری کاهش مییابد. استروژن میتواند بر احساس درد تأثیر بگذارد، به همین دلیل است که کاهش سطح آن ممکن است باعث بروز حملات میگرنی شود.
پروستاگلاندینها مواد شیمیایی مسئول افزایش سطح التهاب هستند و بدن آنها را قبل از پریود در زنان آزاد میکند. علاوه بر موارد اشاره شده در بالا، عواملی در برخی از افراد وجود دارند که منجر به ایجاد میگرد در آنها میشوند. مواردی از قبیل:
برای برخی از افراد مبتلا به میگرن قاعدگی یا میگرن عصبی، پریود ممکن است تنها محرک باشد. برخی دیگر ممکن است چندین محرک فراتر از تغییرات هورمونی داشته باشند. این موارد ممکن است شامل موارد زیر باشد:
یک عامل واحد ممکن است باعث ایجاد یک حمله میگرن عصبی نشود، اما ترکیبی از آنها ممکن است این کار را انجام دهد. همچنین، ممکن است فرد نسبت به سایر محرکها قبل یا در طول دوره خود حساس تر باشد.
دارو ممکن است از بدتر شدن علائم موجود جلوگیری کند. بهتر است این دارو را به محض ظاهر شدن علائم و مشورت با پزشک مصرف کنید. در صورتی که قادر به ملاقات پزشک در مطب نیستید، میتوانید از خدمات ویزیت پزشک در منزل استفاده کنید.
فرد ممکن است داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند آسپرین یا ایبوپروفن (ادویل) را امتحان کند. این داروها بدون نسخه در دسترس هستند اما لازم است بدانید که استفاده آنها بدون مشورت با مشاره تلفنی پزشکی ممکن است عوارض جبران ناپذیری را به همراه داشته باشند.
پزشک همچنین ممکن است دارویی از خانواده داروهای تریپتان را برای درمان میگرن عصبی تجویز کند. سایر استراتژیهای درمانی عبارتند از:
اگر میگرن اغلب رخ میدهد، ممکن است به همراه داشتن کیت میگرن اضطراری کمک کند، که امکان دارد شامل موارد زیر باشد:
هیچ درمانی برای میگرن وجود ندارد، اما ممکن است راههایی برای کاهش تعداد حملات وجود داشته باشد. هر فرد مبتلا به میگرن عصبی باید سعی کند از افت ناگهانی سطح استروژن جلوگیری کند. گزینههای پیش رو یک فرد ممکن است شامل موارد زیر باشد:
توجه به این نکته ضروری است که فردی که میگرن همراه با اورا (هاله) دارد نباید از داروهای ضد بارداری حاوی استروژن استفاده کند. به طور کلی، هر کسی که اورا را تجربه میکند باید به پزشک خود اطلاع دهد. سایر راهکارهای پیشگیری از میگرن که اغلب ویزیت پزشک در منزل به افراد پیشنهاد میکنند، عبارتند از:
مهم است که از عوارض جانبی و تداخلات احتمالی هر دارو یا مکمل آگاه باشید و قبل از استفاده از روشهای جدید با پزشک مشورت کنید.
هر کسی که به طور منظم دورههای میگرن عصبی را تجربه میکند باید با مشاوره پزشکی تلفنی تماس بگیرد. آنها ممکن است فرد را به یک متخصص میگرن ارجاع دهند که میتواند به ایجاد یک برنامه درمانی موثر کمک کند. همچنین در صورت بدتر شدن دورههای میگرن، اگر درمانها مؤثر نبودند، یا اگر هر درمانی عوارض جانبی ایجاد کرد، مشورت با پزشک ضروری است.
گاهی اوقات، علائم میگرن شبیه علائم سایر مشکلات سلامتی هستند. در صورت تجربه هرگونه از موارد زیر باید مراقبتهای اورژانسی را خبر کنید:
سردرد و هر یک از موارد زیر: