در مقیاس “چیزهای ناخوشایند برای گفتگو با بچههای جوان”، خودارضایی در بالاترین درجه قرار میگیرد. اما هر چقدر که والدین احساس میکنند خود ارضایی در کودکان مسئلهای عجیب و ناجور است، لازم است بدانند که نادیده گرفتن این موضوع باعث از بین رفتن آن نمیشود.
گاهی اوقات والدین ممکن است شاهد برخی موقعیتها باشند که از حالت طبیعی خارج است. به عنوان مثال، ممکن است کودک نوپا یا کودکان پیش دبستانی خود را در حالتهای عجیب ببینید و یا از اتاق پسر یا دختر نوجوان خود صداهای غیرمعمول بشنوید. حتما برایتان سوال پیش میآید که در آن لحظه چه باید کرد؟ بهترین عکسالعمل و رفتار کدام است؟
خبر خوب این است که این نوع رفتارها بدین معنا نیست که فرزند شما مشکلی دارد. یک مشاور حرفهای دارای مجوز و یک درمانگر مجازات جنسی (معروف به دکتر مایک) میگوید که خودارضایی در واقع “رفتار هنجاری” است. به بیان سادهتر، خداوند آن قسمت از بدن را طوری طراحی کرده است که هنگام لمس احساس خوبی داشته باشد. اگرچه این آزمایش طبیعی با بدن ممکن است بخشی از بزرگ شدن باشد، والدین میتوانند به بچههای خود کمک کنند تا مرزهای سالم این نوع لمس و عمل را تشخیص دهند.
فهرست مطالب
کودکان خردسال معمولاً درک درستی از نحوه رفتار در جمع ندارند. آنها ممکن است رفتارهایی داشته باشند که والدین را شرمسار کنند اما نباید فراموش کرد که کودک 3الی 4 ساله هیچ درک خاصی از مودب بودن یا رسمی برخورد کردن ندارد. بنابراین ممکن است چیزی را بردارند و خود را لمس کنند. بچهها وقتی از خود لذت میبرند به ندرت چیز جنسی را تصور میکنند. آنها فقط از یک احساس جسمی جدید لذت میبرند.
در این حالت، بهتر است گفتگو با کودکان شروع شود با این توضیح که همانطور که دست کردن در بینی در مکان عمومی کاری نیست که ما انجام میدهیم، لمس قسمتهای خصوصی بدن ما در مکانهای عمومی یا خصوصی، به جز در هنگام تمیز کردن آنها در حمام یا دستشویی یا در هنگام معاینه توسط پزشک، نباید صورت گیرد. اما اگر احساس کردید که اشتیاق تحریک یا خودارضایی در کودکان بیشتر دیده میشود، والدین باید به کودک خود محبت بیشتری نشان دهند. موهایشان را بر هم بزنند، آنها را بغل کنند یا در آغوش بگیرند، به همراه یک یادآوری گفتاری آرام و ملایم به کودک یادآوری کنند که او را دوست دارند و از وی بخواهند که چیزهای دیگری را برای بهتر شدن حال او پیدا کنند.
وقتی بچه ها وارد مدرسه میشوند، از فرهنگ و رفتارهای دیگران آگاهی بیشتری پیدا میکنند. شروع مکالمه در مورد خود ارضایی در کودکان 5 تا 8 ساله آسانتر است زیرا کودکان بیشتر با والدین خود صحبت میکنند. از خودارضایی گاهی به عنوان یک رفتار آرامش بخش برای بچههای 5 الی 8 سال استفاده میشود، به خصوص اگر آنها احساس تنهایی کنند یا توسط همکلاسیها طرد شوند. اگرچه بچهها در این گروه سنی خود را آرام میکنند، آنها شروع به پنهان کردن رفتار و احساس خود از بزرگسالان میکنند.
مشاوران بر این باورند که والدین نباید از طرح موضوع خودارضایی پرهیز کنند. اگر از صحبت کردن در مورد این موضوع اجتناب کنند، اجازه میدهند احساس گناه و شرم در کودک ایجاد شود که ویرانگرتر از بسیاری موارد دیگر در زندگی کودک است.
این مکالمات اولیه نباید خیلی شفاف باشد، اما نباید آنقدر هم مبهم باشد که بچهها ندانند در مورد چه چیزی بحث میشود. صحبت در مورد خودارضایی در کودکان باید با لحن طبیعی صدا و به سادهترین حالت ممکن توضیح داده شود. بهتر است به جزئیات نیز بپردازید. برای مثال، به کودک خود بگویید که شما هم متوجه هستید که با لمس برخی از قسمتهای بدن، احساس خوبی ایجاد میشود. این حالت از صحبت کردن راه را برای گفتگوهای بعدی باز و صادقانه میکند و همچنین منجر به ایجاد اعتماد و صمیمیت بیشتر بین شما و کودکتان خواهد شد.
سپس مکالمه میتواند به توصیف احساس این نوع لمسها منتقل شود. متخصصین و مشاوران معتقد هستند که عدم گفتگوی آزاد با کودک شما باعث سردرگمی آنها میشود زیرا آنها هیچ زمینه یا تفکری برای احساساتشان ندارند و نمیدانند چه چیزی خوب است یا نیست. اگر فرزندان شما در مورد این موضوع از دوستان یا افراد اشتباه اطلاعاتی کسب کنند، متوجه نخواهند شد که این نوع لمس لذت بخش باید به عنوان مورد خاصی در دوره ازدواج باقی بماند. در عوض، آنها ممکن است این پیام را بشنوند که لذت بردن از خودارضایی بدون مرز، خوب است.
والدین باید سخت تلاش کنند تا پیامهای محکوم کننده را نپذیرند، مانند ترسناک به نظر رسیدن و اشک ریختن یا فریاد زدن در مواردی مانند: “هرگز این کار را نکن!” یا برای چی این کار را انجام دادی. تنبیه کودک به دلیل انجام خودارضایی نوعی دیگر از شرمساری را در وی ایجاد میکند. بهتر است از بیان این موارد نیز خودداری کنید، خود ارضایی کودکان زندگی جنسی او را در آینده به خطر میاندازد، خودارضایی از بچه دار شدن وی جلوگیری میکند و… .
شاید وجود احساس خجالت یا شرمساری در کودکان منجر به متوفق شدن این رفتار شود اما اصلا علامت خوبی نیست و به هدف بزرگتر والدین که بزرگ کردن سالم کودک است، کمک چندانی نمیکند. درعوض، از کودک بپرسید که آیا احساس تنهایی میکند یا میترسد؟ متخصصین بر این باورند که انجام این رفتار نسبت به آرامش جنسی، نشان دهنده موارد جدیتر و والاتری هستند ک باید والدین به آنها بپردازند.
تا زمانی که فرزندان شما به این سن میرسند، آنها احتمالاً از معقوله خودارضایی آگاهی بیشتری دارند. دکتر مایک (متخصص و روانشناس) میگوید: “برای بچهای که به سن 9 یا 10 سالگی برسد و چیزی در مورد خودارضایی ندیده یا نشنیده است، والدین باید همچنان به فرزندان خود زمینه آنچه را که در مدرسه یا رسانه میبینند یا میشنوند، بدهند. او توصیه میکند که در 11 سالگی صحبت جدی در مورد خودارضایی در کودکان داشته باشید. فرقی ندارد که این صحبت کردن به صورت رسمی و جدی یا به صورت غیرمستقیم باشد.
مشاوران توصیه میکنند که در مورد این موضوع و چارچوبی که خداوند آن را طراحی کرده صحبت کنید. اگر در مورد طراحی جنسیت افراد توسط خدا برای فرزند خود صحبت نکنید، ممکن است درک نکنند که چرا به آنها میگویید لذت جنسی واقعی برای بعد از ازدواج است. همچنین به یاد داشته باشید، هدف این نیست که این رفتار را متوقف کنیم بلکه هدف اصلی شکل دادن شخصیتی است که این کودکان در حال تبدیل شدن به آن هستند. بدون درک طراحی خدا، رفتار جنسی تنها یک قانون میشود و بچهها قوانین را زیر پا میگذارند. اما اگر آنها ارزش طراحی خدا را بدانند و از آن مراقبت کنند، میتوانند بزرگسالی سالمی را تجربه کنند.
نحوه پیش بردن این موارد مورده بحث به قدرت رابطه شما با کودک و میزان راحتی شما بستگی دارد. اگر مادر و پدر از گفتگو در مورد موضوع خودارضایی در کودکان ناراحت باشند، کودک ممکن است این برداشت را داشته باشد که گناه کرده و باید شرمسار باشد. بدین خاطر پیشنهاد میشود، والدین ابتد در مورد این موضوع با یکدیگر صحبت کنند و توافق نظر برسند.
وقتی مکالمه در جریان است، برای سکوتهای طولانی و نگاههای خجالت آور آماده باشید. والدین برای صحبت در خصوص خودارضایی کودکان صداقت و شهامت زیادی احتیاج دارند. اما نگران نباشید. حتی اگر بعداً باید مکالمه را ادامه دهید، به فرزند خود اطمینان دهید که دوباره درباره آن صحبت خواهید کرد و به سوالات او پاسخ خواهید داد.
درک طبیعی والدین از خودارضایی توسط دختران و پسران کاملاً معمول است. اکثر والدین این مسئله را در پسران طبیعی و قابل قبول میدانند، اما در دختران، این یک مسئله ترسناک تلقی میشود. این حالت ناشی از تعصب عمیق فرهنگی در مورد چگونگی رفتار دختران در جامعه و تسلیم لذتهای نفسانی میشود. روانشناسان و پزشکان معتقدند که مادران و پدران باید دیدگاه خود را به این مورد و تبعیض قائل شدن، تغییر دهند زیرا کاملاً طبیعی است که بچهها (پسرها یا دختران) خودارضایی کنند. این مورد بدین معناست که موضوع چقدر ظریف است و چه زمانی باید به آن بپردازند. در حالت ایده آل، اگر کودک به این مسئله اکتفا میکند، والدین باید سعی کنند تا مسئله اساسی را حل کنند.
خودارضایی هیچ صدمه و آسیب جسمی به بدن وارد نمیکند. این مورد فقط در صورتی اتفاق میافتد که بعد از 5 یا 6 سالگی در مکانهای عمومی انجام شود. خودارضایی به این معنا نیست که کودک شما از نظر جنسی فعال، بی بند و بار است یا دارای برخی مشکلات روانی است. اگر بزرگسالان بیش از حد واکنش نشان دهند و آن را کثیف، شرور جلوه دهند و احساس گناه در کودکان ایجاد کنند، میتواند منجر به بروز مشکلات جدی شوند.
همانطور که متخصصان پزشکی توصیه میکنند، مهم است که با بچهها در مورد خودارضایی صحبت کنید و یا حتی اگر آنها در لمس قسمتهای خصوصی خود در مکانهای عمومی یا خصوصی عادت دارند، باید ابتدا با مشاور و سپس با کودک خود صحبت کنید. روشهایی برای شروع مکالمه و مدیریت رفتار وجود دارد. با هدایت مکالمه در مسیر درست، به رشد نگرش سالم کودک در آینده کمک میکنید.
با همدلی در مورد نیاز خودارضایی کودک صحبت کنید. او را تشویق کنید و استرس وی را کاهش دهید. برای کودک خود توضیح دهید که کاری که انجام میدهد طبیعی است اما اگر در فضاهای خصوصی مانند دستشویی یا اتاق خواب انجام شود بهتر است.
اگر کودک به توصیههای شما پاسخ مثبت نمیدهد، استرس نداشته باشید. بر روی نیاز او تمرکز کنید و مدام به او یادآوری کنید که این طبیعی است و کاری است که باید به صورت خصوصی انجام شود.
حتی اگر کودک شما به ضورت مداوم و منظم خودارضایی نمیکند، ممکن است در بعضی موارد این کار را انجام دهد. خوب است که در مورد قسمتهای خصوصی او و اینکه او چگونه باید در شرایط خاص احتیاط و رفتار کند، با وی صحبت کنید.
نگران نباشید، مگر اینکه به نظر برسد کودک شما خارش دارد یا به سختی ناحیه خصوصی خود را میمالد. در چنین مواردی از متخصص اطفال کمک بگیرید. اگر آنها فقط برای سرگرمی این کار را انجام میدهند، به آرامی با در آغوش گرفتن او یا انجام فعالیتی با او، ذهن خود و کودک را آزاد کرده و بعداً در مورد آن صحبت کنید.
این فرصتی عالی است که به کودکان در مورد بدن خود و اینکه چگونه نباید اجازه دهند شخص دیگری حریم خصوصی آنها را لمس کند، بگویید. این کار آنها را از آزار و اذیت یا آسیب پذیری نجات میدهد. بر روی این موضوع تاکید کنید که چه کسانی مجاز هستند اعضای بدن آنها را ببینند. به آنها بگویید که فقط یک پزشک مجاز است که قسمتهای خصوصی آنها را در حضور مادر یا پدر ببیند.
شأن عمل را بشناسید و آن را به خوبی مدیریت کنید. اگر به صورت کاملا اتفاقی فرزندتان را در حال عمل خودارضایی میبینید، اجازه دهید عمل خود را به پایان برساند. پس از اتمام کار با آنها گفتگو کنید.
اگر خودارضایی مکرر و شدید شود، کودک ممکن است از انواع تعاملات اجتماعی کناره گیری کند. اگر خودارضایی تبدیل به عادتی شده است که در هنگام ناراحتی، وی را آرام میکند، در هنگام نگرانی و مشکلات، استرس وی را از بین میبرد، این امر باید امری عادی تلقی شود و شبیه به هر عمل ارضای شخصی است. اما اگر به نظر میرسد کودک تا حدی خود را از همسن و سال خود پنهان کرده و از حضور در جمعهای دوستانه یا خانوادگی اجتناب میکند، این امر غیرطبیعی است. دختران اغلب در مالیدن اندام تناسلی خود به جسمی لذت میبرند که منجر به آسیب رساندن به اندام تناسلی آنها میشود. اگر خودارضایی با دستان تمیز و خالی انجام شود، به هیچ بافتی آسیب نمیرساند. اگر خشن شد، به همراه کودک باید به مطب پزشک مراجعه کرد.
اگر میبینید فرزندتان در حال خودارضایی است، هرگز او را نترسانید. ترساندن آنها یا فریاد کشیدن بر سر آنها میتواند تأثیر منفی داشته باشد و آنها ممکن است ترس داشته باشند که در مورد هر چیزی با شما صحبت کنند. توبیخ ممکن است باعث عقب نشینی بیشتر آنها شود و آنها را وادار به عمل خشمگینانه و خطرناک کند.
توصیههای خردمندانهای ارائه دهید و مکالمه را با توجه به سن کودک خود مدیریت کنید. به کودک خود گزینههای پیشنهادی دهید و درمورد آنچه که در مدرسه یا مهد کودک اتفاق میافتد، صحبت کنید. برای کمک به او به عنوان فردی شجاع و با اعتماد به نفس، توصیههایی را ارائه دهید.
در بیشتر موارد، کودکان برای از بین بردن فشارهای روانی (Childhood Stress) و یا به خواب رفتن به خودارضایی روی میآورند. با ارائه ماساژ بدن یا پخش کردن موسیقی آرام بخش، روشهای جایگزین برای تسکین اضطراب به آنها بدهید. کودکان نه تنها از این عادت خارج میشوند بلکه در صورت نیاز به هر گونه کمک به شما نزدیکتر میشوند و با شما ارتباط برقرار میکنند.
کودک خود را بیش از حد نوازش کنید یا در طول روز تماس فیزیکی برقرار کنید. این احتمال وجود دارد که کودک شما خود را از انجام خودارضایی دور کند. اطمینان حاصل کنید که هر روز حداقل یک ساعت به کودک خود توجه کنید.
مراقبین اصلی و کارکنان مدرسه را از اقدامات فرزند خود آگاه سازید. آنها را درگیر فرایند آگاه سازی از بدن خود کنید تا در خانه و مدرسه اطلاعات یکسانی دریافت کنند.
ممکن است مواردی مانند موارد ذکر شده در زیر وجود داشته باشد که ممکن است لازم باشد از متخصص کمک بگیرید.
مجموعه آزمایش آنلاین پیشرو در خدمات رسانی در منزل ، شما عزیزان میتوانید خدمات آزمایش ژنتیک ، آزمایش hpv ، فیزیوتراپی در منزل ، تست اعتیاد در منزل ، ویزیت پزشک در منزل با آزمایش آنلاین تجربه کنید.