بثورات و کهیر بارداری که اغلب با خارش همراه هستند معمولا در اواخر بارداری ظاهر میشوند. در حالی که علت دقیق کهیر بارداری مشخص نیست، اما به نظر میرسد کشش پوست محرک ایجاد کهیر است. کهیر بارداری از هر 150 بارداری تقریباً در 1 مورد اتفاق میافتد. نامهای دیگر این بیماری عبارتند از:
فهرست مطالب
به طور معمول، کهیر یا بثورات در سه ماهه سوم بارداری ظاهر میشود. سرعت رشد کودک شما در این مدت بسیار سریع است، به ویژه در پنج هفته آخر بارداری. به احتمال زیاد در اولین بارداری و در حاملگی چندقلویی، جایی که پوست حتی بیشتر کشیده میشود، کهیر اتفاق میافتد.
در دوران بارداری، گاهی اوقات پوست شما سریعتر از آنچه سلولهای پوستی قادر به همگام شدن هستند، کشش مییابند. این مورد میتواند باعث ایجاد علائم کهیر بارداری شود. تحریک این کهیرها و بثورات منجر به افزایش آنها میشود. کهیر بارداری معمولاً از ناحیه شکم شروع میشود و طی چند روز به اندامهای دیگر گسترش مییابد. بثورات به صورت لکههای کوچک و جوش مانند صورتی ظاهر میشوند که در نواحی شکم که کشش ایجاد شده است، ظاهر میشوند. شباهت زیادی به کندوها دارند. در نهایت، ممکن است بثورات شروع به جمع شدن کرده و نواحی بزرگ، قرمز و پلاکی مانند ایجاد کنند.
گاهی تاولهایی نیز ممکن است در اطراف بثورات ایجاد شوند. سپس این کهیرها میتوانند از مواحی شکم به موارد زیر پخش شوند:
معمولاً بثورات پوستی بالاتر از پستان گسترش نمییابد. کهیر بارداری بخصوص در شب بسیار خارش دار است. همراه با شکم در حال رشد، ممکن است بر توانایی شما برای استراحت شبانه تأثیر بگذارند.
پزشک به طور معمول با بررسی پوست شما کهیرها را تشخیص میدهد. معمولاً هیچ آزمایش دیگری لازم نیست. اما ممکن است نیاز باشد بررسیهای بیشتری صورت گیرد تا پزشک عفونت دیگری مانند عفونت قارچی یا گال را رد کند. پزشک شما ممکن است برای رد سایر عفونتها، آزمایش خون انجام دهد، از جمله:
برخی از خانمها بیشتر از بقیه کهیر بارداری را تجربه میکنند. عوامل خطر عبارتند از:
زایمان و به دنیا آوردن کودک آخرین درمان کهیر بارداری است. معمولاً پس از زایمان، کهیر بارداری طی یک تا دو هفته برطرف میشود. اما برخی از خانمها ممکن است بثورات را برای چند هفته پس از زایمان داشته باشند. در ضمن، میتوانید علائم خود را با استفاده از موارد زیر کنترل کنید:
می توانید مرطوب کنندههای تسکین دهنده خارش را به همان اندازه که ناراحتی شما را تسکین میدهد، روی پوست خود قرار دهید. از مرطوب کنندههایی که دارای موادی مناسب برای کودک نیستند، خودداری کنید. به عنوان مثال میتوان به اسیدهای سالیسیلیک، رتینول، ویتامینA ، رتینیل-پالمیتات و اسید تروپیک اشاره کرد.
استفاده از کرم حاوی استروئید مانند یک کرم هیدروکورتیزون 1 درصدی، در نواحی مورد نظر میتواند به کاهش خارش کمک کند. در حالی که این کرمها در دوران بارداری تا حد زیادی بیخطر تلقی میشوند، همیشه قبل از استفاده از آنها با پزشک خود مشورت کنید. همچنین ممکن است پزشک استروئیدهای موضعی را برای شما تجویز کند که قویتر هستند.
این داروها میتوانند خارش را تسکین دهند اما همیشه قبل از مصرف با پزشک خود مشورت کنید. نمونههایی از داروهایی که معمولاً در دوران بارداری ایمن به نظر میرسند شامل دیفن هیدرامین (بنادریل) و ستیریزین (Zyrtec) هستند. این داروها با جزئیات بیشتری نسبت به سایر آنتی هیستامینها مورد مطالعه قرار گرفتهاند.
مصرف آرد جو دوسر یا جوش شیرین میتواند به کاهش خارش مرتبط با کهیر بارداری کمک کند.
کمپرس آب یخ و خنک نیز ممکن است کمک کند. اگرچه ممکن است تماس آن با پوست مشکل باشد، اما در صورت استفاده از این روش متوجه کاهش قابل توجه خارش بثورات خواهید شد. از توصیه میشود از خاراندن کهیر بارداری خودداری کنید، حتی اگر امر بسیار دشواری به نظر میرسد. زیرا انجام این کار فقط باعث بدتر شدن علائم بثورات میشود.
در برخی موارد ، پزشک برای تسکین درد و خارش مرتبط با بیماری ممکن است استروئید خوراکی تجویز کند. اما این موارد معمولاً برای زنانی تجویز میشوند که علائم شدید مرتبط با این بیماری کهیر را تجربه میکنند، از جمله خارش شدید و ناراحتی.
این امکان وجود دارد که کودک شما با شکل خفیفتری از راش PUPPP متولد شود. اما خود بثورات نباید هیچ عارضهای برای شما یا کودک ایجاد کند. در حالی که ممکن است در این بارداری بثورات PUPPP وجود داشته باشد، اما احتمال این وجود دارد که بثورات با بارداری در آینده عود نکنند. اما اگر مجدد باردار شدید، ممکن است بثورات پوستی خفیفتری داشته باشید.