نزدیک بینی چشم (Myopia in eye) یک بیماری رایج چشم است که تمرکز بر روی اشیاء در فاصله دور را دشوار میکند. با این حال، اشیائی که نزدیک هستند کاملا واضح به نظر میرسند. افراد میتوانند با استفاده از لنز یا عینک و همچنین انتخاب جراحی لیزر، نزدیکبینی را درمان کنند. در ادامه با نزدیک بینی چشم، علائم، علل و راههای درمان آن بیشتر آشنا میشوید.
فهرست مطالب
نزدیکبینی یک بیماری شایع بینایی است که در آن میتوانید اجسام نزدیک خود را بهوضوح مشاهده کنید اما اجسام دورتر تار هستند. این حالت وقتی اتفاق میافتد که شکل چشم شما باعث خم شدن (شکستن) نادرست اشعهها میشود و این امر باعث تمرکز تصاویر در مقابل شبکیه به جای روی شبکیه چشم میشود. نزدیک بینی چشم ممکن است به تدریج یا به سرعت پیشرفت کند و اغلب در دوران کودکی و نوجوانی بدتر میشود.
نزدیک بینی چشم انواع مختلفی وجود دارد که در ادامه با این انواع آشنا میشوید:
علائم نزدیک بینی چشم میتواند شامل موارد زیر باشد:
نزدیکبینی غالبا اولین بار در دوران کودکی تشخیص داده میشود و تشخیص آن معمولا بین سالهای اول مدرسه تا نوجوانی شایع است. کودک مبتلا به نزدیک بینی چشم ممکن است:
متخصص بیناییسنجی میتواند برای تشخیص نزدیک بینی چشم تعدادی آزمایش انجام میدهد. یک قسمت از معاینه چشم این است که بتوانید حروف را در اندازههای مختلف بر روی یک نمودار بخوانید. هر چه این حروف کوچکتر باشند تشخیص آنها برای فردی که مبتلا به نزدیکبینی است دشوارتر است.
متخصص بیناییسنجی همچنین ممکن است از ابزاری به نام فوروپتر (phoropter) استفاده کند. این ابزار از لنزهای مختلفی تشکیل شده است که در مقابل چشم قرار میگیرند. متخصص بیناییسنجی، نور را به داخل فوروپتر میتاباند تا نحوه تمرکز چشم را اندازهگیری کند.
اگرچه محققان هنوز از دلایل نزدیک بینی چشم آگاه نشدهاند اما عوامل زیادی مانند ژنتیک میتوانند احتمال بروز آن را افزایش دهند. بهعنوانمثال، کودکانی که والدین مبتلا به نزدیک بینی دارند، بیشتر احتمال دارد که خود به آن مبتلا شوند. این خطر در صورت ابتلای هر دو والدین به نزدیکبینی افزایش مییابد. کودکانی که وقت کمتری در فضای باز میگذرانند یا وقت زیادی را به انجام کارهایی اختصاص میدهند که نیاز به نزدیک بینی دارند بیشتر احتمال دارد که به نزدیکبینی مبتلا شوند.
محققان همچنین مطرح کردهاند که ممکن است بین افزایش هوش و نزدیکبینی ارتباط وجود داشته باشد، اگرچه آنها هنوز علت آن را نمیدانند. اگرچه نزدیک بینی معمولا در دوران کودکی ایجاد میشود اما در بزرگسالان میتواند درنتیجه فشار چشم نیز رخ دهد. فشار چشم زمانی رخ میدهد که شخص بیش از حد از مکانیسم تمرکز چشم استفاده کند. همچنین میتواند به دلیل سایر بیماریها مانند دیابت یا آبمروارید ایجاد شود.
نزدیک بینی چشم در برخی از جمعیتها بیشتر مشاهده میشود. بهعنوانمثال، نزدیک بینی در افرادی که ریشه آسیایی دارند بیشتر دیده میشود. نزدیک بینی در افراد مسن درواقع میتواند نشانهای از ابتلا به آبمروارید باشد. نزدیک بینی بهطورمعمول در حدود بلوغ ایجاد میشود اما شروع آن میتواند در هر سنی باشد. همچنین، کودکی که به نزدیک بینی دچار میشود به دلیل رشد چشم، بیماریاش تا بزرگسالی میتواند شدیدتر شود.
نزدیک بینی چشم با عوارض خفیف تا شدید مختلفی همراه است. این عوارض عبارتاند از:
هنگامیکه متخصص بینایی، تشخیص نزدیک بینی چشم را تایید کرد، چندین روش درمانی در دسترس است. صحبت با بیناییسنج میتواند به فرد کمک کند تا در مورد بهترین گزینه برای خود تصمیم بگیرد. در ادامه با روشهای درمان نزدیک بینی چشم آشنا میشوید.
هر عمل جراحی حدود 10 دقیقه طول میکشد. این درمان میتواند گران باشد، اما معمولا بدون درد است. بینایی باید در طی یک روز یا مدتی کوتاه بعد از زمان جراحی به حالت طبیعی خود برگردد. با این وجود، گاهی اوقات تاری دید یا خشکی چشم برای هفتهها یا ماهها بعد طبیعی است. مراجعه به چشمپزشک بعد از جراحی برای اطمینان از بهبودی مناسب چشم بسیار مهم است. سایر اشکال جراحی میتواند شامل قرار دادن عدسی اصلاحی در داخل چشم باشد. چشمپزشکان این درمان را به افرادی با نزدیک بینی شدید توصیه میکنند.
با توجه به اینکه نزدیک بینی چشم، ژنتیکی است، پیشگیری در افرادی که سابقه نزدیکبینی را در خانواده خود دارند دشوار است. گذراندن وقت در خارج از خانه، در روشنایی روز، میتواند به کاهش نزدیکبینی کمک کند. همچنین لازم است مدت زیادی را به کارهایی که نیاز به نزدیکبینی دارند مثل خواندن یا کار با کامپیوتر اختصاص ندهید.
درنهایت، لازم به ذکر است در بیشتر موارد، نزدیکبینی هیچ مشکل بیشتری برای سلامتی شما ایجاد نمیکند. طیف وسیعی از درمانها در دسترس است که به افراد کمک میکند نزدیک بینی چشم در زندگی روزمره آنها مشکل ایجاد نکند. اگر به نزدیکبینی شدید مبتلا هستید لازم است حتما به پزشک برای انجام درمان مراجعه کنید. بدون درمان ممکن است به مشکلات شدیدتر چشمی یا حتی کمبینایی دچار شوید.