فهرست مطالب
لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) که معمولاً به آن لوپوس گفته میشود، یک بیماری خود ایمنی مزمن است که میتواند باعث تورم (التهاب) و درد در سراسر بدن شود. هنگامی که شما به بیماری خود ایمنی مبتلا هستید، سیستم ایمنی بدن با خود مبارزه میکند. ظاهراً سیستم ایمنی بدن با تهدیدات احتمالی برای بدن (به عنوان مثال عفونتها) مبارزه میکند، اما در این مورد، بدن به دنبال مبارزه با بافت سالم است.
در صورت ابتلا به بیماری لوپوس، ممکن است دچار درد مفاصل، حساسیت و بثورات پوستی و مشکلات مربوط به اندامهای داخلی (مغز، ریهها، کلیهها و قلب) شوید. بسیاری از علائم شما ممکن است به صورت موج بیایند و از بین بروند که اغلب به آن شعله ور شدن میگویند. گاهی اوقات علائم لوپوس ممکن است خفیف یا قابل توجه نباشند (به این معنی که در حال بهبودی هستند). در موارد دیگر، ممکن است علائم شدید این بیماری را تجربه کنید که زندگی روزمره شما را به شدت تحت تاثیر قرار میدهد.
چندین نوع مختلف لوپوس وجود دارد. لوپوس اریتماتوز سیستمیک شایع ترین آنها است. انواع دیگر لوپوس عبارتند از:
هر کسی میتواند به لوپوس مبتلا شود. ممکن است برای زنان، مردان، کودکان و حتی نوزادان اتفاق بیفتد. این بیماری بیشتر در زنان مشاهده میشود تا مردان، حدود 90 درصد موارد تشخیص داده شده مربوط به زنان در سنین باروری است. برآورد تعداد افراد مبتلا به لوپوس در ایالات متحده برای کارشناسان مشکل است زیرا تشخیص آن دشوار است. لوپوس دارای علائم بسیار متنوعی است که میتواند مشابه سایر بیماریهای پزشکی نیز باشد. به همین دلیل، ممکن است افرادی مبتلا به لوپوس باشند که در طول زندگی بیماری آنها تشخیص داده نشده است.
لوپوس در قومیتهای خاص نیز برجسته تر است. زنان آفریقایی-آمریکایی، اسپانیایی تبار، آسیایی و بومیان آمریکا همگی بیشتر از زنان قفقازی به این بیماری مبتلا میشوند. اگر یکی از اعضای خانواده شما مبتلا به لوپوس یا بیماری خود ایمنی دیگر باشد، خطر ابتلا به لوپوس نیز برای شما افزایش مییابد.
بیماری لوپوس در زنان بسیار شایع است. بدین صورت که از هر 10 مورد 9 مورد در زنان اتفاق میافتد. اغلب، این بیماری در زنان در سنین 15 تا 44 سال یا در دوران باروری تشخیص داده می شود. با وجود اینکه علت لوپوس ناشناخته است، تصور میشود که هورمون استروژن ممکن است در این بیماری نقش داشته باشد.
لوپوس میتواند بر قسمتهای مختلف بدن شما تأثیر بگذارد. همچنین میتواند باعث درد و عوارض جدی برای اندامهای اصلی شما شود. از آنجا که لوپوس یک بیماری خود ایمنی است، باعث میشود بدن شما به خود حمله کند. این میتواند به مرور زمان منجر به آسیب رساندن به اندام شود. قسمتهایی از بدن که ممکن است تحت تأثیر لوپوس قرار بگیرند اغلب ممکن است شامل پوست، خون، مفاصل، کلیهها، مغز، قلب و ریهها باشند.
علت ایجاد لوپوس در حال حاضر ناشناخته است. محققان هنوز در تلاشند تا درباره علت بروز لوپوس اطلاعات بیشتری کسب کنند. حتی اگر علت دقیق آن مشخص نباشد، عواملی وجود دارد که ممکن است در این بیماری دخیل باشند. عوامل احتمالی که میتوانند باعث بیماری لوپوس شوند عبارتند از:
در صورت ابتلا به بیماری لوپوس علائم بسیار متنوعی وجود دارد. همه افراد مبتلا به لوپوس علائم مشابهی ندارند. همچنین، بسیاری از این علائم با آنچه در سایر شرایط پزشکی تجربه میکنید همپوشانی دارد. این یکی از مشکلات تشخیص فرد مبتلا به لوپوس است.
علائم لوپوس میتواند به آهستگی توسعه یابد. ممکن است با گذشت زمان علائم جدیدی را مشاهده کنید. شدت علائم شما نیز میتواند در طول زمان تغییر کند. گاهی اوقات علائم ممکن است به سختی (در دوره بهبودی) وجود داشته باشند، در حالی که سایر موارد ممکن است شعله ور شوند. شعله ور شدن زمانی است که یک علامت ناگهان شدیدتر از قبل شود. علائم لوپوس میتواند شامل موارد زیر باشد:
بثورات پوستی یکی از علائم رایج لوپوس است. بثورات ناشی از لوپوس اغلب ناشی از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آفتاب است و معمولاً روزها تا هفتهها برطرف شدن آنها طول میکشد. ممکن است جوش روی صورت، دستها یا مچ دست ایجاد شود. هنگامی که جوش روی صورت شما ظاهر میشود، معمولاً روی پل بینی و روی هر یک از گونهها گسترش مییابد. این به دلیل شکل در سراسر صورت اغلب به عنوان “بثورات پروانه” نامیده میشود.
بثورات پوستی ممکن است ناراحت کننده و همراه با خارش باشند. این بثورات گاهی اوقات ممکن است پس از یک دوره کوتاه از بین بروند. با این حال، برخی از بثورات و زخمهای روی پوست شما میتوانند دائمی باشند.
یکی از عوارض لوپوس میتواند آسیب به پوست و ریزش مو باشد. افراد مبتلا به لوپوس ممکن است در اثر جوش روی پوست و سر خود اسکار ایجاد کنند. این میتواند باعث نازک شدن موها و ریزش آنها شود. شما همچنین میتوانید ریزش مو را به عنوان یک عارضه جانبی برخی از داروهایی که لوپوس را درمان میکنند تجربه کنید. زیرا ریزش مو میتواند از عوارض جانبی استروئیدها باشد. اگر موهای شما در حال نازک شدن یا ریزش است، با پزشک خود مشورت کنید. گاهی اوقات، تغییر داروهای شما میتواند به این مشکل کمک کند. ارائه دهنده شما همچنین ممکن است استفاده از شامپوهای ملایم (شامپو بچه) را توصیه کند.
بسیاری از افراد مبتلا به لوپوس ممکن است کاهش وزن را تجربه کنند. این میتواند ناشی از داروهایی باشد که برای درمان لوپوس استفاده میشود یا از ناراحتی خود بیماری. از طرف دیگر، برخی از افراد اگر به دلیل درد مفاصل غیر فعال باشند (فعالیت نداشته باشند)، وزن آنها افزایش مییابد. رعایت رژیم غذایی سالم هنگام ابتلا به بیماری لوپوس بسیار مهم است. با پزشک خود مشورت کنید. احتمالاً یک متخصص تغذیه (متخصص غذا) بهترین گزینه است تا بهترین رژیم غذایی را برای شما تعیین کند.
فرایند تشخیص بیماری لوپوس طولانی و دشوار است. علائمی که ممکن است با بیماری لوپوس تجربه کنید میتوانند با علائم سایر بیماریها مانند دیابت و آرتریت همپوشانی داشته باشند. علائم لوپوس نیز ممکن است مدتی طول بکشد تا به تشخیص موثر بیماری کمک کنند.
ارائه دهنده خدمات درمانی شما معمولاً با سابقه خانوادگی شروع می کند تا ببیند آیا لوپوس در خانواده شما وجود دارد یا خیر. سپس، ارائه دهنده در مورد علائمی که تجربه کردهاید بحث خواهد کرد. پس از صحبت با شما در مورد علائم، ارائه دهنده شما معمولاً برخی آزمایشات آزمایشگاهی را انجام میدهد. این آزمایشات به دنبال مواردی مانند تعداد پایین سلولهای خونی، کم خونی و سایر ناهنجاریها هستند.
ارائه دهنده همچنین میتواند یک آزمایش آنتی بادی ضد هستهای (ANA) انجام دهد. این آزمایش به دنبال آنتی بادیها (پروتئینهایی در بدن) است که در برابر بیماریها از بدن محافظت میکنند، که می تواند نشانهای از وجود یک بیماری خود ایمنی باشد. افرادی که لوپوس اریتماتوز سیستمیک دارند معمولاً آزمایش ANA را مثبت نشان میدهند.
آزمایش مثبت آنتی بادیهای ضد هستهای به تنهایی به این معنی نیست که شما لوپوس دارید. آزمایش ANA در اکثر افراد مبتلا به لوپوس مثبت است، اما در بسیاری از افرادی که لوپوس ندارند نیز مثبت است. به همین دلیل، ANA مثبت به تنهایی برای تشخیص لوپوس کافی نیست. ارائه دهنده شما معمولاً قبل از تشخیص لوپوس حداقل سه ویژگی بالینی دیگر (شامل علائم و سابقه خانوادگی) را بررسی میکند.
نحوه درمان ارائه دهنده شما با لوپوس میتواند به عوامل مختلفی بستگی داشته باشد ، از جمله:
لوپوس یک بیماری مادام العمر (مزمن) است که باید به طور منظم مدیریت شود. هدف از درمان این است که علائم خود را به بهبودی (غیر فعال) برسانید و میزان آسیب بیماری را به اندامهای خود محدود کنید. متأسفانه بیماری لوپوس غیرقابل پیش بینی است و نحوه تأثیر شرایط بر روی فرد میتواند در طول زمان تغییر کرده و متغیر باشند. شما باید به طور مرتب به ارائه دهنده خدمات درمانی خود مراجعه کرده و برنامه مراقبت خود را با علائم خود مطابقت دهید.
برخی از افراد با علائم خفیف لوپوس ممکن است نیاز به درمان محدود داشته باشند. این افراد ممکن است علائمی داشته باشند که لازم باشد تحت نظارت و مراقبت قرار گیرند تا مطمئن شوند بدتر نمیشوند، اما در حال حاضر نیازی به درمان ندارند. دیگران ممکن است به یک برنامه درمانی تهاجمی نیاز داشته باشند. این افراد عوارض جدی تری دارند (مانند عوارض قلبی، ریوی یا کلیوی). ارائه دهنده مراقبتهای بهداشتی شما بر اساس علائم، عوارض و سابقه پزشکی شما بهترین گزینههای درمانی را با شما در میان میگذارد. برای انواع چکاپ پزشکی در منزل کلیک کنید.
داروهایی که میتوان برای درمان لوپوس استفاده کرد عبارتند از:
در حالی که نمیتوان از بروز و ابتلا به بیماری لوپوس جلوگیری کرد، میتوانید در زندگی روزمره خود تغییراتی ایجاد کنید تا از بروز علائم جلوگیری کنید. چند مورد را میتوان امتحان کرد که عبارتند از:
در حال حاضر درمانی برای لوپوس وجود ندارد. درمان لوپوس بر کنترل علائم شما و محدود کردن میزان آسیب این بیماری به بدن شما متمرکز است. میتوان این بیماری را به حداقل رساند تا تاثیر لوپوس بر زندگی شما کمرنگ تر شود، اما بیماری هرگز به طور کامل از بین نمیرود.
در بیشتر موارد، مرگ مستقیماً ناشی از لوپوس نیست، بلکه ناشی از علائم و آسیب به اندامها است. مسائلی مانند آسیب کلیوی، بیماریهای قلبی عروقی و عفونتها میتوانند صدمات جدی ایجاد کرده و زندگی را تهدید کنند.
لوپوس مسری نیست و با لمس، عطسه یا سرفه از فردی به فرد دیگر منتقل نمیشود.
زنان مبتلا به لوپوس میتوانند باردار شوند. با این حال، خطر پیامدهای نامناسب بارداری (سقط جنین) در افراد مبتلا به لوپوس وجود دارد. اگر به بارداری در آینده فکر میکنید، چندین ماه قبل در یک قرار ملاقات قبل از بارداری با پزشک خود صحبت کنید. ارائه دهنده شما ممکن است نیاز به تنظیم داروهای لوپوس شما داشته باشد تا مطمئن شود که آنها برای بارداری بی خطر هستند.
لوپوس میتواند یک عامل ژنتیکی داشته باشد. در صورت داشتن سابقه بیماری در بین سایر اعضای خانواده، خطر ابتلا به لوپوس افزایش مییابد. مادر مبتلا به لوپوس میتواند آن را به فرزند خود منتقل کند. با این حال، این همیشه اتفاق نمیافتد. برخی از زنان مبتلا به لوپوس نوزاد مبتلا به این بیماری را به دنیا میآورند، در حالی که برخی دیگر اینطور نیست. اگر سابقه خانوادگی لوپوس دارید یا خودتان لوپوس دارید و در فکر باردار شدن هستید، با پزشک خود مشورت کنید.