چرا به عفونت واژن مبتلا می‌شوید؟

  • نوشته شده توسط سمانه نصیری
  • 05 / 11 / 1399

عفونت واژن یک بیماری شایع است و اکثر خانم‌ها حداقل در یک دوره از زندگی خود به این بیماری مبتلا می‌شوند. واژن کانالی عضلانی است که از دهانه رحم به سمت خارج از بدن کشیده می‌شود و توسط غشای مخاطی پوشانده شده است. به‌طورکلی اندازه واژن می‌تواند بین 8 – 17 سانتی‌متر باشد و تنها بخشی از واژن که به‌طورمعمول از خارج قابل‌مشاهده است دهانه واژن است.

با توجه به حساس بودن ناحیه واژن، عفونت‌های مختلفی می‌توانند این ناحیه از بدن شما را درگیر کنند که به محض مشاهده علائم این عفونت‌ها لازم است به پزشک مراجعه کنید. در ادامه با این موضوع آشنا می‌شوید که عفونت واژن، نشانه‌ها، علل و راه‌های درمان آن چیست.

 

 

عفونت واژن چیست

عفونت واژن یا واژینیت (vaginitis) به معنی التهاب واژن است که درنتیجه عدم تعادل مخمر و باکتری‌هایی به وجود می‌آید که در واژن زندگی می‌کنند. در عفونت واژن علاوه بر اینکه احساس ناراحتی را در واژن خود تجربه می‌کنید بویی متفاوت از حد معمول را نیز حس می‌کنید. در این شرایط ممکن است به عفونت ناشی از باکتری، مخمر یا ویروس مبتلا شده باشید.

مواد شیمیایی موجود در صابون‌ها، اسپری‌ها یا حتی لباس‌هایی که با واژن شما تماس دارند می‌توانند پوست و بافت‌های ظریف آن را تحریک کنند. تشخیص عفونت واژن و نوع آن همیشه کار آسانی نیست. به همین دلیل، برای تشخیص و درمان آن لازم است به پزشک مراجعه کنید. مشاوره پزشکی تلفنی آزمایش انلاین در دسترس شماست تا مشکلات و نگرانی های خود را مطرح و هر چه سریعتر آن را درمان کنید، در صورت نیاز می توانید از خدمات دیگر این مجموعه از جمله ویزیت پزشک در منزل استفاده نمایید.

نشانه‌های رایج عفونت واژن

 

برخی از عفونت‌های واژن ممکن است هیچ علامتی ایجاد نکنند. در صورت بروز علائم، شایع‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از:

 

 

  • خارش واژن
  • تغییر در میزان ترشحات از واژن
  • تغییر در رنگ ترشحات واژن شما
  • درد یا سوزش ادرار
  • درد در هنگام مقاربت
  • خونریزی واژن یا لکه بینی

همچنین لازم است بدانید علائم عفونت واژن بر اساس علت عفونت متفاوت است:

  1. عفونت‌های باکتریایی معمولا باعث ترشحات سفید مایل به خاکستری یا زرد می‌شوند. این ترشحات ممکن است بویی شبیه ماهی داشته باشد که پس از رابطه جنسی به راحتی حس می‌شوند.
  2. عفونت‌های مخمری به‌طورمعمول خارش ایجاد می‌کنند. اگر ترشحات وجود داشته باشد، ممکن است غلیظ و سفید باشد و شبیه پنیر کوتاژ باشد.
  3. تریکومونیازیس (trichomoniasis) بیماری‌ای است که می‌تواند باعث خارش واژن و ایجاد بو شود. ترشح ناشی از این عفونت به‌طورمعمول به رنگ زرد مایل به سبز است و ممکن است به صورت کف باشد.

عفونت‌های واژن، بیماری‌هایی نیستند که جان افراد را به خطر بیندازند. با این حال، اگر علائم زیر را مشاهده کردید لازم است به پزشک مراجعه کنید:

  • قبلا هرگز عفونت واژن نداشته‌اید
  • قبلا دچار عفونت واژن شده بودید اما اکنون علائم جدیدی را تجربه می‌کنید
  • شریک جنسی متفاوت یا جدیدی داشته‌اید
  • تب می‌کنید
  • باور دارید که ممکن است باردار باشید
  • علائمی دارید که پس از درمان بازمی‌گردند

 

 

علت به وجود آمدن عفونت واژن چیست؟

 

عفونت واژن می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد. اگر به عفونت واژن مبتلا شوید، پزشک عفونت شما را بر اساس علت آن تشخیص و درمان می‌کند. علت به وجود آمدن عفونت واژن عبارت است از:

  1. عفونت‌های باکتریایی. معمولا در واژن باکتری‌های خاصی وجود دارند. رشد بیش از حد این باکتری‌ها می‌تواند باعث واژینوز باکتریایی شود.
  2. عفونت‌های مخمری. عفونت‌های مخمری معمولا در اثر قارچی به نام کاندیدا آلبیکانس (candida albicans) ایجاد می‌شوند. بسیاری از عوامل، ازجمله مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها، می‌توانند تعداد باکتری‌های ضد قارچ در واژن شما را کاهش دهند. کاهش تعداد این باکتری‌ها می‌تواند منجر به رشد بیش از حد قارچ‌ها و ایجاد عفونت شود.
  3. تریکومونیازیس. این عفونت واژن در اثر انگل تک‌یاخته‌ای ایجاد می‌شود که می‌توان از طریق رابطه جنسی به آن مبتلا شد.
  4. آتروفی واژن. این حالت معمولا پس از یائسگی رخ می‌دهد. همچنین می‌تواند در سایر موقعیت‌های زندگی، هنگامی‌که سطح استروژن کاهش می‌یابد، مانند هنگام شیردهی، ایجاد شود. کاهش سطح هورمون می‌تواند باعث نازک شدن و خشکی واژن شود که این مسئله می‌تواند منجر به التهاب واژن شود.
  5. مواد تحریک‌کننده موجود در صابون و شستشو دهنده‌های بدن، عطر و مواد ضد بارداری واژینال همگی می‌توانند واژن شما را تحریک کنند که این مسئله می‌تواند باعث التهاب شود. لباس‌های تنگ نیز ممکن است باعث ایجاد بثورات شوند و همچنین واژن شما را تحریک کنند.
  6. در برخی موارد، پزشک ممکن است نتواند علت عفونت واژن را تعیین کند. این وضعیت به عنوان ولوواژینیت (vulvovaginitis) غیراختصاصی شناخته می‌شود. این مسئله می‌تواند در زنان در هر سنی رخ دهد اما در دختران جوانی که هنوز وارد سن بلوغ نشده‌اند بیشتر دیده می‌شود.

عفونت واژن چگونه تشخیص داده می‌شود؟

برای تشخیص عفونت واژن، پزشک در مورد سابقه بیماری‌های شما سوالاتی را می‌پرسد. همچنین او معمولا درباره سلامتی جنسی شما مانند تعداد فعلی شرکای جنسی و سابقه ابتلا به عفونت‌های واژن یا عفونت‌های مقاربتی (STI) سوال می‌کند. در برخی موارد ممکن است نیاز به معاینه واژن هم باشد که در طی این معاینه، پزشک ممکن است نمونه‌ای از ترشحات واژن را جمع‌آوری کند. او این نمونه را برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه می‌فرستد. این کار می‌تواند به پزشک شما کمک کند تا بفهمد چه چیزی باعث عفونت شما شده است.

 

 

 

عفونت واژن چگونه تشخیص داده می‌شود؟

عفونت واژن توسط مشاوره پزشکی تشخیص داده می‌شود. تشخیص این عارضه پزشکی بسیار حائز اهمیت است، بدین خاطر شما باید به پزشک متخصص مراجعه نمایید و علائم خود را با وی در میان بگذارید. ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی ممکن است برای تایید عفونت قارچی نیاز به نمونه برداری از ترشحات واژن شما داشته باشد. ترکیبی از علائم شما و نمونه ترشحات به ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی به تعیین بهترین راه برای درمان عفونت کمک می‌کند و همچنین مشخص می‌کند که چه نوع عفونت قارچی دارید. سایر مواردی که برای تشخیص عفونت واژن انجام می‌شوند، عبارتند از:

  • معاینه لگن: پزشک دستگاه تناسلی خارجی شما را از نظر علائم عفونت معاینه می‌کند. در مرحله بعد، پزشک ابزاری (اسپکولوم) را در واژن قرار می‌دهد تا دیواره‌های واژن را باز نگه دارد تا واژن و دهانه رحم (قسمت پایین تر و باریک رحم) را بررسی کند.
  • آزمایش کردن ترشحات واژن: پزشک شما ممکن است نمونه‌ای از مایع واژن را برای آزمایش به آزمایشگاه بفرستد تا نوع قارچ و عامل عفونت قارچی را تعیین کند. شناسایی قارچ می‌تواند به پزشک کمک کند تا درمان موثرتری برای عفونت‌های مکرر قارچی تجویز کند.

راه‌های درمان عفونت واژن چیست؟

راه‌های درمان عفونت واژن به علت ایجادکننده آن بستگی دارد. پزشک ممکن است از داروهای زیر برای درمان شما استفاده کند:

 

 

    • قرص، کرم یا ژل مترونیدازول (metronidazole) یا کرم یا ژل کلیندامایسین (clindamycin) ممکن است برای عفونت باکتریایی تجویز شود.
    • کرم‌ها یا شیاف‌های ضد قارچی ممکن است برای عفونت مخمر تجویز شوند.
    • قرص مترونیدازول یا تینیدازول (tinidazole) ممکن است برای درمان تریکومونیازیس تجویز شود.
    • کرم یا قرص استروژن ممکن است برای آتروفی واژن تجویز شود.

چگونه می‌توان از عفونت واژن جلوگیری کرد؟

شما اغلب می‌توانید با ایجاد چند تغییر در شیوه زندگی از ابتلا به عفونت واژن پیشگیری کنید. این تغییرات می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

  • عدم شست و شو مکرر واژن: شست و شو مداوم این ناحیه از بدن می‌تواند باکتری‌هایی را که در واقع قارچ را کنترل می‌کنند، از بین ببرد.
  • از استفاده از دئودورانت‌های زنانه خودداری کنید.
  • عدم استفاده از تامپون یا پدهای دئودورانت (معطر).
  • در اسرع وقت لباس‌های زیر خیس مخصوصا مایو را عوض کنید.
  • از روان کننده‌های جنسی بر پایه آب استفاده کنید.

اگر دیابت دارید، مهم است که سطح قند خون خود را تا حد ممکن نزدیک به نرمال نگه دارید. کنترل دیابت می‌تواند به پیشگیری از عفونت‌های واژن کمک کند. علائم عفونت واژن مشابه سایر بیماری‌ها، است بدین خاطر اگر سوالی دارید، یک معاینه فیزیکی توسط ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی به شما کمک می‌کند.

عوارض عفونت‌ واژن درمان نشده کدامند؟

در صورت عدم درمان، عفونت واژن به احتمال زیاد بدتر می‌شود و باعث خارش، قرمزی و التهاب در ناحیه اطراف واژن شما می‌شود. اگر ناحیه ملتهب در اثر علائم ایجاد شده آسیب دیده است یا اگر خاراندن مداوم اسکار (زخم) ایجاد کند، ممکن است منجر به عفونت پوست شود. عوارض جانبی غیر معمول عفونت واژن درمان نشده عبارتند از:

  • خستگی
  • برفک دهان
  • مشکلات گوارشی
  • کاندیدیازیس تهاجمی

کاندیدیاز تهاجمی زمانی اتفاق می‌افتد که عفونت مخمری سایر قسمت‌های بدن مانند موارد زیر را تحت تأثیر قرار دهد:

 

 

  • خون
  • قلب
  • مغز
  • استخوان‌ها
  • چشم‌ها

کاندیدیاز تهاجمی معمولاً با یک زخم باز که در معرض عفونت مخمری است همراه است. این معمولا به عفونت‌های قارچی واژن مربوط نمی‌شود. اما در هر صورت، اگر به موقع درمان نشود، می‌تواند عوارض جدی برای سلامتی ایجاد کند.

عفونت‌ واژن و بارداری

عفونت‌ واژن در دوران بارداری به دلیل نوسانات هورمونی شایع است. اگر باردار هستید و فکر می‌کنید ممکن است عفونت قارچی داشته باشید، به پزشک مراجعه کنید تا بتوانید تشخیص و درمان مناسب را دریافت کنید. استفاده از ضد قارچ‌های موضعی در دوران بارداری بی خطر است، اما شما نمی‌توانید داروهای ضد قارچ خوراکی مصرف کنید. زیرا مصرف برخی از داروها که به درمان عفون واژن کمک می‌کند، در سه ماهه اول بارداری ممکن است باعث نقص مادرزادی شود و خطر سقط جنین را نیز افزایش دهد.

در صورتی که علائم گفته شده را مشاهده کردید و یا از ترشحات واژن (ترشحات سفید و ترشحات قهوه ای واژن) خود نگران هستید می توانید با مشاوره پزشکی تلفنی مجموعه آزمایش آنلاین مشکل خود را در میان گذاشته و در صورت نیاز از ویزیت پزشک در منزل استفاده نمایید.

2 دیدگاه ها

  1. آرش طهرانی گفت:

    سلام وقت بخیر ؛ زمانی که متوجه عفونت واژن در حین سکس شدیم ؛ آیا مرد هم دچار عفونتی خواهد شد ؟ راه های پیشگیری و درمان آن چیست ؟
    باتشکر

    • فاطمه مهربان گفت:

      با سلام و احترام
      بله برخی از انواع عفونتها قابل انتقال از طریق تماس جنسی هستند.جهت بررسی تشخیصی و درمان به متخصص زنان و زایمان مراجعه فرمایید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *