درمان و علت بیماری پوست مرغی

• نوشته شده توسط فاطمه مهربان
• 02 / 12 / 1400

کراتوز پیلاریس، که گاهی به آن “پوست مرغی” نیز می‌گویند، یک بیماری پوستی شایع است که باعث می‌شود تکه ها و برجستگی‌های خشن روی پوست ظاهر شود. این برجستگی‌ها یا جوش‌های ریز در واقع سلول‌های مرده پوست هستند که فولیکول‌های مو را مسدود می‌کنند. آنها گاهی اوقات به رنگ قرمز یا قهوه‌ای ظاهر می‌شوند.

کراتوز پیلاریس یا بیماری پوست مرغی معمولا در قسمت بالایی بازوها، ران‌ها، گونه‌ها یا باسن دیده می‌شود. این بیماری مسری نیست و این برجستگی‌ها معمولاً باعث ناراحتی یا خارش نمی‌شوند. این وضعیت در ماه‌های زمستان که تمایل به خشک شدن پوست دارد بدتر می‌شود و همچنین ممکن است در دوران بارداری نیز عود کنند.

هیچ درمانی برای این بیماری بی ضرر و ژنتیکی پوستی وجود ندارد، اما راه‌هایی برای کنترل یا جلوگیری از بدتر شدن آن وجود دارد. بیماری پوست مرغی معمولاً تا سن 30 سالگی به طور طبیعی برطرف می‌شود. برای یادگیری بیشتر در مورد این بیماری به خواندن مطالب ارائه شده در پایین ادامه دهید.

علائم بیماری پوست مرغی چیست؟

بارزترین علامت بیماری پوست مرغی ظاهر آن است. برجستگی‌های قابل مشاهده‌ای که روی پوست ظاهر می‌شوند، شبیه برآمدگی‌های غاز یا پوست مرغ کنده شده است. به همین دلیل، معمولاً به عنوان “پوست مرغی” شناخته می‌شود.

همانطور که مشاوره پزشکی تلفنی می‌گوید، برجستگی‌ها می‌توانند در هر نقطه‌ای از پوست که فولیکول‌های مو وجود دارند ظاهر شوند و بنابراین هرگز در کف پا یا کف دست شما ظاهر نمی‌شوند. بیماری پوست مرغی معمولا در قسمت بالایی بازوها و ران‌ها دیده می‌شود. در حالت عود کردن بیماری بیماری پوست مرغی می‌تواند تا ساعد و ساق پا گسترش یابد. سایر علائم مرتبط با آن عبارتند از:

• صورتی یا قرمزی خفیف در اطراف برجستگی‌ها
• پوست خارش دار و تحریک پذیر
• پوست خشک
• برجستگی‌هایی که شبیه کاغذ سنباده هستند
• برجستگی‌هایی که بسته به رنگ پوست می‌توانند در رنگ‌های مختلف ظاهر شوند (گوشتی رنگ، سفید، قرمز، صورتی، قهوه‌ای یا سیاه)

علل ایجاد بیماری پوست مرغی

این بیماری خوش خیم پوست نتیجه تجمع کراتین و پروتئین مو در منافذ است. اگر به کراتوز پیلاریس مبتلا هستید، کراتین موهای بدن شما در منافذ مسدود می‌شود و باز شدن فولیکول‌های مو در حال رشد را مسدود می‌کند. در نتیجه، برجستگی کوچکی در جایی که مو باید باشد ایجاد می‌شود. اگر بخواهید برآمدگی‌های ایجاد شده را بررسی کنید، ممکن است متوجه ظاهر شدن موهای کوچک بدن در این نواحی شوید.

علت دقیق تجمع کراتین ناشناخته است، اما پزشکان فکر می‌کنند ممکن است با بیماری‌های پوستی مانند درماتیت آتوپیک و بیماری‌های ژنتیکی مرتبط باشد.

چه کسانی می‌توانند به بیماری پوست مرغی مبتلا شوند؟

این بیماری ممکن است در تمامی افراد ایجاد شود اما وجود برخی از عوامل احتمال ابتلا به این بیماری در برخی از افراد بیشتر از سایرین است. بنابراین، بیماری پوست مرغی بیشتر در افراد ایجاد می‌شود که یک و یا ترکیبی از عوامل زیر را در خود دارند:

• پوست خشک
• اگزما
• ایکتیوز
• تب یونجه
• چاقی
• زنان
• کودکان یا نوجوانان

ویزیت پزشک در منزل توضیح می‌دهد، هر کسی ممکن است مستعد ابتلا به این عارضه پوستی باشد، اما بیشتر در کودکان و نوجوانان شایع است. کراتوز پیلاریس اغلب در اواخر دوران نوزادی یا در دوران نوجوانی شروع می‌شود. معمولاً در اواسط دهه 20 سالگی برطرف می‌شود و بیشتر موارد تا سن 30 سالگی کاملاً از بین می‌روند.

تغییرات هورمونی در دوران بارداری می‌تواند برای زنان و در دوران بلوغ برای نوجوانان باعث شعله‌ور شدن بیماری پوست مرغی شود. کراتوز پیلاریس در افراد با پوست روشن نیز بیشتر شایع است. در صورت بروز هریک از علائم بالا به مشاوره پزشکی خود مراجعه کنید.

چگونه از شر بیماری پوست مرغی خلاص شویم؟

درمان کراتوز پیلاریس معمولاً ضروری نیست. اما اگر نگران پوست خود یا فرزندتان هستید، با پزشک خانواده یا یک متخصص بیماری‌های پوستی مشورت کنید. با این حال، هیچ درمان شناخته شده‌ای برای کراتوز پیلاریس وجود ندارد. معمولاً با افزایش سن خود به خود برطرف می‌شود. درمان‌هایی وجود دارد که می‌توانید برای کاهش ظاهر آن امتحان کنید، اما کراتوز پیلاریس معمولاً به درمان مقاوم است. بهبود ممکن است ماهها طول بکشد، اگر شرایط اصلاً بهبود یابد.

درمان‌های پوستی

یک پزشک پوست یا متخصص پوست ممکن است یک درمان مرطوب کننده را برای تسکین خارش و خشکی پوست و بهبود ظاهر پوست در اثر بثورات کراتوز توصیه کند. بسیاری از کرم‌های موضعی بدون نسخه و نسخه‌ای می‌توانند سلول‌های مرده پوست را از بین ببرند یا از مسدود شدن فولیکول‌های مو جلوگیری کنند، البته این داروها باید توسط ویزیت پزشک در منزل تجویز شوند. خودسرانه از هیچ دارویی استفاده نکنید.

دو ماده رایج در درمان‌های مرطوب کننده اوره و اسید لاکتیک هستند. این مواد با هم به شل شدن و حذف سلول‌های مرده پوست و نرم شدن پوست خشک کمک می‌کنند. سایر روش‌های درمانی که ممکن است متخصص پوست شما پیشنهاد دهد عبارتند از:

• میکرودرم ابریژن، یک روش درمانی لایه برداری شدید
• لایه برداری شیمیایی
• کرم‌های رتینول

با این حال مراقب مواد تشکیل دهنده این کرم‌ها باشید و قبل از استفاده با پزشک خود صحبت کنید. برخی از کرم‌های موضعی تجویزی حاوی اسیدهایی هستند که ممکن است عوارض جانبی منفی ایجاد کنند، از جمله:

• سرخی
• نیش زدن
• تحریک
• خشکی

همچنین برخی از گزینه‌های درمانی تجربی در دسترس هستند، مانند درمان فوتوپنوماتیک و درمان لیزر عروقی که حتما باید با تشخیص مشاوره تلفنی پزشکی و زیر نظر فرد متخصص انجام شود. سایر راه‌های درمانی که برای کنترل علائم ناشی از بیماری پوست مرغی مفید هستند عبارتند از:

کرم‌هایی برای از بین بردن سلول‌های مرده پوست: کرم‌های حاوی آلفا هیدروکسی اسید، اسید لاکتیک، اسید سالیسیلیک یا اوره به شل شدن و حذف سلول‌های مرده پوست کمک می‌کنند. آنها همچنین پوست‌های خشک را مرطوب و نرم می‌کنند. بسته به نقاط قوت این کرم‌ها (لایه بردارهای موضعی) به صورت بدون نسخه یا با نسخه در دسترس هستند. پزشک می‌تواند بهترین گزینه و تعداد دفعات استفاده از آن را به شما توصیه کند. اسیدهای موجود در این کرم‌ها ممکن است باعث قرمزی، سوزش یا تحریک پوست شوند، بنابراین برای کودکان خردسال توصیه نمی‌شود.

ویزیت پزشک در منزل

ثبت درخواست

کرم‌هایی برای جلوگیری از مسدود شدن فولیکول‌ها: کرم‌های مشتق شده از ویتامین A (رتینوئیدهای موضعی) با تقویت گردش سلولی و جلوگیری از مسدود شدن فولیکول‌های مو عمل می‌کنند. ترتینوئین (Altreno، Avita، Renova، Retin-A، دیگران) و تازاروتن (Arazlo، Avage، Tazorac و دیگران) نمونه‌هایی از رتینوئیدهای موضعی هستند. این محصولات می‌توانند باعث تحریک و خشکی پوست شوند. همچنین، اگر باردار هستید یا در حال شیردهی هستید، پزشک ممکن است به تأخیر انداختن درمان موضعی رتینوئید یا انتخاب درمان دیگری را پیشنهاد کند. استفاده منظم از کرم دارویی ممکن است ظاهر پوست را بهبود بخشد. اما اگر متوقف شوید، بیماری دوباره به حالت اولیه خود برمی‌گردد. همچنین به یاد داشته باشید که حتی با درمان، کراتوز پیلاریس ممکن است سالها ادامه داشته باشد.

درمان خانگی بیماری پوست مرغی

اگر ظاهر پوست خود را که به علت بیماری پوست مرغی تغییر کرده است، دوست ندارید، تکنیک‌هایی وجود دارد که می‌توانید آن ها را در خانه امتحان کنید. اگرچه این بیماری قابل درمان نیست، اما درمان‌های خودمراقبتی می‌توانند به حداقل رساندن برآمدگی، خارش و تحریک کمک کنند.

• حمام های آب گرم بگیرید: حمام‌های کوتاه و گرم می‌تواند به باز کردن و شل شدن منافذ کمک کند. پوست خود را با یک برس سفت مالش دهید تا به طور بالقوه برآمدگی‌ها از بین بروند. مهم است که زمان خود را در حمام محدود کنید، زیرا زمان شستشوی طولانی تر می‌تواند روغن‌های طبیعی بدن را از بین ببرد.
• لایه برداری: لایه برداری روزانه می‌تواند به بهبود ظاهر پوست کمک کند. متخصصان پوست توصیه می‌کنند که به آرامی پوست مرده را با لوفا یا سنگ پا که می‌توانید به صورت آنلاین خریداری کنید، از بین ببرید.
• از لوسیون آبرسان استفاده کنید: لوسیون های حاوی آلفا هیدروکسی اسید (AHAs) مانند اسیدهای لاکتیک می‌توانند پوست خشک را هیدراته کرده و به گردش سلولی کمک کنند. گلیسیرین که در اکثر فروشگاه‌های لوازم آرایشی یافت می‌شود، همچنین می تواند برجستگی ها را نرم کند. گلاب همچنین می‌تواند التهاب پوست را تسکین دهد.
• از پوشیدن لباس‌های تنگ خودداری کنید. پوشیدن لباس‌های تنگ می‌تواند باعث اصطکاک شود که اغلب تحریک پوست را به دنبال دارد.
• از مرطوب کننده‌ها استفاده کنید. مرطوب‌کننده‌ها رطوبت را به هوای اتاق اضافه می‌کنند که می‌تواند رطوبت پوست شما را حفظ کرده و از تشدید خارش جلوگیری کنید.

مقالات مرتبط
• 

  باتری سمعک کملیون

  23 / 08 / 1401
• 

  باتری سمعک دی جی هیر

  21 / 08 / 1401
• 

  باتری سمعک رناتا

  21 / 08 / 1401
• 

  باتری سمعک آیسل تک

  18 / 08 / 1401
• 

  باتری سمعک انرجایزر

  18 / 08 / 1401

لیست چکاپ های مرتبط
• 

  آزمایش عفونت ادراری در مردان و زنان

  20 / 11 / 1399
• 

  آزمایش سلامت پوست و مو

  14 / 11 / 1399
• 

  آزمایشات پیش از ازدواج مردان و زنان

  13 / 11 / 1399
• 

  آزمایش انعقاد خون

  13 / 11 / 1399
• 

  آزمایش ژنتیک مردان

  13 / 11 / 1399