توانایی یک زن برای باردار شدن به طور معمول با افزایش سن کاهش مییابد. در سنین بالاتر، زنان تخمک کمتری دارند، کیفیت تخمک پایین میآید و تخمکها ناهنجاریهای بیشتری در کروموزومهایشان (ماده ژنتیکی) تجربه میکنند. همه این عوامل در کنار هم به این معنی است که زنان مسنتر، میزان بارداری کمتر و نرخ سقط جنین بالاتری دارند.
همانطور که گفته شد، توانایی بچه دار شدن در همه زنان با افزایش سن کاهش مییابد، اما سن دقیقی که زن دیگر نمیتواند باردار شود در زنان متفاوت است. در برخی از زنان، این اتفاق در سنین پایینتر از حد معمول رخ میدهد. حدود یک سوم از زوجها زمانی که شریک زن 35 ساله یا بالاتر باشد، برای باردار شدن مشکل خواهند داشت. چندین آزمایش وجود دارد که میتواند به نشان دادن پتانسیل باروری یک زن کمک کند، که ذخیره تخمدان نیز نامیده میشود و به شرح زیر هستند.
فهرست مطالب
یکی از راههای رایج برای آزمایش ذخیره تخمدان، اندازه گیری سطح هورمون در خون است. هورمون محرک فولیکول (FSH) و استرادیول در ابتدای چرخه قاعدگی بررسی میشود. این آزمایش معمولاً در روز 3 دوره قاعدگی انجام میشود، اما میتوان آن را از روز 1 تا 5 چرخه قاعدگی نیز به تاخیر انداخت. این سطوح هورمونی میتواند اطلاعات مهمی را در مورد نحوه عملکرد تخمدانها و غده هیپوفیز نشان دهد.
غده هیپوفیز، FSH را برای رشد فولیکول تولید میکند. فولیکول یک کیست کوچک است که حاوی تخمک است. معمولاً سطح FSH در ابتدای چرخه قاعدگی کمتر است و سپس بالا میرود و باعث رشد فولیکول و بالغ شدن تخمک میشود. همانطور که این اتفاق میافتد، فولیکول استرادیول آزاد میکند. به نوبه خود، این سطوح بالاتر استرادیول به غده هیپوفیز میگوید که FSH کمتری تولید کند. اگر تخمک و فولیکول خیلی زود شروع به رشد کنند زیرا FSH در حال افزایش است، استرادیول سریعتر تولید میشود. اگر رشد خیلی سریع باشد، تخمک به درستی بالغ نمیشود.
به طور کلی، زنانی که سطح FSH و یا استرادیول آنها در روز سوم قاعدگی بالا است، در مقایسه با سایر زنان هم سن، کمتر احتمال دارد که بعد از القای تخمک گذاری یا لقاح آزمایشگاهی (IVF) بچه دار شوند.
هورمون آنتی مولرین (AMH) آزمایش دیگری برای ذخیره تخمدان است. در فولیکول ساخته میشود و به تعداد تخمکها بستگی دارد. سطوح AMH را میتوان در هر زمانی از چرخه قاعدگی اندازه گیری کرد. در ادامه بیشتر به توضیح این آزمایش پرداختهایم.
با استفاده از تمام این روشها شما میتوانید حد نرمال ذخیره تخمدان را بررسی کرده و بیشتر قادر به تصمیم گیری برای باردار شدن باشید. همچنین، باید بدانید که مراحل آزمایشگاهی و سطوح “عادی” از آزمایشگاهی به آزمایشگاه دیگر متفاوت است. ممکن است مقایسه نتایج از یک آزمایشگاه به آزمایشگاه دیگر دشوار باشد.
این آزمایش شامل مصرف دارویی به نام کلومیفن سیترات برای مشاهده واکنش تخمدانها است و به طور معمول، در اوایل چرخه قاعدگی تجویز میشود. سطح FSH و استرادیول خون قبل و بعد از تجویز کلومیفن سیترات FSH اندازه گیری میشود. زنان با درمان القای تخمک گذاری و IVF در صورتی که سطح FSH آنها در هر دو زمان بالا باشد، احتمال بارداری کمتری دارند.
سونوگرافی ترانس واژینال ممکن است در اوایل چرخه قاعدگی انجام شود تا تعداد فولیکولهای کوچک (2 تا 10 میلی متر) در تخمدان شمارش شود. اینها فولیکولهای آنترال نامیده میشوند و محل رشد تخمکها هستند. تعداد فولیکولهای آنترال میتواند به ما بگوید که چند تخمک در دسترس است و در مورد واکنش بدن زن به داروهای گنادوتروپین اطلاعاتی را به پزشک ارجاع میدهد. این آزمایش زمانی دقیق تر است که توسط یک ارائه دهنده مراقبتهای بهداشتی که در کار با ارزیابی باروری با تجربه است انجام شود.
گنادوتروپینها داروهای هورمونی هستند (FSH به تنهایی یا FSH با هورمون لوتئینه کننده) که برای تحریک تخمدان به منظور رشد چندین تخمک در یک زمان تجویز میشوند. این داروی هورمونی برای آماده سازی زن به منظور درمانهای باروری و از طریق تزریق تجویز میشوند.
دوزهای بالاتری از این داروها معمولاً برای کمک به رشد تخمک با بالا رفتن سن یک زن مورد نیاز است. زنانی که به مقادیر زیاد یا بیشتر از حد انتظار (تخمک) نیاز دارند معمولاً با درمان القای تخمک گذاری و IVF کمتر باردار میشوند.
این آزمایشها سعی میکنند واکنش بدن یک زن به درمان باروری و میزان احتمال باردار شدن او را در مقایسه با سایر زنان هم سن پیشبینی کنند. نتایج آزمایش ذخیره تخمدان غیرطبیعی نشان میدهد که پتانسیل باروری کاهش یافته است، اما این آزمایشها به طور دقیق مشخص نمیکنند که چه کسی باردار خواهد شد یا چه کسی باردار نخواهد شد. برخی از زنان جوان با توجه به نرمال بودن نتایج آزمایش، در باردار شدن با مشکل مواجه میشوند. نتایج ممکن است از چرخهای (دوره قاعدگی) به چرخه دیگر متفاوت باشد. با این حال، هر آزمایش غیر طبیعی به طور کلی نشان میدهد که پتانسیل باروری کاهش یافته است.
شانس باردار شدن در درجه اول به کیفیت تخمک مربوط میشود. زنان بالای 35 سال با نتایج آزمایش غیرطبیعی که درمان موفقیت آمیزی نداشتهاند، شانس کمتری برای باردار شدن دارند. این زنان ممکن است کاندیدای استفاده از تخمک یا جنین اهداکننده باشند. حتی با به دست آوردن یک نتیجه آزمایش ذخیره تخمدان طبیعی، زنان مسن ممکن است در باردار شدن مشکل داشته باشند.
هیچ آزمایش ذخیره تخمدانی نمیتواند توانایی یک زن برای باردار شدن را پیش بینی کند. این آزمایشها اغلب برای ایجاد یک برنامه درمانی، از جمله نیاز به تخمکهای اهداکننده یا جنین استفاده میشوند.
در زنان، برای ارزیابی عملکرد تخمدان و باروری از این آزمایش استفاده میشود. گاهی اوقات در ارزیابی سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)، یا برای ارزیابی اثربخشی درمان سرطان تخمدان، برای ارزیابی وجود اندامهای جنسی خارجی غیر اختصاصی (تناسلی مبهم) و یا عملکرد بیضهها در یک نوزاد پسر نیز آزمایش AMH مورد استفاده قرار میگیرد.
علاوه بر این، هنگامی که یک پزشک میخواهد باروری یک زن را ارزیابی کند، شروع یائسگی را پیش بینی کند یا به PCOS مشکوک شود، این آزمایش را تجویز میکند.
این آزمایش هورمون آنتی مولرین (AMH) را در خون اندازه گیری میکند. AMH هورمونی است که توسط بافتهای تولید مثلی تولید میشود. در مردان در بیضهها و در زنان در تخمدانها تولید میشود. نقش AMH و مقدار آن به طور معمول بسته به جنس و سن متفاوت است.
در اوایل رشد جنین پسر، AMH توسط بیضهها تولید میشود و از رشد اندامهای تناسلی زنانه جلوگیری میکند و در عین حال باعث رشد سایر اندامهای تناسلی مردانه میشود. در پسران، سطح AMH تا حدود 2 تا 6 سالگی بالا باقی میماند، زمانی شروع به کاهش میکند و سپس در دوره بلوغ به میزان قابل توجهی کاهش مییابد.
از آنجایی که جنینهای دختر بیضه ندارند، در این مرحله هیچ AMH تولید نمیشود و عدم وجود AMH امکان رشد ساختارهای تولید مثلی زنان را فراهم میکند. سطح AMH در دختران جوان تا زمان بلوغ پایین میماند. اما زمانی وجود دارد که تخمدانها شروع به تولید آن میکنند و سطح آن به طور قابل توجهی افزایش مییابد. سپس در زنان، AMH به طور پیوسته در طول سالهای باروری کاهش مییابد و پس از یائسگی دوباره بسیار کم میشود و سپس غیرقابل تشخیص است.
AMH برای یک زن در سالهای باروری بسیار حائز اهمیت است. در هنگام تولد، یک ماده حدود 1 میلیون تخمک (اووسیت) دارد که تعداد آنها در دوران کودکی به حدود 500000 کاهش مییابد. در حالی که بسیاری از این تخمکها به دلیل تخریب طبیعی بالغ نمیشوند، تعداد محدودی از آنها توسط هورمون محرک فولیکول (FSH) نجات مییابند تا فولیکولهای بالغ را تشکیل دهند. AMH اثر متعادل کنندهای بر روی اعمال چرخهای FSH در طول فرآیند ماهانه بلوغ و آزادسازی تخمک (تخمک گذاری) دارد که تحت تأثیر حضور هورمون لوتئین کننده (LH) قرار دارد. مقدار AMH موجود بازتابی از این رشد فولیکولی است.
مطالعات نشان دادهاند که سطح AMH ممکن است در تعیین پتانسیل بلوغ تخمک باقیمانده (ذخیره تخمدان) و احتمال باردار شدن مفید باشد. تعیین سطح AMH در ارزیابی وضعیت باروری فعلی زن مفید است و ممکن است شروع یائسگی را پیش بینی کند.
افزایش سطح AMH با شرایطی مرتبط است که تخمدانها را تحت تأثیر قرار میدهد که به عنوان سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) شناخته میشود. فولیکولهای اضافی که در این سندرم ایجاد میشوند، مقادیر غیرطبیعی زیادی AMH تولید میکنند، همانطور که ممکن است در انواع نادری از تومورهای تخمدان و بیضه نیز دیده شود.
همانطور که قبلا گفته شد، AMH همچنین نقش مهمی در تمایز جنسی در جنین دارد. در طی چند هفته اول بارداری، کودک این پتانسیل را دارد که اندامهای تناسلی مردانه یا زنانه را رشد دهد. تولید AMH و آندروژن توسط دو بیضه که در نوزاد پسر وجود دارد، از رشد اندامهای تناسلی زنانه (مجرای مولری که در جنینهای پسر و دختر یافت میشود) جلوگیری میکند و باعث تشکیل سایر اندامهای تناسلی پسر میشود. اگر مقدار کافی AMH در طول این فرآیند در دسترس نباشد یا وجود نداشته باشد، در آن صورت ممکن است اندامهای اصلی زنانه و مردانه رشد نکنند. نوزادی که با اندام تناسلی مبهم متولد میشود ممکن است فوراً به عنوان مرد یا زن تشخیص داده نشود.
تعداد یا حد نرمال ذخیره تخمدان شما به سن بستگی دارد. تخمکهای شما زمانی که هنوز در رحم بودید تشکیل شدهاند. به عبارت دیگر، شما با تمام تخمکهایی که تا به حال خواهید داشت به دنیا میآیید. از آن زمان به بعد، ذخیره تخمک شما به مرور زمان کاهش می یابد.
با توجه به کالج آمریکایی متخصصین زنان و زایمان، آنها میانگین تعداد تخمکی که در هر سنی دارید را به صورت زیر مشخص کردهاند:
در حالی که آنهایی که ذخیره تخمدانشان کاهش یافته است نسبت به آنهایی که فاقد تخمک هستند، تخمک کمتری دارند، هیچ اتفاق نظر روشنی در مورد میانگین تعداد تخمک برای مبتلایان به این بیماری وجود ندارد.
همانطور که در مقالهای در سال 2015 اشاره شد، کاهش ذخیره تخمدان به طور کلی با سطح هورمون تعریف میشود و نه با تعداد تخمک در ذخیره تخمدان، که تعریف این وضعیت را گیج کننده میکند.
از آنجایی که کاهش ذخایر تخمدانی با آزمایشهای خونی که سطح هورمونها را اندازهگیری میکند، و نه با شمارش تخمکها، تشخیص داده میشود، تعیین میانگین تعداد تخمکهای فردی که این بیماری را دارد، دشوار است.
افزایش سن به طور طبیعی ذخایر تخمدان شما را کاهش میدهد. با این حال، تعدادی از عوامل دیگر میتوانند باعث کاهش ذخیره تخمدان شوند. این عوامل عبارتند از:
با این حال، گاهی اوقات هیچ دلیل آشکاری برای این وضعیت وجود ندارد. علائم قابل توجهی از کاهش ذخیره تخمدان وجود ندارد. با این حال، افراد مبتلا به این بیماری ممکن است یکی از علائم زیر را تجربه کنند:
گفته می شود، این علائم همیشه وجود ندارد. به همین دلیل است که اگر در بارداری مشکل دارید، مهم است که با پزشک خود صحبت کنید.
اگر میخواهید بدون بروز مشکلی باردار شوید یا سابقه قاعدگیهای نامنظم یا دردناک، بیماری التهابی لگن، سقطهای مکرر، درمان قبلی سرطان یا اندومتریوز دارید، انجام آزمایشهای باروری در مراحل اولیه بسیار مهم است. تشخیص زودهنگام به این معنی است که شانس بیشتری برای درمان موفقیت آمیز دارید.
اگر کمتر از 35 سال سن دارید، اگر یک سال است که برای باردار شدن تلاش میکنید، باید به پزشک مراجعه کنید. اگر بالای 35 سال دارید، پس از شش ماه به پزشک مراجعه کنید. اگر بالای 40 سال دارید و در تلاش برای باردار شدن هستید، بهتر است فوراً با پزشک خود صحبت کنید.
کاهش ذخیره تخمدان از طریق چند آزمایش خون که سطح هورمون محرک فولیکول (FSH) و هورمون ضد مولر (AMH) را اندازه گیری میکند، تشخیص داده میشود. هر دوی این هورمونها نقش مهمی در قاعدگی و تولید مثل دارند.
طبیعی است که با افزایش سن، سطح FSH افزایش یابد و سطح AMH کاهش یابد، بنابراین مهم است که این سطوح هورمونی را بر اساس سن شما ارزیابی کنید. افرادی که ذخیره تخمدانی آنها کاهش یافته است، نسبت به سایرین در سنین خود، سطوح FSH بالاتر و سطوح AMH کمتری خواهند داشت.
آزمایش ذخیره تخمدان نمیتواند چیز زیادی در مورد کیفیت تخمک به شما بگوید. زنانی که ذخایر تخمدان ضعیفی دارد، احتمال دارد که تخمکهای با کیفیت پایین تری داشته باشد. اما زنانی که ذخایر تخمدان خوبی دارد ممکن است تخمک با کیفیتی بازیابی نشود.
به عبارت دیگر، میتوان تعداد زیادی تخمک را در طول IVF بازیابی کرد، اما پس از آن تعداد کمی از آن تخمکها بارور نمیشوند. یا ممکن است یک زن در معرض خطر بالای سقط جنین، به دلیل کیفیت پایین تخمک یا جنین، یا به دلیل عوامل ناباروری مردانه باشد.
آینده ممکن است آزمایشهایی را برای ما به ارمغان بیاورد که به تعیین کیفیت تخمک یا جنین کمک کند، اما هیچ چیز ثابت شده و قابل اعتمادی در حال حاضر در دسترس نیست.
موفقیت واقعی IVF به معنای بارداری است و همانطور که در بالا گفتیم، مقدار تخمک تنها بخشی از یک تصویر بزرگ و پیچیده است که در نتایج آزمایش مشخص میشود. کیفیت تخمک، فاکتورهای لوله و رحم و باروری مردان در موفقیت درمان باروری نقش دارند. عادات بد بهداشتی همچنین می تواند در کیفیت ضعیف تخمک و اسپرم نقش داشته باشد که ممکن است بر شانس موفقیت شما در IVF تأثیر بگذارد.