ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) نوعی عفونت مقاربتی (STI) است. بیشتر انواع HPV از طریق رابطه دهانی، واژینال یا مقعدی منتقل میشوند. HPV و باردای بسیار شایع است. در واقع، طبق مرکز کنترل و پیشگیری بیماری (CDC) ، این عارضه را شایعترین عفونت مقاربتی یا STI در ایالات متحده تشخیص داده است.
حدود 80 درصد افراد در برخی از مراحل زندگی خود به HPV مبتلا میشوند. این بدین خاطر است که بیش از 150 نوع مختلف HPV وجود دارد. بسیاری از آنها معمولاً مشکلی ایجاد نمیکنند و بدون درمان از بین میروند و حتی تعداد بسیار کمی از افراد متوجه میشوند که به آن مبتلا هستند.
حدود 40 نوع HPV وجود دارد که میتوانند دستگاه تناسلی را آلوده کنند. HPV ممکن است باعث زگیل تناسلی و سرطان در این نواحی از بدن شود:
برای کاهش خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم ناشی از HPV ، استفاده از واکسن HPV برای هدف قرار دادن انواع خاص HPV که با سرطان دهانه رحم در ارتباط هستند، میتواند موثر واقع شود. البته استفاده از این واکسن در دوران بارداری توصیه نمیشود.
HPV معمولاً مشکلی در بارداری ایجاد نمیکند. با این حال، اگر زنی باردار است و HPV دارد، باید در مورد چند عارضه نادر آگاه باشد.
فهرست مطالب
افراد رد صورت ابتلا به HPV ، ممکن است هیچ علائمی نداشته باشند. با این حال، شایعترین علامت زگیل است. زگیلها برجستگیهایی گوشتی بر روی سطح پوست هستند که به تنهایی رشد میکنند یا ممکن است به صورت خوشههایی شبیه گل کلم شکل بگیرند. نوع HPV فرد تعیین میکند که در کدام قسمت از بدن زگیل رشد میکند:
افراد احتمالاً وجود زگیل را احساس نمیکنند، اما گاهی اوقات ممکن است احساس خارش یا سوختگی داشته باشد.
داشتن انواع خاصی از HPV همچنین می تواند خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم را افزایش دهد. این نوع سرطان اغلب تا زمانی که شروع به گسترش نکند، علائمی ایجاد نمیکند. هنگامی که سرطان گسترش یابد، میتوان علائمی از قبیل مواردی که در ادامه آمده است، اشاره کرد:
اکثر متخصصان زنان و زایمان به طور معمول برای HPV در دوران بارداری آزمایشی تجویز نمیکنند مگر اینکه متوجه مورد مشکوکی شوند. تشخیص HPV و بارداری معمولاً در صورت یافتن زگیل توسط پزشک یا در حین انجام آزمایش پاپ اسمیر انجام میشود. در طی آزمایش پاپ اسمیر، پزشک با استفاده از یک سواب از سلولهای دهانه رحم بیمار نمونه برداری میکند. آنها این نمونه را به آزمایشگاه میفرستند و از نظر سلولهای پیش سرطانی آزمایش میکنند. وجود سلولهای پیش سرطانی ممکن است نشان دهنده ابتلا به HPV باشد.
پزشک متخصص میتواند برای زنانی که بیش از 30 سال سن دارند، آزمایش HPV DNA را به همراه تست پاپ انجام دهد. این آزمایش میتواند تشخیص دهد که آیا فرد به نوعی HPV مبتلا است که میتواند باعث سرطان دهانه رحم شود یا خیر.
در حال حاضر، هیچ درمانی برای HPV وجود ندارد، اما اکثر زنان در دوران بارداری به هیچ درمانی نیاز نخواهند داشت. هیچ دارویی برای درمان خود ویروس در دسترس نیست. در عوض، درمان بر مدیریت هرگونه علائم متمرکز است. به طور کلی، زگیلها نیز نیازی به درمان ندارند مگر اینکه بزرک شوند و یا آزار دهنده باشند. در این صورت، پزشک می تواند با خیال راحت آنها را با استفاده از روشهای زیر حذف کند:
زگیل تناسلی اغلب نباید در زایمان خانمها تأثیر بگذارد. با این حال گاهی اوقات، زگیلهای بزرگ ممکن است باعث خونریزی در حین زایمان شوند. بندرت، زگیلهای تناسلی ممکن است در حین بارداری به اندازه کافی بزرگ شوند تا کانال زایمان را مسدود کنند یا زایمان را دشوارتر کنند. اگر این اتفاق بیفتد، پزشک احتمالاً انجام زایمان سزارین را به فرد توصیه میکند.
اگر آزمایش پاپ نشان داد که فرد در دهانه رحم خود دارای سلولهای پیش سرطانی است، این امکان وجود دارد که پزشک تا زمان زایمان صبر کند تا مجدد فرد را معالجه کند. هنگامی که کودک متولد شد، احتمالاً آزمایش پاپ اسمیر دیگری تجویز خواهد شد. البته اغلب این احتمال وجود دارد کهHPV بدون درمان از بین برود. اگر بعد از زایمان هنوز سلول غیرطبیعی وجود داشته باشد، ممکن است پزشک با برداشتن بافت غیرطبیعی با یکی از این روشها مادر را درمان کند:
داشتن HPV و بارداری نباید بر سلامت کودک تأثیر بگذارد. با این حال، ممکن است HPV را در دوران بارداری یا زایمان به نوزاد متولد شده منتقل شود، اما بعید است. مطالعات در مورد میزان انتقال HPV از مادر به نوزاد متفاوت بوده است. در یک مطالعه در سال 2016 ، محققان دریافتند که حدود 11 درصد از نوزادان تازه متولد شده از مادران HPV مثبت نیز به این ویروس مبتلا هستند. با این حال، این مورد نیاز به تحقیق بیشتر دارد.
اکثر نوزادانی که در رحم مادر به HPV مبتلا میشوند، ویروس را به خودی خود پاک میکنند و هیچ مشکلی در طولانی مدت ندارند. در موارد نادر، ممکن است زگیلهای دستگاه تناسلی به نوزاد منتقل شود. زگیل ممکن است در حنجره یا تارهای صوتی نوزاد ایجاد شود. وقتی زگیل در این ناحیه ایجاد میشود، به آن پاپیلوماتوز تنفسی میگویند. درمان آن به وسیله جراحی برای از بین بردن زگیل باید صورت گیرد.
داشتن HPV نباید مانع شیردهی مادر شود. اگرچه ویروس میتواند از طریق شیر مادر به کودک منتقل شود اما این نوع از انتقال بسیار نادر است.
دو روش مناسب برای جلوگیری از ابتلا به HPV وجود دارد که عبارتاند از: برقراری رابطه جنسی ایمن و واکسیناسیون. دستورالعملهای قدیمی تر، واکسن HPV Gardasil را برای زنان در سنین 11 تا 26 سالگی و برای مردان تا 21 سالگی توصیه میکردند. اکنون در دستورالعملهای فعلی آمده است که مردان و زنان 27 تا 45 سال که قبلاً برای HPV واکسینه نشدهاند، اکنون باید واکسن را دریافت کنند. مجموعه واکسیناسیون کامل شامل دو یا سه دوز است.
در صورتی که خانمها قبل از بارداری واکسن نزدهاند، یا سری اول واکسنها را گرفتهاند اما آن را به پایان نرساندهاند، برای تهیه یا تکمیل واکسن باید تا پس از زایمان صبر کنند. زیرا مراکز درمانی استفاده از واکسنها را برای خانمهای باردار توصیه نمیکنند.
طبق CDC ، اثبات نشده است که واکسن HPV در دوران بارداری اثرات منفی داشته باشد. با این حال، گزارشات به دست آمده در مورد واکسیناسیون در دوران بارداری محدود هستند. بنابراین، توصیه میکنند واکسیناسیون به بعد از بارداری موکول شود.
اگر مادر بیش از 30 سال سن دارد، لازم است به متخصص خود مراجعه کند تا تست HPV را در کنار تست پاپ معمول خود انجام دهد. به این ترتیب، اگر وی به این عفونت مبتلا باشد متوجه شده و قادر است در مورد هرگونه نظارت ویژهای که ممکن است در دوران بارداری به آن نیاز داشته باشد، با پزشک خود صحبت کند.
لازم است به یاد داشت که تقریباً همه بزرگسالان که از نظر جنسی فعال هستند، در دوره ای از زندگی خود به HPV مبتلا میشوند. داشتن رابطه جنسی ایمن و انجام مداوم آزمایشات به پیشگیری از بیماریهای مقاربتی کمک میکند.
شیردهی فواید بی شماری برای سلامتی دارد. همچنین راهی است که مادر میتواند با کودک خود ارتباط برقرار کند. اما اگر مادر به ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) آلوده است، ممکن است نگران این باشد که آیا میتوانید با خیال راحت از شیر خود کودک را تغذیه کند یا خیر.
HPV یک عفونت منتقله از راه مقاربت است که تعداد زیادی از بزرگسالان را درگیر میکند. تخمین زده شده است که بیش از 80 درصد زنان در طول زندگی خود حداقل یک نوع HPV را دریافت میکنند.
خبر خوب این است که در حال حاضر، هیچ تحقیقی نشان نمیدهد که زنان مبتلا به HPV باید از شیردهی جلوگیری کنند. کاملاً شناخته شده است که انتقال HPV به کودک از طریق شیردهی بسیار بعید و نادر است است. در واقع، آنتی بادیهای موجود در شیر مادر میتوانند از کودک در برابر بسیاری از بیماریها و عوارض سلامتی محافظت کنند.
در حالی که هیچ توصیه رسمی پزشکی در مورد شیردهی برای زنان مبتلا به HPV در دسترس نیست، اما به نظر می رسد مطالعات نشان میدهد که مزایای شیردهی با HPV بیشتر از خطرات آن است.
محققان در یك مطالعه در سال 2008 گزارش كردند كه از نظر آماری ارتباط منطقی بین برخی از انواع HPV و شیردهی وجود دارد كه باعث بروز عفونت دهانی HPV در كودك میشود. با این حال، دو سال بعد، محققان این تحقیق را رد كردند و نتیجه گرفتند كه هیچ مدرکی وجود ندارد كه نشان دهد در صورت ابتلا به HPV باید از شیردهی خودداری کرد.
تحقیقات اخیر همچنین گزارش کرده است که بعید است HPV از طریق شیردهی به کودک منتقل شود. محققان در تحقیقی در سال 2011 به این نتیجه رسیدند که احتمال انتقال مادر HPV از طریق شیر مادر به فرزندش کم است.