تریکومونیازیس چیست و چه علائمی دارد؟ و راه های درمان آن

نوشته شده توسط مهدی یاری
27 / 04 / 1400

تریکوموناس، که تک تارچه زدگی نیز نامیده می‌شود، یک بیماری شایع مقاربتی (STD) است. تریکومونیازیس در اثر انگل کوچک یک سلولی به نام تریکومونا (Trichomonas vaginalis) ایجاد می‌شود. هرکسی که از نظر جنسی فعال باشد می‌تواند به این بیماری مقاربتی مبتلا شود. زنان بیش از مردان، زنان مسن بیشتر از جوانان و زنان آمریکایی آفریقایی تبار بیشتر از زنان سفیدپوست یا اسپانیایی تبار ممکن است به تریکومونیازیس مبتلا شوند.
افراد مبتلا به این بیماری اغلب علائمی ندارند و معمولاً مشکلی برای آنها ایجاد نمی‌شود. اما اگر تحت درمان قرار نگیرید، احتمال ابتلای آنها به سایر بیماری های مقاربتی، از جمله HIV را افزایش می‌دهد.

فهرست مطالب

علل ایجاد تریکومونیازیس

تریکومونیازیس به دلیل تک یاخته تک سلولی، نوعی انگل کوچک ایجاد می‌کند که در هنگام رابطه جنسی بین افراد حرکت کرده و منتقل می‌شود. به فاصله زمانی که شما در معرض خطر قرار می‌گیرید تا زمانی که علائم بروز دهند، دوره اینکوباسیون یا نهفته گفته می‌شود. این دوره بین 4 الی 28 روز متغیر است.
شما با داشتن رابطه جنسی با شخصی که به تریکوموناس مبتلا است، آلوده می‌شوید. به طور معمول، این بیماری از طریق تماس بین آلت تناسلی و واژن گسترش می‌یابد. زنانی که با همجنس خود رابطه جنسی دارند نیز می‌توانند از طریق تماس واژن دچار مبتلا به تریکومونیازیس شوند.

زنان به طور معمول در مجرا، واژن، دهانه رحم یا مجرای ادرار خود آلوده می‌شوند. مردان معمولاً در ناحیه مجرای ادرار به این بیماری مبتلا می‌شوند. همچنین ممکن است آن را در پروستات، غده بین مثانه و آلت تناسلی پیدا کنند. به ندرت می‌توان در سایر قسمت‌های بدن مانند دست، دهان یا مقعد دچار تریکوموناس شد. باید به خاطر بسپارید، هر کسی که به بیماری تریکوموناس آلوده باشد، می‌تواند آن را گسترش دهد، حتی اگر علائمی نداشته باشد.

علائم تریکوموناس

حدود 70٪ افراد مبتلا به تریکوموناس علائمی ندارند. در دیگران، علائم ممکن است تا چند روز یا چند هفته پس از عفونت ظاهر نشوند. زنان مبتلا به تریکومونیازیس ممکن است علائم زیر را تجربه کنند:

وجود مایع واژن که بوی بدی دارد و مایل به سبز یا مایل به زرد است
خارش دستگاه تناسلی، سوزش، قرمزی یا درد
درد هنگام رابطه جنسی
نیاز به دفع ادرار مداوم
خونریزی بعد از رابطه جنسی

علائم مردان مبتلا به تریکوموناس اغلب بدیت صورت است:

خارش یا تحریک در داخل آلت تناسلی
ترشحات نازک و سفید رنگ از آلت تناسلی مرد
درد هنگام رابطه جنسی
نیاز به دفع ادرار مکرر

تشخیص بیماری تریکومونیازیس

پزشکان می‌توانند با برداشتن نمونه‌ای از مواد معدنی یا مایعات اندام تناسلی و بررسی آن در زیر میکروسکوپ، تریکومونیازیس را تشخیص دهند. بعضی اوقات، ممکن است لازم باشد آزمایشی انجام دهند. زمانی از این آزمایش استفاده می‌شود که پزشکان نمونه را برای چند روز ذخیره می‌کنند تا انگل رشد کند و یافتن آن در زیر میکروسکوپ راحت تر باشد.
آزمایشات حساس به نام آزمایش‌های تقویت اسید نوکلئیک (NAAT) نیز می‌تواند نشانه‌های انگلی را شناسایی کند. پزشک ممکن است شما را به طور همزمان از نظر سایر بیماری‌های مقاربتی آزمایش کند زیرا بسیاری از افراد مبتلا به تریکومونیازیس نیز به سوزاک یا کلامیدیا آلوده هستند.

درمان تریکومونیازیس

داروهای آنتی بیوتیکی مانند مترونیدازول (Flagyl ، Noritate ، Nuvessa) و تینیدازول (Tindamax) عفونت را در بیشتر افراد از بین می‌برند. پزشک به شما قرص‌هایی در یک دوز زیاد یا در چند دوز کم برای بلعیدن می‌دهد. تمام داروها را مصرف کنید، حتی اگر قبل از اتمام داروها احساس بهبودی داشته باشید، لازم است مصرف داروها را به پابان برسانید.
درمان بدین معناست که انگل موجود در بدن که باعث ایجاد این بیماری شده است، از بدن خارج شده اما با این وجود، هنوز هم ممکن است دوباره به آن آلوده شوید. حدود 20٪ از افراد در طی 3 ماه پس از درمان مجددا دچار تریکوموناس می‌شوند.
شریک جنسی یا شریک زندگی شما نیز باید درمان شود، حتی اگر علائمی نداشته باشند. 7 تا 10 روز پس از درمان، از برقراری رابطه جنسی خودداری کنید. ممکن است دکتر شما بخواهد قبل از انجام رابطه جنسی مجدداً شما را آزمایش کند.

عوارض تریکومونیازیس

در صورت عدم درمان، این احتمال وجود دارد که تریکوموناس منجر به ایجاد سایر مشکلات سلامتی شود. این بیماری همچنین می‌تواند خطر ابتلا به سایر بیماری‌های مقاربتی را گسترش دهد. در صورت ابتلا به HIV، تریکوموناس ممکن است باعث شیوع آن شود. به دلیل این خطر، پزشکان پیشنهاد می‌کنند که زنان مبتلا به اچ آی وی حداقل سالی یک بار آزمایش تریکومونیازیس را انجام دهند.
اگر باردار هستید، تریکوموناس ممکن است باعث شود شما زودتر از حد انتظار زایمان کنید. کودک شما ممکن است در هنگام تولد وزن کمی داشته باشد، که می‌تواند احتمال بروز مشکلات سلامتی یا رشد را افزایش دهد. این حالت نادر است، اما ممکن است کودک شما هنگام عبور از کانال تولد دچار تریکوموناس شود. در صورت ابتلا به این بیماری در حین بارداری، شما می‌توانید به راحتی تحت درمان قرار بگیرید، بنابراین با پزشک خود در مورد بهترین گزینه‌های درمانی صحبت کنید.

راه‌های پیشگیری از تریکومونیازیس

تنها راهی که می‌توانید به طور کامل از ابتلا به تریکوموناس جلوگیری کنید این است که رابطه جنسی از طریق واژن انجام ندهید. برای کاهش احتمال ابتلا به آن می‌توانید اقدامات دیگری انجام دهید:

همیشه از کاندوم لاتکس استفاده کنید: از آنجا که تنها با تماس مستقیم بیماری تریکومونیازیس اتفاق می‌افتد یا گسترش می‌یابد، مطمئن شوید که کاندوم را زود بگذارید (قبل از اینکه آلت تناسلی به واژن برسد).
از دوش گرفتن به صورت مکرر خودداری کنید: واژن شما تعادل طبیعی باکتری دارد تا سلامت شما را حفظ کند. هنگام دوش گرفتن، برخی از آن باکتری‌های مفید از بین می‌روند. همین حالت می‌تواند احتمال ابتلا به بیماری‌های مقاربتی (STD) را افزایش دهد.
با فردی که از نظر STD منفی است، برای برقراری رابطه جنسی همراه باشید. اگر این مورد برای شما در دسترس نیست، به این فکر کنید که تعداد شرکای جنسی خود را محدود کنید.
در مورد تاریخچه جنسی و احتمال بالقوه عفونت با شرکای خود به صورت کاملا صریح صحبت کنید. این مورد می‌تواند به شما کمک کند بهترین انتخاب را برای خود انجام دهید.

چه موقع در صورت ابتلا به تریکومونیازیس به پزشک مراجعه کنیم؟

در صورت داشتن ترشحات بدبو از واژن یا داشتن درد همراه با ادرار یا مقاربت جنسی، به پزشک مراجعه کنید.

عوامل خطر

عوامل خطر شامل موارد زیر است:

چندین شریک جنسی
سابقه ابتلا به سایر عفونت‌های مقاربتی
وجود تریکوموناس ضعیف
رابطه جنسی بدون کاندوم

بیماری تریکومونایی چقدر شایع است؟

تریکومونایی شایع‌ترین بیماری مقاربتی است که قابل درمان است. در ایالات متحده، CDC تخمین می‌زند که بیش از دو میلیون عفونت تریکومونیازیس در سال 2018 وجود داشته است. با این حال، افراد آلوده به این بیماری مقاربتی، تنها در حدود 30٪ علائم تریکوموناس را تجربه کرده‌اند. عفونت در زنان بیشتر از مردان است. زنان مسن نیز بیشتر از زنان جوان به تریکوموناس مبتلا شده‌اند.

چگونه افراد به تریکومونیازیس مبتلا می‌شوند؟

انگلی در هنگام رابطه جنسی از فرد آلوده به فرد دیگر منتقل می‌شود. در زنان، بیشترین قسمت آلوده به انگل، دستگاه تناسلی تحتانی (مجرا، واژن، دهانه رحم یا مجرای ادرار) است. در مردان، بیشترین ناحیه آلوده، قسمت داخلی بدن یعنی آلت تناسلی مرد (مجرای ادرار) است. در حین رابطه جنسی، انگل معمولاً از آلت تناسلی به واژن یا از واژن به آلت تناسلی انتقال می‌یابد. این انگل همچنین می‌تواند از واژن به واژن دیگر منتقل شود. آلودگی انگل به سایر اعضای بدن مانند دست‌ها، دهان یا مقعد معمول نیست. مشخص نیست که چرا برخی از افراد مبتلا به عفونت علائم بروز می‌دهند، در حالی که دیگران این علائم را ندارند. این حالت احتمالاً به عواملی مانند سن و سلامت کلی فرد بستگی دارد. افراد آلوده و بدون علائم هنوز قادر هستند که عفونت را به دیگران منتقل کنند.

چگونه تریکومونیازیس بر یک زن باردار و کودک او تأثیر می‌گذارد؟

زنان باردار مبتلا به تریکوموناس اغلب زودتر از موعد بچه‌های خود را به دنیا می‌آورند (زایمان زودرس). همچنین، نوزادانی که از مادران آلوده متولد می‌شوند به احتمال زیاد هنگام تولد وزر بسیار کمی (کمتر از 5.5 پوند) دارند.

مجموعه آزمایش آنلاین پیشرو در خدمات رسانی در منزل ، شما عزیزان میتوانید خدمات آزمایش ژنتیک ، آزمایش hpv ، فیزیوتراپی در منزل ، تست اعتیاد در منزل ، ویزیت پزشک در منزل با آزمایش آنلاین تجربه کنید.

مقالات مرتبط