شنوایی سنجی
شنوایی سنجی یا ادیومتری رشته ای است که به کمک
دستگاه های شنوایی سنج، میزان شنوایی فرد را سنجش می کند. شنوایی سنجی ها در طول موج 250 تا 8000 هرتز صورت می گیرد. این محدوده اصلی شنوایی هر انسانی است. در این روش ( شنوایی سنجی با تون خالص) میزان، شکل، نوع، قرینگی کم شنوایی و یکطرفه یا دو طرفه بودن شنوایی، قابل تشخیص است. در روش دیگر استفاده از محرکات گفتاری برای
سنجش شنوایی فرد استفاده می شود.
روش شنوایی سنجی توسط متخصص:
شنوایی سنجی با کمک اتاق خاصی به نام اکوستیک انجام می شود. روی گوش های فرد مورد آزمایش، هدفونی قرار می گیرد. شنوا سنج با دستگاه ادیومتر، پالس های صدایی می فرستد. در دست فرد در حال تست شنوایی یک کلید قرار دارد تا هر صدای پالسی با هر نوع فرکانسی شنید، کلید دستی را فشار دهد. در حین
تست شنوایی، شنوایی شناس، روی برگه نتایج پاسخ های شما را ثبت می کند. با توجه به داده های به دست آمده، شنوایی شناس تصمیم می گیرد که سطح شنوایی شما در چه حدی است و چه نوع اختلالات شنوایی دارید. در انتها شنوایی شناس با فرد صحبت می کند و نتایج را مورد بحث قرار می دهند.
تست تمپانومتری:آزمایش تمپانومتری روشی است برای اختلالات ناشی از جمع شدن مایعات و موم در راهروی گوش، سوراخی پرده گوش، استخوانچه های گوش میانی و حتی تومور داخل گوش را مشخص می کند.
شنوایی سنجی کودکان و نوزادانقدرت شنوایی سالم و صحیح برای کودک و نوزاد بسیار اهمیت دارد. قدرت یادگیری و تکلم نوزاد به شنوایی او بستگی دارد. یکی از آزمون های مهم شنوایی برای کودکان، تست آستانه شنوایی است. (ارزیابی پاسخ به تحریک ساقه مغز)
شنوایی سنجی گفتاری:
در این روش به جای استفاده از صدای خالص، از گفتار و کلمات استفاده می شود. این روش خود شامل دو تست زیر می باشد.
- تست آستانه درک گفتار: آستانه درک گفتار یا به اختصار SRT نیز گفته می شود. فرد در این روش باید بتواند نصف کلمات یک لیست از کلمه های دوبخشی را تکرار نماید.
- تست توانایی تفکیک گفتار: توانایی تفکیک گفتار را به اختصار SDS نیز می گویند. یک لیست کلمات تک بخشی آماده می شود و با فرکانس صدایی 40 هرتز گفته می شود. فردی که شنوایی سالمی دارد می تواند بیش از 95 درصد کلمات را تشخیص و تکرا نماید. افرادی که دچار اختلالات شنوایی و اعصاب شنوایی هستند به میزان کمتری از کلمات را تشخیص داده و تکرار می کنند.
معرفی رشته شنوایی سنجی:رشته شنوایی سنجی به فردی با دقت بالا نیاز دارد. فردی که علاوه بر دقت، صبوری کافی داشته باشد. از شاخص های دیگر این رشته، به محیط آرام آن می توان اشاره کرد. محیطی آرام و بدور از خونریزی و انواع بیماری های واگیردار.از اهداف این رشته
ارزیابی اختلالات شنوایی، تعادلی، پیشگیری و حفاطت شنوایی، آموزش و حتی
توان بخشی شنوایی است. فرد شنواسنج نتایج خود را می تواند در صورت نیاز با متخصص حلق و بینی، گوش، مغز و اعصاب و متخصص اطفال درمیان بگذارد.رشته شنوایی سنجی در سه مقطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا قابل ادامه است.
دروس تخصصی رشته شنوایی سنجی:- مبانی دانش شنوایی
- ارزیابی پایه شنوایی
- آناتومی و فیزیولوژی دستگاه شنوایی و تعادل
- بیماری های گوش و روش های درمان آن
- ارزیابی تکمیلی شنوایی
- بیماری های مغز و اعصاب
- سایکو اکوستیک
- ایمیتانس ادیومتری
- رادیولوژی سر و گردن
- شنوایی شناسی تشخیصی
- فیزیوپاتولوژی اختلالات شنوایی و تعادل
- اختلالات ارتباطی افراد کم شنوا
- تجویز و ارزیابی سمعک و سایر وسایل کمک شنوایی
- بیماری های اطفال
- مبانی آزمون های الکتروفیزیولوژیک
- روش های توانبخشی (بازیابی بیشتر شنوایی)
- تربیت شنوایی
- مدیریت در شنوایی شناسی
- الکترونیک در تجهیزات شنوایی
- روانشناسی مبتلایان به کم شنوایی
- نویز و حفاظت شنوایی
- کارآموزی
آینده شغلی شنوایی سنجی:آینده شغلی شنوایی سنجی با توجه به پهنه مراکز شغلی در این رشته، خوب و مثبت است. مقطع دکترای رشته شنوایی سنجی نیز مدت زیادی نیست که در ایران راه اندازی شده است و جذب هیئت علمی نیز مثبت است. افراد فارغ التحصیل می توانند در انواع مراکز دولتی، دانشگاهی، خصوصی، بیمارستانی و درمانی و حتی مراکز سالمندی و توانبخشی استخدام شوند.
فارغ التحصیلان شنوایی سنجی می توانند مراکز شنوایی خصوصی راه اندازی نمایند.
نکات مهم شنوایی:بحث شنوایی سنجی به خصوص برای سنین کودک و نوزاد بسیار اهمیت دارد. نکته دیگر اینکه برخی از بیماری ها نیز می توانند سطح شنوایی را کاهش دهند. این مهم باید به موقع تشخیص داده شود و مورد درمان قرار گیرد. ممکن است اثرات فضای محل کار فرد به مرور زمان روی شنوایی تاثیر بگذارد که فرد باید با استفاده از لوازم ایمنی شنوایی کار، این عوارض را تعدیل نماید.