وجود املاح معدنی در بدن از جمله مواد ضروری برای فعالیت سلول ها است. ساده ترین کاربرد این مواد، در غشای فسفولیپیدی سلول ها است. برای این منظور لازم است که در بدن فسفر به اندازه کافی وجود داشته باشد تا غشای سلول در صورت آسیب، بتواند سریعا خود را ترمیم کند. این تنها یک مورد از کاربردهای بیشمار مواد معدنی در بدن است. در برخی از بیماری ها، متخصص احتمال مید هد که عامل اصلی در این عارضه، بهم خوردن تعادل بین مواد معدنی در بدن است. در این صورت قبل از اینکه تشخیص قطعی داشته و دارو تجویز کند، از شما درخواست می کند آزمایشات تشخیص املاح معدنی را انجام دهید. اگر با این قبیل تست های آشنایی ندارید، پیشنهاد می کنیم این مقاله را به طور کامل مطالعه نمایید.
آزمایشات مواد معدنی به منظور اندازه گیری موادی می باشد که ممکن است برای بدن ضروری یا مضر باشند. رشد، سوخت و ساز، خون سازی و عملکرد عصب و عضله هیچ کدام بدون مواد معدنی میسر نیست. به طور مثال، سدیم و پتاسیم تعادل مایعات بدن را تنظیم می کنند. کلسیم به ساختن استخوان ها و دندان های محکم، کمک میکند. آهن در خون سازی موثر است.
پوشش مواد معدنی مورد نیاز با رژیم غذایی متعادل برخورداری از تمامی املاح و مواد معدنی به مقدار کافی، امری مهم است. زیرا هیچ کدام از مواد معدنی نمی توانند جایگزین دیگری شوند. اگر شما از یک رژیم غذایی متعادل و متنوع، مطابق هرم غذایی شرح داده شده استفاده کنید، مشکلی نخواهید داشت.
آزمایشات مواد معدنی معمولا به صورت جداگانه برای شناسایی، ارزیابی و نظارت بر کمبود یا افزایش مواد معدنی مورد استفاده قرار می گیرد. پزشک شما ممکن است یک یا چند آزمایش را براساس نشانه ها و علائم یا شرایطی که شما دارید، درخواست کند و گاهی اوقات بیش از یک تست برای تشخیص کمبود یا سمیت عناصر درخواست داده می شود مانند آزمایش مس سروپلاسمی برای ارزیابی مقدار مس در بدن و یا گروهی از آزمون های آهن (آهن، ظرفیت اتصال کلی آهن و فریتین) با CBC (شمارش کامل خون) برای ارزیابی کمبود آهن به عنوان یک عامل بالقوه کم خونی.