آسپارتات آمینوترانسفراز (AST)

  • نوشته شده توسط سمانه نصیری
  • 30 / 10 / 1399

آسپارتات آمینوترانسفراز (AST)

 

چرا و چه موقع آزمایش انجام می شود؟

  • تشخیص آسیب و بیماری های کبدی
  • وجود علایم بیماری های کبدی

 

نمونه مناسب

خون سیاهرگی (سرم)

 

آمادگی برای انجام آزمایش

رعایت شرایط خاصی لازم نیست.

 

هدف از انجام آزمایش

آسپارتات ترانس آمیناز آنزیمی است که در بسیاری از سلول های بدن به ویژه قلب و کبد و به مقدار کمتری در کلیه‌ها و عضلات وجود دارد. در افراد سالم مقدار AST در خون کم است. در صورت آسیب سلول های عضله و کبد، AST از سلول ها آزاد شده، وارد خون می شود و سطح آن در خون افزایش می باید.

آسیب بافت کبدی به دلایل مختلف از جمله هپاتیت ویروسی، مصرف داروها و سموم، سیروز کبدی، اعتیاد به الکل، بیماری ویلسون، هموکروماتوز ارثی و غیره، می تواند موجب افزایش سطح AST شود. اگرچه آنزیم AST مختص به کبد نمی باشد، اما آزمایش AST به همراه سایر آزمایش های پانل کبد از جمله ALT، ALP، پروتئین و بیلیروبین به تشخیص بیماری های کبد کمک می کند. اندازه گیری آنزیم AST برای مانیتور کردن بیماران کبدی تحت درمان و همچنین افراد تحت درمان با داروهایی که مسمومیت کبدی ایجاد می کنند، به کار می رود

 

تفسیر نتیجه آزمایش

  • AST در بیماری های کبد افزایش می یابد.
  • AST در اثر حمله ی قلبی و آسیب عضلانی نیز افزایش می یابد و میزان افزایش آن بیشتر از آنزیم ALT است.
  • در اکثر موارد، میزان افزایش ALT نسبت به افزایش AST بیشتر بوده و در نتیجه نسبت AST / ALT غالبا کاهش می یابد.
  • در هپاتیت الکلی، سیروز کبدی و آسیب عضلانی نسبت AST / ALT افزایش می یابد. ALT ویژگی بیشتری نسبت به AST برای بافت کبدی دارد و در بیماری های غیر کبدی کمتر تحت تأثیر قرار می گیرد.
  • تزریق عضلانی و فعالیت شدید می توانند موجب افزایش AST شوند.