عفونت ادرار بارداری

  • نوشته شده توسط مهدی یاری
  • 13 / 04 / 1400

عفونت دستگاه ادراری (UTI) به طور کلی، عفونت برخی از قسمت‌های سیستم ادراری بدن شما است که شامل موارد زیر است:

  • کلیه‌ها
  • مجاری ادرار (لوله‌هایی که ادرار را از کلیه‌ها به مثانه منتقل می‌کنند)
  • مثانه
  • مجرای ادرار (یک لوله کوتاه که ادرار را از مثانه به خارج بدن می‌رساند)

باکتری‌ها بیشترین عفونت ادراری را ایجاد می‌کنند. تمامی زنان حداقل یکبار ابتلا به ابن عفونت را تجربه کرده است اما نکته مهن اینجاست که اگر باردار باشید ابتلا به عفونت ادرار بارداری تا حدودی نگران کننده است. اگر فکر می‌کنید ممکن است دچار عفونت ادراری شوید، به پزشک خود اطلاع دهید زیرا به منظور زیرنظر داشتن سلامتی شما و کودک لازم است اقداماتی انجام شوند.
معمولاً این عفونت ادرار در بارداری در مثانه و مجرای ادرار است. اما گاهی اوقات می‌توانند منجر به عفونت کلیه نیز شوند. در صورت بروز، عفونت ادراری ممکن است منجر به زایمان زودرس (زایمان زودتر از اتمام دوره بارداری) و وزن کم هنگام تولد شود.

علائم عفونت ادرار بارداری

اگر UTI داشته باشید، ممکن است علائمی را که در ادامه آمده‌اند را تجربه کنید:

  • نیاز فوری به دفع روده‌ها و یا دفع مدفوعی که تعداد دفعات آن بیشتر از حد معمول است
  • مشکل دفع مدفوع
  • احساس سوزش یا گرفتگی عضلات پایین کمر یا شکم
  • احساس سوزش هنگام دفع مدفوع
  • ادراری که ابری به نظر می‌رسد یا بو دارد
  • خون موجود در مدفوع که می‌تواند قرمز، صورتی روشن باشد

اگر به عفونت کلیه مبتلا باشید ، ممکن است به موارد زیر مبتلا شوید:

 

  • تب
  • حالت تهوع
  • استفراغ
  • درد پشت، اغلب فقط در یک طرف

اگر علائم عفونت کلیه را دارید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. بدون درمان، عفونت می‌تواند در جریان خون شما گسترش یابد و باعث ایجاد شرایط تهدید کننده زندگی برای شما و کودک شود.

چرا عفونت ادراری در دوران بارداری شیوع بیشتری دارد؟

هورمون‌ها یک رایجترین علل بروز عفونت ادراری در دوران بارداری هستند. هورمون‌ها در بارداری باعث تغییراتی در دستگاه ادراری می‌شوند و این منجر می‌شود زنان در این دوره بیشتر به عفونت مبتلا شوند. تغییر در هورمون‌ها همچنین می‌تواند به ریفلاکس وزیکوورترال منجر شود، وضعیتی که در آن اسید معده شما از مثانه به سمت کلیه‌ها برگردد. این حالت نیز می‌تواند باعث UTI شود.
هنگامی که باردار هستید، در بدن شما قند، پروتئین و هورمون بیشتری وجود دارد. این تغییرات همچنین شما را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت ادراری قرار می‌دهد. از آنجا که باردار هستید، رحم در حال رشد به مثانه فشار می‌آورد. این مسئله نیز باعث می‌شود که شما نتوانید ادرار جمع شده در مثانه خود را خارج کنید. در نهایت باقی مانده ادرار می‌تواند منبع عفونت باشد. سایر علل عفونت ادرار بارداری عبارتند از:

  • اشریشیا کلی و سایر باکتری‌های حاصل از مدفوع: E. Coli شایعترین علت عفونت ادراری است و اگر در هنگام استفاده از دستمال توالت (بعد از استفاده از سرویس بهداشتی) از جلو به عقب استفاده نکنید می‌تواند از راست روده به مجرای ادرار حرکت کند.
  • فعالیت جنسی: حرکت آلت تناسلی شریک زندگی بر روی دستگاه تناسلی شما می‌توانند باکتری‌های نزدیک واژن را به مجرای ادرار منتقل کنند.
  • استرپتوکوک گروه B: بسیاری از زنان این باکتری را در روده بزرگ و واژن خود دارند که می‌تواند باعث عفونت ادراری شود و زنان می‌توانند آن را به نوزادان خود منتقل کنند. پزشک در حدود هفته‌های 36 تا 37 بارداری، شما را از نظر وجود این باکتری آزمایش می‌کند. در صورت مثبت بودن استرپتوز گروه B، پزشک در حین زایمان به شما آنتی بیوتیک IV می‌دهد.

تشخیص عفونت ادرار در بارداری

شما لازم است برای تشخیص عفونت ادرار بارداری آزمایش ادرار دهید. پزشک شما آن را از نظر باکتری و گلبول‌های قرمز و سفید آزمایش می‌کند. کشت ادرار نیز ممکن است بررسی شود. این نشان می‌دهد که چه نوع باکتری در ادرار وجود دارد.

درمان عفونت ادراری در دوران بارداری

به مدت 3 تا 7 روز یا همانطور که پزشک توصیه می‌کند آنتی بیوتیک مصرف خواهید کرد. اگر عفونت احساس ناراحتی در شما ایجاد کند، پزشک احتمالاً قبل از گرفتن نتایج آزمایش ادرار، درمان را شروع می‌کند. علائم شما باید طی 3 روز برطرف شوند. به هر حال همه داروهای خود را طبق برنامه مصرف کنید و آن را زود متوقف نکنید، حتی اگر علائم شما کمرنگ شدند.
بسیاری از آنتی بیوتیک‌های رایج به عنوان مثال آموکسی سیلین، اریترومایسین و پنی سیلین برای زنان باردار بی خطر محسوب می‌شوند. پزشک شما موارد دیگری مانند سیپروفلوکساسین (سیپرو)، سولفامتوکسازول، تتراسایکلین یا تری متوپریم (Primsol ، Proloprim ، Trimpex) را تجویز نمی‌کند زیرا ممکن است رشد کودک را تحت تأثیر قرار دهد.

روش‌های جلوگیری از ابتلا به عفونت ادرار بارداری

با استفاده از موارد زیر می‌توانید به جلوگیری از عفونت ادرار در بارداری کمک کنید.

  • تخلیه مثانه به طور مکرر به خصوص قبل و بعد از رابطه جنسی
  • فقط لباس زیر پنبه‌ای بپوشید
  • از استفاده عطر یا اسپری بعد از دوش گرفتن، خودداری کنید
  • نوشیدن مقدار زیادی آب برای هیدراته ماندن
  • اجتناب از هرگونه صابون برای شستشوی ناحیه دستگاه تناسلی
  • حداقل هشت لیوان آب در روز بنوشید.
  • اگر هنگام انجام رابطه جنسی به روان کننده نیاز دارید، از ماده‌ای که بر پایه آب است استفاده کنید.
  • قبل از رابطه جنسی ناحیه تناسلی خود را با آب گرم بشویید.
  • شلوارهای خیلی تنگ نپوشید.
  • از الکل، آب مرکبات، غذاهای پرادویه و نوشیدنی‌های کافئین دار که می‌توانند مثانه شما را تحریک کنند، خودداری کنید.

عفونت ادراری در دوران بارداری اغلب با یک دوره آنتی بیوتیک درمان می‌شود. پزشک یک آنتی بیوتیک برای شما تجویز می‌کند که از نظر بارداری ایمن است اما همچنان در از بین بردن باکتری‌های بدن که منجر به ایجاد عفونت شده‌اند نیز موثر است. اگر UTI شما به یک عفونت کلیه پیشرفت کرده باشد، ممکن است لازم باشد آنتی بیوتیک قوی‌تری مصرف کنید یا نسخه وریدی (IV) تجویز شود.

عوارض عفونت ادرار بارداری

پیلونفریت یک عفونت ادراری است که کلیه‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این نوع از عفونت ادرار بارداری اغلب منجر به بروز موارد زیر می‌شود:

  • زایمان زودرس
  • عفونت شدید
  • سندرم دیسترس تنفسی بزرگسالان
  • کم خونی
  • عفونت طولانی مدت

 

آیا عفونت ادراری در دوران بارداری خطرناک است؟

هرگونه عفونت در دوران بارداری می‌تواند برای شما و کودک بسیار خطرناک باشد. به این دلیل که عفونت‌ها خطر زایمان زودرس را افزایش می‌دهند. در صورت بروز علائم عفونت ادراری در دوران بارداری به پزشک خود اطلاع دهید. در صورت تجویز آنتی بیوتیک، حتماً آنها را تا دانه آخر مصرف کنید تا عفونت را کاملا از بین ببرند.

درمان خانگی عفونت ادرار بارداری

  • به مقدار زیاد مایعات بنوشید

وضعیت هیدراتاسیون با خطر عفونت ادراری مرتبط است. زیرا ادرار منظم می‌تواند به دفع باکتری‌ها از مجاری ادراری برای جلوگیری از عفونت کمک کند. یک مطالعه، شرکت کنندگان دارای کاتتر ادراری را برای طولانی مدت مورد بررسی قرار داد و دریافت که خروج کم ادرار با افزایش خطر ابتلا به UTI همراه است. یک مطالعه در سال 2003 نیز بر روی 141 دختر بررسی شد و نشان داد که مصرف کم مایعات و تکرر ادرار هر دو با UTI های مکرر مرتبط هستند.
در مطالعه‌ای دیگر، 28 زن با استفاده از یک پروب برای اندازه‌گیری غلظت ادرار، وضعیت هیدراتاسیون خود را کنترل کردند. آنها دریافتند که افزایش مصرف مایعات منجر به کاهش ابتلا به عفونت ادرار بارداری می‌شود. برای هیدراته ماندن و تأمین نیازهای بدن به مایعات، بهتر است در طول روز و همیشه هنگام تشنگی آب بنوشید.

  • مصرف ویتامین C را افزایش دهید

برخی شواهد نشان می‌دهد که افزایش دریافت ویتامین C می‌تواند از ابتلا به عفونت ادراری محافظت کند. تصور می‌شود که ویتامین C با افزایش اسیدیته ادرار در ارتباط است، در نتیجه باکتری‌های عامل عفونت را از بین می‌برد. مطالعه‌ای که در سال 2007 روی UTI در زنان باردار انجام شد، تأثیرات مصرف 100 میلی گرم ویتامین C در هر روز را بررسی کرد. این مطالعه نشان داد که ویتامین C دارای یک اثر محافظتی است و خطر ابتلا به عفونت ادراری را در افرادی که ویتامین C مصرف می‌کنند، کاهش می‌دهد.
مطالعه دیگری عوامل رفتاری را که خطر ابتلا به عفونت ادراری را تحت تأثیر قرار می‌دهد بررسی کرد و دریافت که مصرف زیاد ویتامین C خطر را کاهش می‌دهد. میوه‌ها و سبزیجات دارای ویتامین C زیاد و ویژه‌ای هستند و روش خوبی برای افزایش مصرف ویتامین C هستند. فلفل قرمز، پرتقال، گریپ فروت و کیوی همه حاوی مقدار قابل توجهی ویتامین C هستند که استفاده آنها تنها در یک وعده از روز نیز موثر و کافیست.

  • آب شیرین نشده زخال اخته را بنوشید

نوشیدن آب زغال اخته بدون اینکه از شیرین کننده‌ای در آن استفاده شود، یکی از شناخته شده‌ترین درمان‌های طبیعی برای عفونت‌های دستگاه ادراری است. زغال اخته از چسبیدن باکتری‌ها به دستگاه ادراری جلوگیری کرده و در نتیجه منجر به کنترل ابتلا به عفونت ادرار بارداری می‌شود. در یک مطالعه اخیر، زنانی که سابقه عفونت ادراری داشتند، هر روز به مدت 24 هفته یک دفعه 8 اونس (240 میلی لیتر) آب زخال اخته نوشیدند. کسانی که آب زغال اخته نوشیده‌اند، نسبت سایر افراد، دوره عفونت ادرار بارداری کوتاه تری را تجربه می‌کنند.
مطالعه دیگری نشان داد که مصرف زغال اخته ممکن است تعداد عفونت ادراری در یک سال را کاهش دهد، به خصوص برای زنانی که عفونت ادراری مکرر دارند. با این حال، برخی از مطالعات دیگر نشان می‌دهد که آب زغال اخته ممکن است در جلوگیری از عفونت ادراری موثر نیستند. اگرچه شواهد مختلف است، اما آب زغال اخته ممکن است در کاهش خطر عفونت ادراری مفید باشد. بخاطر داشته باشید که این مزایا فقط در مورد آب زغال اخته شیرین نشده است.

 

  • پروبیوتیک بخورید

پروبیوتیک‌ها میکروارگانیسمهای مفیدی هستند که از طریق غذا یا مکمل‌ها مصرف می‌شوند. آنها می‌توانند تعادل سالمی از باکتری‌ها را در روده ایجاد کنند. پروبیوتیک‌ها به صورت مکمل در دسترس هستند یا در غذاهای تخمیر شده مانند ماست پروبیوتیک و… یافت می‌شوند. استفاده از پروبیوتیک‌ها از بهبود سلامت دستگاه گوارش گرفته تا عملکرد ایمنی بدن را افزایش می‌دهند.
برخی مطالعات همچنین نشان می‌دهد که بعضی از انواع پروبیوتیک ممکن است خطر ابتلا به عفونت ادراری را کاهش دهد. یک مطالعه نشان داد که لاکتوباسیلوس، (یک از انواع رایج پروبیوتیک)، به جلوگیری از عفونت ادراری در زنان بزرگسال کمک می‌کند. مطالعه دیگری نشان داد که مصرف هر دو پروبیوتیک و آنتی بیوتیک در جلوگیری از عفونت ادراری مکرر نسبت به استفاده از آنتی بیوتیک به تنهایی بیشتر موثر است. آنتی بیوتیک‌ها، خط اصلی دفاع در برابر عفونت‌های ادراری هستند و می‌توانند باعث اختلال در سطح باکتری‌های روده شوند. پروبیوتیک‌ها ممکن است در ترمیم باکتری‌های روده پس از درمان با آنتی بیوتیک مفید باشند. مطالعات نشان داده است که پروبیوتیک‌ها می‌توانند سطح باکتری‌های خوب روده را افزایش دهند و عوارض جانبی مرتبط با استفاده از آنتی بیوتیک را کاهش دهند.

  • این عادت‌های سالم را تمرین کنید

جلوگیری از عفونت ادراری با تمرین چند عادت بهداشتی شروع می‌شود.
1. مهم نیست که ادرار را خیلی طولانی نگه دارید. این می‌تواند منجر به تجمع باکتری‌ها و در نتیجه عفونت شود.
2. استفاده از سرویش بهداشتی بعد از مقاربت جنسی همچنین می‌تواند با جلوگیری از شیوع باکتری خطر ابتلا به عفونت ادراری را کاهش دهد. علاوه بر این، کسانی که مستعد ابتلا به عفونت ادراری هستند باید از استفاده از اسپرم کش خودداری کنند، زیرا این امر با افزایش عفونت ادرار بارداری همراه است.
3. هنگامی که از توالت استفاده می‌کنید، مطمئن شوید که از دستمال توالت در جهت جلو به عقب استفاده می‌کنید. پاک کردن از پشت به جلو می‌تواند باعث پخش شدن باکتری‌ها به مجاری ادراری شود و با افزایش خطر ابتلا به عفونت ادراری همراه است.

  • این مکمل‌های طبیعی را امتحان کنید

چندین مکمل طبیعی ممکن است خطر ابتلا به UTI را کاهش دهند. مواردی که در ادامه آمده‌اند برخی از این مکمل‌ها هستند:
D-Mannose: این نوعی قند است که در قره قات (یک نوع میوه جنگلی) یافت می‌شود و در درمان عفونت ادراری و جلوگیری از حالت پیشرفته آن مفید است.
برگ یا انگور خرس: با نام uva-ursi نیز شناخته می‌شود. یک مطالعه نشان داد که ترکیبی از برگ‌های خرس، ریشه قاصدک و برگ قاصدک عود UTI را کاهش می‌دهد.

 

عصاره زغال اخته: مانند آب زغال اخته، عصاره کرن بری با جلوگیری از چسبیدن باکتری‌ها به دستگاه ادراری کار می‌کند.
عصاره سیر: نشان داده شده است که سیر دارای خواص ضد میکروبی است و ممکن است بتواند از رشد باکتری‌ها جلوگیری کرده و از بروز عفونت ادراری جلوگیری کند.

مجموعه آزمایش آنلاین پیشرو در خدمات رسانی در منزل ، شما عزیزان میتوانید خدمات آزمایش ژنتیک ، آزمایش hpv ، فیزیوتراپی در منزل ، تست اعتیاد در منزل ، ویزیت پزشک در منزل با آزمایش آنلاین تجربه کنید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *