سردرد، نفخ، گرفتگی عضلات و تغییرات خلقی ازجمله علائم شایع سندروم پیش از قاعدگی (PMS) است. برای برخی افراد، این علائم یک ناراحتی جزئی است اما برای برخی دیگر، این علائم میتوانند آنقدر شدید باشند که در کار و تحصیل آنها تداخل ایجاد کنند. بیشتر خانمها درجاتی از PMS را تجربه میکنند. در حقیقت، بیش از 90 درصد افراد گزارش کردهاند که علائم PMS را در یکی دو هفته قبل از پریود تجربه میکنند. در ادامه با موضوع سندروم پیش از قاعدگی بیشتر آشنا میشوند.
فهرست مطالب
سندروم پیش از قاعدگی به طیف متنوعی از علائم جسمی و روانیای اشاره دارد که افراد قبل از دوره قاعدگی تجربه میکنند. علت دقیق PMS ناشناخته مانده است. با این حال، نوسانات طبیعی سطح هورمونها، به ویژه استروژن و پروژسترون، در یک یا دو هفته قبل از قاعدگی احتمالا مسئول علائم آن هستند. سطح استروژن و پروژسترون پس از تخمکگذاری به طرز چشمگیری کاهش مییابد. این مسئله میتواند نقش مهمی در ایجاد علائم PMS داشته باشد.
از سوی دیگر، کاهش سطح استروژن ممکن است بر سطح سروتونین فرد تاثیر بگذارد که این مسئله نیز میتواند در ایجاد علائم PMS نقش داشته باشد. سروتونین یک ماده شیمیایی مغزی است که به تنظیم خلقوخو، خواب و اشتها کمک میکند. علائم شدید یا ناتوانکننده PMS شایع نیستند و ممکن است وجود یک بیماری زمینهای را نشان دهند. به همین دلیل اگر علائم شدید PMS را تجربه میکنید لازم است در مورد آن با پزشک صحبت کنید.
علائم PMS از خفیف تا شدید متغیر است و برخی از خانمها هم بدون تجربه علائم PMS، پریود میشوند. با این حال، علائم PMS بهطور قابلتوجهی بر توانایی برخی افراد در انجام فعالیتهای منظم تاثیر میگذارد و حتی ممکن است کیفیت زندگی آنها را کاهش دهد. علائم جسمی PMS میتواند شامل موارد زیر باشد:
علائم روانشناختی PMS میتواند شامل موارد زیر باشد:
همچنین برخی افرادی که به بیماری هایی مثل دیابت، افسردگی و سندرم التهاب روده دچار هستند ممکن است متوجه شوند که در قبل از قاعدگی، علائم بیماری آنها بدتر میشود. سن نیز میتواند بر شدت PMS تاثیر بگذارد. در دوران پیش از یائسگی که دوره انتقالی منتهی به یائسگی است، ممکن است افراد علائم شدیدتری از PMS را تجربه کنند.
اگر علائمی که تجربه میکنید مربوط به قاعدگی باشد ممکن است متوجه PMS نشوید به خصوص اگر قاعدگی نامنظم داشته باشید. یادداشتبرداری از زمان بروز علائم میتواند به شما کمک کند تا الگوها را مشاهده کنید. اگر علائم تقریبا هرماه در یکزمان یا در همان مرحله از چرخه قاعدگی شما رخ دهد، ممکن است به دلیل PMS باشد. در غیر این صورت، علائم ممکن است دلیل دیگری داشته باشد.
علائم شدید یا ناتوانکننده PMS شایع نیست. اگر این علائم مانع از زندگی روزمره شما میشود حتما در این مورد با پزشک صحبت کنید. در برخی موارد، علائم شدید ممکن است نشاندهنده اختلال دیسفوریک قبل از قاعدگی (PMDD) یا بیماری دیگری باشد. برخی از شرایط موثر بر سیستم تولیدمثل، مانند آندومتریوز و سندرم تخمدان پلی کیستیک، میتوانند باعث بروز PMS شدید شوند. پزشک میتواند به درمان این بیماریها کمک کند و تعداد و شدت علائم را کاهش دهد.
هنوز علت ایجاد سندروم پیش از قاعدگی بهروشنی مشخص نشده است اما عوامل مختلفی در بروز نشانههای آن نقش دارند که در ادامه با این عوامل آشنا میشوید:
گزینههای درمانی PMS بسته به علائم خاص هر فرد متفاوت است. اگر شما هم علائم PMS را تجربه میکنید، لازم است بدانید این علائم میتوانند با دارو، ایجاد تغییرات در رژیم غذایی، ورزش، انجام روشهای مراقبت از خود و سایر روشها بهبود پیدا کنند.
دارو: مصرف داروهای بدون نسخه و داروهای تجویزشده میتواند به تسکین علائم دردناک سندروم پیش از قاعدگی مانند گرفتگی شکم و سردرد کمک کند. نمونههایی از داروهایی که افراد برای درمان PMS مصرف میکنند عبارتاند از:
اگر علائم شدید سندروم پیش از قاعدگی را تجربه میکنید، پزشک ممکن است به شما استفاده از داروهای هورمونی پیشگیری از بارداری را توصیه کند. این داروها با تاثیر بر میزان استروژن و پروژسترون، علائم شما را کاهش میدهند. همچنین پزشک ممکن است برای درمان علائم افسردگی، اضطراب و نوسانات خلقی شما نیز داروهای دیگری را برایتان تجویز کند.
کنترل استرس و استفاده از تکنیکهای آرامسازی، مانند تنفس عمیق یا مدیتیشن، میتواند به تنظیم عدم تعادل خلقی ناشی از PMS کمک کند. نمونههای دیگر مدیریت استرس و تکنیکهای آرامسازی عبارتاند از:
ورزش سبک میتواند سطح استروژن و پروژسترون را افزایش دهد که این امر ممکن است به کاهش علائم سندروم پیش از قاعدگی کمک کند. مطالعهای در سال 2018 نشان داد که 5/1 ساعت ورزش هوازی در هر هفته منجر به بهبود علائم جسمی زیر میشود:
برای تسکین علائم سندروم پیش از قاعدگی، درمانهای مکملی نیز وجود دارند که در ادامه با آنها آشنا میشوید.
اگر شما علائم سندروم پیش از قاعدگی را تجربه میکنید، خواندن داستانهایی از افرادی که شرایطی مشابه شما دارند به شما کمک میکند که متوجه شوید در این مسئله تنها نیستید و همچنین میتوانید از راهکارهایی که دیگران استفاده میکنند نیز بهره ببرید. در ادامه با چند داستان در این مورد آشنا میشوید:
داستان اول از PMS
رجینا یک مادر 33 ساله و خانهدار است که به سه فرزند خود در خانه آموزش میدهد. او 13 سال است که ازدواج کرده است. رجینا اولین بار زمانی متوجه علائم سندروم پیش از قاعدگی خود میشود که حدود چهار سال پیش، پس از تولد فرزند سومش بود. در آن زمان رجینا در تصمیمگیری دچار مشکل میشود و همیشه احساس گیجی میکرد. همچنین گاهی اوقات در اثر حمله اضطرابی از خواب بیدار میشد و در بیشتر روزهای ماه هم احساس نفخ داشت.
در آن زمان رجینا با در نظر گرفتن چرخههای دوره قاعدگیاش، متوجه الگوی ماهانه قابلتوجه در خلقوخوی خود میشود. رجینا دو یا سه روز پس از پایان چرخه قاعدگی تا زمان شروع چرخه بعدی به تدریج حالش بدتر میشد که پس از مشاهده این علائم تصمیم میگیرد به پزشک زنان مراجعه کند. پس از مراجعه به پزشک متوجه میشود که دچار سندروم پیش از قاعدگی است. رجینا از آن زمان توانسته است با بهبود رژیم غذایی خود و همچنین استفاده از برخی داروها، علائم PMS خود را کنترل کند. او هرروز صبح حداقل 30 دقیقه در هوای آفتابی قدم میزند و سعی میکند دمنوشهای گیاهی آرامبخش را مصرف کند. او همچنین سعی میکند کارهایی که برایش لذتبخش است را بیشتر انجام دهد.
داستان دوم از PMS
هتر تا قبل از اینکه مادر دو فرزند بشود، هیچوقت علائم سندروم پیش از قاعدگی را تجربه نکرده بود. اما او بعد از تولد فرزند دومش دچار احساس ناامیدی عمیقی میشود. این احساس آنقدر در هتر شدید بود که حتی به خودکشی فکر میکرد. او نمیتوانست گریه کند و از هر مسئله کوچکی احساس خشم شدیدی را تجربه میکرد. این احساسات فقط چند روز طول میکشید و بعد از شروع پریود، حال هتر بهتر میشد. بعد از اتفاق افتادن چند باره این مسئله، هتر متوجه میشود که به حالت شدید سندروم پیش از قاعدگی دچار است.
هتر پس از مراجعه به پزشک، داروهایی را که مخصوص افسردگی است دریافت میکند. او همچنین در مورد این اختلال با همسرش صحبت میکند و این مسئله به کاهش تعارض میان هتر و همسرش کمک میکند. از سوی دیگر، هتر اکنون یاد گرفته است که در مورد احساسات خود با دیگران صحبت کند تا بتواند حمایتی که میخواهد را از دیگران دریافت کند. نتیجه این امر، روحیه بهتر هتر و کمتر شدن علائم سندروم پیش از قاعدگی است.
درنهایت، همه زنان حداقل یک نشانه از سندروم پیش از قاعدگی را تجربه میکنند. همانطور که مطرح شد علت این سندروم هنوز مشخص نیست اما نوسانات هورمونی میتوانند در آن نقش داشته باشند. درصد کمی از افراد ممکن است به فرم شدید PMS به نام PMDD مبتلا شوند. مصرف مسکنهای بدون نسخه، ایجاد تغییرات مناسب در رژیم غذایی و کنترل استرس میتوانند به کاهش علائم سندروم پیش از قاعدگی کمک کنند اما در صورتی که هیچ راهکاری برای شما موثر نبود لازم است به پزشک مراجعه کنید.