عفونت واژن در بارداری

نوشته شده توسط مهدی یاری
14 / 04 / 1400

فهرست مطالب

عفونت واژن در دوران بارداری چیست؟

عفونت‌های واژن (که به نام کاندیدیازیس نیز شناخته می‌شود) در خانم‌ها شایع است، به خصوص هنگامی که باردار هستید. افزایش استروژن در بدن مادر باردار می‌تواند تعادل طبیعی مخمر و باکتری‌های واژن شما را از بین ببرد. این حالت ممکن است باعث رشد بیش از حد مخمر و عفونت شود. بیشتر عفونت‌های واژن در بارداری ناشی از قارچ کاندیدا آلبیکنس، کاندیدا گلابراتا و کاندیدا گرمسیری است. عفونت واژن در بارداری اغلب خوشایند نیست، اما خبر خوب اینکه به شما یا کودک آسیب نمی‌رسانند و می‌توان آنها را معمولا با کرم موضعی درمان کرد.

علائم عفونت واژن در بارداری

برخی از شایع‌ترین علائم عفونت واژن در بارداری عبارت‌اند از:

خارش
سوزش
قرمزی یا تورم در ولو و ناحیه خارج از واژن.
مشاهده ترشحات واژن غلیظ و سفید که شبیه به پنیر کاتاژ است.

علل بروز عفونت واژن در بارداری

مصرف آنتی بیوتیک، که می‌تواند باعث تعادل عفونت و باکتری در واژن شما شود.
دیابتی که به خوبی کنترل نشده است
شرایطی مانند HIV یا داروها مانند کورتیکواستروئیدها که عملکرد سیستم ایمنی بدن شما را دشوار می‌کند.
اگر شریک جنسی شما به عفونت دستگاه تناسلی مبتلا باشد، می‌تواند در هنگام رابطه جنسی واژینال به شما منتقل شود.

درمان عفونت واژن در دوران بارداری

درمان عفونت واژن در بارداری با کرم‌های واژینال یا شیافهای بدون نسخه (OTC) که حاوی میکونازول یا کلوتریمازول هستند، صورت می‌گیرد و کاملا بی‌خطر است.
از قرص خوراکی فلوکونازول برای درمان عفونت واژن در بارداری استفاده نکنید. ممکن است برای مادر نقایص مادرزادی ایجاد کند.
اگر فکر می‎کنید به عفونت واژن مبتلا هستید، قبل از استفاده از داروهای بدون نسخه برای درمان آن با پزشک خود تماس بگیرید.

جلوگیری از عفونت واژن در بارداری

لباس زیر پنبه‌ای و جوراب شلواری را با یک فاق نخی بپوشید تا ناحیه واژن خود را خشک نگه دارید و اجازه دهید هوای تازه وآزاد به راحتی رفت و آمد کند.
همیشه پس از رفتن به دستشویی از جلو به عقب ناحیه تناسلی را خشک کنید.
بیش از حد دوش نگیرید. این مورد می‌تواند تعادل واژن را برهم بزند.
از پوشیدن شلوارهای تنگ و جوراب شلواری پرهیز کنید.
لباس شنای خیس یا عرقی خود را فوراً عوض کنید. این حالت باعث خشک شدن ناحیه تناسلی می‌شود.
از استفاده دستمال توالت، اسپری‌های زنانه، حمام و نوار بهداشتی معطر خودداری کنید.
در صورت ابتلا به دیابت، قند خون خود را به خوبی کنترل کنید.

چه عواملی باعث ایجاد عفونت واژن در بارداری می‌شود؟

عفونت واژن در بارداری زمانی اتفاق می‌افتد که تعداد طبیعی قارچ‌هایی که در واژن قرار دارند به اندازه کافی افزایش یابد تا علائم مربوط به این مورد ایجاد شود. متداول‌ترین عواملی که باعث می‌شود زنان بیشتر به عفونت‌های واژن مبتلا شوند شامل موارد زیر است:

بارداری
دیابت
استفاده از قرص‌های جلوگیری از بارداری، آنتی بیوتیک‌ها یا کورتیکواستروئیدها مانند پردنیزون (Rayos)
اختلالاتي كه سيستم ايمني بدن را ضعيف مي‌كنند مانند HIV
در دوران بارداری، تغییر سطح هورمون باعث تغییر تعادل PH در واژن می‌شود. این حالت محیطی را ایجاد می‌کند که برای رشد عفونت و بارکتری‌هایی که منجر به بروز عفونت واژن می‌شوند، مطلوب‌تر است.

چه عوارضی با عفونت واژن در بارداری همراه است؟

در زنان غیر باردار که سیستم ایمنی طبیعی دارند، عفونت‌های واژن به ندرت منجر به بروز عوارض جدی می‌شوند. حتی در بارداری‌، عفونت‌های مخمری معمولاً اثرات مضری برای مادر ایجاد نمی‌کنند. اما این امکان وجود دارد که در زمان زایمان عفونت واژن در بارداری به کودک تازه متولد شده منتقل شود.
بیشتر نوزادانی که به عفونت واژن مبتلا می‌شوند، فقط در دهان یا ناحیه پوشک آنها مخمر و باکتری‌های مربوط به عفونت وجود دارد. اگرچه نادر است، اما عفونت واژن در نوزادان می‌تواند بسیار جدی شود، زیرا سیستم ایمنی بدن آنها هنوز به خوبی رشد نکرده است. به عنوان مثال می‌تواند درون بدن نوزاد پخش شود و بر تنفس و ریتم قلب تأثیر بگذارد. این اتفاق بیشتر در نوزادانی رخ می‌دهد که موارد دیگری در سیستم ایمنی بدن آنها تأثیر گذاشته است، مانند نارس بودن کودک یا وجود عفونت‌های زمینه‌ای. عفونت‌های مخمری همچنین می‌توانند باعث عفونت در سراسر بدن و عوارض جدی در زنانی شوند که به دلیل شرایطی مانند HIV، سیستم ایمنی ضعیفی دارند و… .

عفونت واژن در بارداری چگونه تشخیص داده می‌شود؟

پزشک در خصوص علائم شما سوالاتی را می‌پرسد و سپس معاینه فیزیکی را انجام می‌هد. برای تأیید تشخیص، پزشک شما با استفاده از یک سواب نمونه‌ای از ترشحات واژن را می‌گیرد. نمونه از طریق میکروسکوپ از نظر وجود مخمرهایی که باعث عفونت می‌شوند، مورد بررسی قرار می‌گیرند. در موارد خاص، ممکن است پزشک شما بخواهد نمونه‌ای از ترشحات واژن را به آزمایشگاه نیز ارسال کند. ارسال نمونه به آزمایشگاه به پزشک کمک می‌کند انواع دیگر مخمرها مانند C. glabrata و C. tropicalis را رد کنند.

عفونت واژن در بارداری چگونه درمان می‌شود؟

در بیشتر اوقات، درمان عفونت واژن کانددیازیس ولووژینال با کرم ضد قارچ یا شیاف آسان است. دارو باید طی هفت روز علائم شما را برطرف کند. با این حال، در دوران بارداری، قبل از شروع درمان باید به پزشک مراجعه کنید. آنها می‌توانند تأیید کنند که شما در واقع به عفونت واژن مبتلا هستید و اطمینان حاصل می‌کنید که در دوران بارداری درمانی بی خطر را به کار می‌گیرید.

از داروهای خوراکی و ضد قارچی موضعی برای درمان عفونت‌های واژن در زنان غیر باردار استفاده می‌شود. با این حال، استفاده از داروهای خوراکی ممکن است در دوران بارداری بی‌خطر باشد. یک مطالعه در سال 2016 در JAMATrusted Source ارتباطی بین خطر سقط جنین و مصرف فلوکونازول خوراکی (دیفلوکان) در دوران بارداری را نشان داد. داروهای ضد قارچ خوراکی نیز با نقایص مادرزادی ارتباط دارند. داروهای ضد قارچی موضعی که استفاده از آنها در دوران بارداری بی‌خطر است عبارتند از: