تومور مغزی و علائمی که اغلب تجربه می‌کنید!

نوشته شده توسط فاطمه مهربان
21 / 12 / 1400

تومور مغزی توده یا رشد سلول‌های غیر طبیعی در مغز است. انواع مختلفی از تومورهای مغزی وجود دارد. برخی از تومورهای مغزی غیر سرطانی (خوش خیم) و برخی از آنها سرطانی (بدخیم) هستند. تومورهای مغزی می‌توانند از مغز شما شروع شوند (تومورهای مغزی اولیه). علاوخ بر این، سرطان می‌تواند در قسمت‌های دیگر بدن شما شروع شده و به عنوان تومورهای مغزی ثانویه (متاستاتیک) به مغز گسترش یابد.

سرعت رشد تومور مغزی امکان دارد بسیار متفاوت باشد. سرعت رشد و همچنین محل تومور مغزی تعیین می‌کند که چگونه بر عملکرد سیستم عصبی شما تأثیر می‌گذارد و گزینه‌های درمان تومور مغزی به نوع تومور مغزی شما و همچنین اندازه و محل آن بستگی دارد.

تومور مغزی چه نشانه‌هایی دارد؟

نشانه‌های تومورهای مغزی بسته به نوع، اندازه و محل دقیق مغز متفاوت است. به طور کلی، برخی از نشانه‌های هشدار دهنده تومور مغزی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

سردرد
تشنج
تغییرات حسی مانند بینایی، بویایی و شنوایی
تغییرات شخصیتی
مشکل در خوابیدن
مشکلات حافظه

خستگی
تهوع و استفراغ
خواب آلودگی
مشکل در راه رفتن یا انجام فعالیت‌های روزانه
ضعف در یک طرف بدن

بسیاری از علائم فوق می‌تواند ناشی از چیز دیگری نیز (به جز تومور مغزی) باشد. بدین خاطر مهم است که در صورت هر یک از این موارد با مشاوره پزشکی تلفنی تماس بگیرید.

علائم عمومی تومور مغزی

الگوی سردرد تغییر می‌کند

بدتر شدن سردرد یکی از علائم شایع تومورهای مغزی است. تومور در مغز می‌تواند بر اعصاب حساس و عروق خونی فشار وارد کند. تومور مغزی همچنین از جریان آزاد مایع در مغز جلوگیری می‌کند و افزایش فشار معمولا باعث سردرد می‌شود. این ممکن است منجر به سردردهای جدید یا تغییر در الگوی قبلی سردرد شما شود، مانند موارد زیر:

استفراغ شدید و بدون دلیل دارید.
شما درد مداوم دارید، اما مانند میگرن نیست.
وقتی برای اولین بار صبح از خواب بیدار می‌شوید، درد بیشتری دارد.
با علائم عصبی جدید همراه است.
زمانی که ورزش می‌کنید، سرفه می‌کنید یا هنگامی که موقعیت خود را تغییر می‌دهید بدتر می‌شود.
مسکن‌های بدون نسخه اصلا کمکی نمی‌کنند.

البته باید به این نکته توجه داشته باشید که اگر بیشتر از قبل سردرد می‌گیرید یا بدتر از قبل شده‌اید، لزوماً به این معنی نیست که شما تومور مغزی دارید. افراد به دلایل مختلفی دچار سردرد می‌شوند، از حذف وعده غذایی یا کم خوابی گرفته تا استرس. اما با توجه به تفاوت در علل ایجاد کننده سردرد، مهم است که با مشاوره پزشکی تلفنی خود صحبت کنید.

تشنج

تومورهای مغزی می‌توانند بر ساختارهای مغز فشار وارد کنند. این فشار می‌تواند با سیگنال‌های الکتریکی بین سلول‌های عصبی تداخل کند و منجر به تشنج شود. تشنج گاهی اوقات اولین علامت تومور مغزی است، اما ممکن است در هر مرحله‌ای رخ دهد. حدود 50 درصد از افراد مبتلا به تومور مغزی حداقل یک تشنج را تجربه می‌کنند. تشنج همیشه از تومور مغزی ناشی نمی‌شود.

تغییرات شخصیتی یا تغییرات خلقی

وجود تومورها در مغز می‌توانند عملکرد مغز را مختل کنند و بر شخصیت و رفتار شما تأثیر بگذارند. آنها همچنین می‌توانند باعث تغییرات خلقی غیرقابل توضیح شوند. مثلا:

کنار آمدن با شما آسان بوده است، اما اکنون راحت تر عصبانی می‌شوید.
شما قبلاً یک رفتار مشخص و منطقی داشته‌اید، اما اکنون منفعل شده‌اید.
شما یک دقیقه آرام و خوشحال هستید و دقیقه بعد، بدون هیچ دلیلی مشاجره را شروع می‌کنید.

این تغییرات می‌تواند در اوایل تومور در مغز رخ دهد، اما تغییرات شخصیتی نیز امکان دارد در نتیجه شیمی درمانی یا سایر درمان‌های سرطان ایجاد شود. به طور کلی، تغییرات شخصیتی و تغییرات خلقی می‌تواند نشانه‌ای از یک مشکل پزشکی باشد. اگر نگران هستید، باید به مشاوره پزشکی خود مراجعه کنید تا در مورد این موضوع صحبت کنید.

از دست دادن حافظه و سردرگمی

مشکلات حافظه می‌تواند به دلیل وجود تومور در هر نقطه از مغز باشد، به خصوص اگر لوب پیشانی یا تمپورال را تحت تاثیر قرار دهد. توموری که بر لوب فرونتال یا جداری تأثیر می‌گذارد نیز می‌تواند استدلال و تصمیم گیری را مختل کند. برای مثال، ممکن است متوجه شوید که:

تمرکز کردن سخت است و به راحتی حواس شما پرت می‌شود.
شما اغلب در مورد مسائل ساده گیج می‌شوید.
شما نمی‌توانید چند کار را همزان انجام دهید و در برنامه ریزی هر چیزی مشکل دارید.

شما مشکلات حافظه کوتاه مدت دارید.

این دسته از علائم تومور مغزی می‌تواند در هر مرحله از این بیماری اتفاق بیفتد. همچنین می‌تواند یک عارضه جانبی ناشی از شیمی درمانی، پرتودرمانی یا سایر درمان‌های سرطان باشد. این مشکلات امکان دارد با خستگی تشدید شود. مشکلات شناختی خفیف می‌تواند به دلایل مختلفی به جز تومور مغزی رخ دهد. آنها می‌توانند در نتیجه کمبود ویتامین، داروها، یا شرایط سلامت روان، از جمله موارد دیگر باشند.

خستگی

خستگی در علائم تومور مغزی فراتر از احساس خستگی به طور معمول است. اینها نشانه‌هایی هستند که مشخص می‌کند شما در حال تجربه خستگی واقعی هستید:

شما در اکثر مواقع یا تمام اوقات کاملاً خسته هستید.
به طور کلی احساس ضعف می‌کنید و اندام شما سنگینی می‌کند.
اغلب متوجه می‌شوید که در وسط روز به خواب می‌روید.
توانایی تمرکز خود را از دست داده‌اید.
تحریک پذیر و بی نظم هستید

خستگی می‌تواند به دلیل یک تومور سرطانی در مغز باشد، اما احتمالاً اولین علامت نیست.

افسردگی

افسردگی یک علامت رایج در میان افرادی است که تشخیص تومور مغزی توسط مشاوره پزشکی دریافت کرده‌اند. حتی مراقبان و عزیزان نیز ممکن است در طول دوره درمان دچار افسردگی شوند. این می‌تواند علائمی به صورت موارد زیر را بروز دهد:

احساس غم و اندوه طولانی تر از آنچه برای این موقعیت طبیعی به نظر می‌رسد
از دست دادن علاقه به چیزهایی که قبلاً از آنها لذت می‌بردید
کمبود انرژی، مشکل در خواب، بی خوابی
افکار در مورد خودزنی یا خودکشی
احساس گناه یا بی ارزشی

تهوع و استفراغ

ممکن است در مراحل اولیه ابتلا به تومور مغزی حالت تهوع و استفراغ داشته باشید زیرا تومور باعث عدم تعادل هورمونی یا افزایش فشار در مغز می‌شود. در طول درمان تومور سرطانی مغز، حالت تهوع و استفراغ می‌تواند از عوارض جانبی شیمی درمانی یا سایر درمان‌ها باشد. البته ممکن است به دلایل مختلف دیگری از جمله مسمومیت غذایی، آنفولانزا یا بارداری دچار حالت تهوع و استفراغ شوید.

استفراغ ناشی از تومور مغزی معمولاً شدید است و اغلب به گونه‌ای است که با استفراغی که در بارداری، مسمومیت غذایی یا آنفولانزا رخ می‌دهد بسیار متفاوت است. در هر صورت، اگر هر نوع استفراغ را تجربه می‌کنید، دریافت کمک از ویزیت پزشک در منزل خالی از لطف نیست.

ضعف و بی حسی

احساس ضعف عمومی می‌تواند فقط به این دلیل اتفاق بیفتد که بدن شما در حال مبارزه با تومور است. برخی از تومورهای مغزی باعث بی حسی یا سوزن سوزن شدن دست‌ها و پاها می‌شوند. ضعف یا بی حسی عضلانی فقط در یک طرف بدن اتفاق می‌افتد و می‌تواند نشان دهنده وجود تومور در قسمت‌های خاصی از مغز باشد. به هر روی، هرگونه تغییر بی دلیل و ناگهانی در یک و یا چند عضو از بدن باید توسط مشاوره پزشکی مورد بررسی قرار گیرد. ضعف یا بی حسی نیز می‌تواند از عوارض جانبی درمان سرطان باشد.

علائم تومور مغزی بر اساس محل تومور

برخی از علائم می‌توانند نشانه‌هایی را در مورد جایی که تومور ممکن است در مغز قرار داشته باشد، ارائه دهد. این علائم اغلب ممکن است با علائم کلی که در بالا به توضیح آنها پرداختیم، متفاوت باشند زیرا محل قرار گیری تومور مغزی در قسمت‌های مختلف مغز می‌تواند عوارض و نشانه‌های متفاوتی را ایجاد کند. این علائم عبارتند از:

مشکلات بینایی: مشکلات بینایی می‌تواند به دلیل وجود تومور در داخل یا اطراف غده هیپوفیز، عصب بینایی، لوب پس سری یا لوب تمپورال باشد.
مشکلات گفتار، خواندن و نوشتن: این مشکلات ممکن است توسط یک تومور در نزدیکی لوب تمپورال یا لوب جداری ایجاد شود.
مشکلات شنوایی: اینها ممکن است توسط یک تومور در نزدیکی اعصاب جمجمه یا لوب تمپورال ایجاد شوند.
مشکلات بلع: ممکن است یک تومور در نزدیکی مخچه یا داخل یا نزدیک اعصاب جمجمه‌ای وجود داشته باشد.
مشکل در حرکت دست ها، بازوها، پاها و یا مشکل در راه رفتن: این می‌تواند ناشی از یک تومور در نزدیکی مخچه، لوب فرونتال یا ساقه مغز باشد.
مسائل مربوط به تعادل: مشکلات تعادل ممکن است نشان دهنده وجود تومور در نزدیکی مخچه، ساقه مغز یا پایه مغز باشد.
بی حسی، ضعف یا درد صورت: این ممکن است با تومور درگیر ساقه مغز نیز رخ دهد.

علل تومور مغذی

در ابتدا توضیح داده شد که برخی از تومورهای مغزی در ابتدا از مغز شروع می‌شوند اما برخی دیگر از سایر نقاط بدن شروع شده و به مغز پیشروی می‌کند. همانطور که حدس می‌زنید، عللی که منجر به ایجاد این دو نوع تومور مغزی می‌شود، متفاوت است. بنابراین، بنا به کسب آگاهی بیشتر از نوع تومور خود و قادر به تصمیم گیری بهتر، علل تومور مغزی را توضیح داده‌ایم.

تومورهای مغزی که از مغز شروع می‌شوند

تومورهای اولیه مغز از خود مغز یا در بافت‌های نزدیک به آن، مانند غشای پوشاننده مغز (مننژ)، اعصاب جمجمه، غده هیپوفیز یا غده صنوبری منشأ می‌گیرند. تومورهای مغزی اولیه زمانی شروع می‌شوند که سلول‌های طبیعی تغییراتی (جهش) در DNA خود ایجاد می‌کنند. DNA سلول حاوی دستورالعمل‌هایی است که به سلول دستور می‌دهد چه کاری انجام دهد. جهش‌ها به سلول‌ها می‌گویند که به سرعت رشد کرده و تقسیم شوند و زمانی که سلول‌های سالم می‌میرند به زندگی خود ادامه دهند. نتیجه توده‌ای از سلول‌های غیر طبیعی است که تومور را تشکیل می‌دهد.

در بزرگسالان، تومورهای مغزی اولیه بسیار کمتر از تومورهای ثانویه مغزی هستند که در آن سرطان از جای دیگری شروع شده و به مغز گسترش می‌یابد. انواع مختلفی از تومورهای اولیه مغز وجود دارد. هر کدام نام خود را از نوع سلول‌هایی که درگیری و بیماری را شروع می‌کند، گرفته‌اند. آنها عبارتند از:

گلیوما: این تومورها از مغز یا نخاع شروع می‌شوند و شامل آستروسیتوما، اپاندیموم، گلیوبلاستوما، اولیگوآستروسیتوما و الیگودندروگلیوما هستند.
مننژیوم: مننژیوم توموری است که از غشاهایی که مغز و نخاع شما را احاطه کرده‌اند (مننژها) ایجاد می‌شود. بیشتر مننژیوم‌ها غیرسرطانی هستند.
نوروم آکوستیک (شوانوما): اینها تومورهای خوش خیمی هستند که روی اعصاب کنترل کننده تعادل و شنوایی منتهی به گوش داخلی به مغز ایجاد می‌شوند.
آدنوم هیپوفیز: اینها تومورهایی هستند که در غده هیپوفیز در پایه مغز ایجاد می‌شوند. این تومورها می‌توانند بر هورمون‌های هیپوفیز تأثیر بگذارند و سراسر بدن را تحت تاثیر قرار دهند.
مدولوبلاستوما: این تومورهای سرطانی مغزی بیشتر در کودکان دیده می‌شوند، اگرچه این امکان نیز وجود دارد که در هر سنی ایجاد شوند. مدولوبلاستوما از قسمت تحتانی پشت مغز شروع می‌شود و تمایل دارد از طریق مایع نخاعی پخش شود.
تومورهای سلول زایا: تومورهای سلول زاینده ممکن است در دوران کودکی ایجاد شوند، جایی که بیضه‌ها یا تخمدان‌ها تشکیل می‌شوند. اما گاهی اوقات تومورهای سلول زایا دیگر قسمت‌های بدن مانند مغز را تحت تاثیر قرار می‌دهند.
کرانیوفارنژیوم: این تومورهای نادر در نزدیکی غده هیپوفیز مغز شروع می‌شود و هورمون‌هایی ترشح می‌کند که بسیاری از عملکردهای بدن را کنترل می‌کنند. همانطور که کرانیوفارنژیوما به آرامی رشد می‌کند، می‌تواند غده هیپوفیز و سایر ساختارهای نزدیک مغز را تحت تاثیر قرار دهد.

سرطانی که از جای دیگری شروع می‌شود و به مغز سرایت می‌کند

تومورهای مغزی ثانویه (متاستاتیک) تومورهایی هستند که در نتیجه سرطانی ایجاد می‌شوند که در جای دیگری از بدن شما شروع می‌شود و سپس به مغز گسترش می یابد (متاستاز). تومورهای مغزی ثانویه اغلب در افرادی رخ می‌دهد که سابقه سرطان دارند. به ندرت، تومور متاستاتیک مغز ممکن است اولین علامت سرطان باشد که در جای دیگری از بدن شما شروع شده است.

در بزرگسالان، تومورهای مغزی ثانویه بسیار شایع تر از تومورهای مغزی اولیه هستند. هر سرطانی می‌تواند به مغز سرایت کند، اما انواع رایج آن عبارتند از:

عواملی که بروز تومور مغزی را افزایش می‌دهد

در اکثر افراد مبتلا به تومورهای اولیه مغزی، علت تومور مشخص نیست. اما تیم مشاوره پزشکی عواملی را شناسایی کرده‌اند که ممکن است خطر ابتلا به تومور مغزی را افزایش دهد. عوامل خطر عبارتند از:

قرار گرفتن در معرض تشعشعات: افرادی که در معرض نوعی از تشعشعات به نام پرتوهای یونیزان قرار گرفته‌اند، خطر ابتلا به تومور مغزی را افزایش می‌دهند. نمونه‌هایی از پرتوهای یونیزان شامل پرتودرمانی است که برای درمان سرطان و قرار گرفتن در معرض تشعشعات ناشی از بمب‌های اتمی استفاده می‌شود.
سابقه خانوادگی تومورهای مغزی: بخش کوچکی از تومورهای مغزی در افرادی با سابقه خانوادگی تومورهای مغزی یا سابقه خانوادگی سندرم‌های ژنتیکی که خطر ابتلا به تومورهای مغزی را افزایش می‌دهند، رخ می‌دهد.

تشخیص تومور مغزی

اگر مشکوک به تومور مغزی هستید، ویزیت پزشک در منزل ممکن است تعدادی آزمایش و روش را توصیه کند. فرایندی که به منظور مفاینه صورت می‌گیرد، دارای مراحل مختلف است که مهم ترین آنها یک معاینه عصبی است.

معاینه عصبی ممکن است شامل بررسی بینایی، شنوایی، تعادل، هماهنگی، قدرت و رفلکس‌های شما باشد. مشکل در یک یا چند ناحیه ممکن است سرنخ‌هایی در مورد بخشی از مغز شما که ممکن است تحت تاثیر تومور مغزی قرار گرفته باشد ارائه دهد.
تست‌های تصویربرداری: تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) معمولاً برای کمک به تشخیص تومورهای مغزی استفاده می‌شود. گاهی اوقات یک رنگ از طریق ورید بازوی شما در طول انجام MRI تزریق می‌شود. تعدادی از اجزای تخصصی اسکن MRI، از جمله MRI عملکردی، MRI پرفیوژن و طیف‌سنجی رزونانس مغناطیسی ممکن است به مشاوره پزشکی شما در ارزیابی تومور و برنامه‌ریزی درمان کمک کند. گاهی اوقات تست‌های تصویربرداری دیگری در شرایط خاص توصیه می‌شود، از جمله توموگرافی کامپیوتری (CT) و توموگرافی انتشار پوزیترون (PET).
جمع آوری و آزمایش نمونه بافت غیر طبیعی (بیوپسی): بیوپسی را می‌توان به عنوان بخشی از یک عمل جراحی برای برداشتن تومور مغزی انجام داد یا بیوپسی را می‌توان با استفاده از سوزن انجام داد.
بیوپسی سوزنی استریوتاکتیک: ممکن است برای تومورهای مغزی در مناطق صعب العبور یا نواحی بسیار حساس در مغز شما که امکان دارد در اثر یک عمل گسترده تر آسیب ببینند، انجام شود. جراح مغز و اعصاب شما یک سوراخ کوچک در جمجمه شما ایجاد می‌کند. سپس یک سوزن نازک از طریق سوراخ وارد می‌شود. بافت با استفاده از سوزن برداشته می‌شود، که اغلب با اسکن سی تی یا ام آر آی هدایت خواهد شد. سپس نمونه بیوپسی زیر میکروسکوپ مشاهده می‌شود تا سرطانی یا خوش خیم بودن آن مشخص شود. تست‌های آزمایشگاهی پیچیده می‌وانند سرنخ‌هایی را در مورد پیش آگهی شما و گزینه‌های درمانی به مشاوره پزشکی تلفنی ارائه دهند. بررسی نمونه بیوپسی و تعیین اینکه دقیقاً کدام نوع تومور مغزی را دارید، یک فرآیند پیچیده است. اگر در مورد تشخیص خود مطمئن نیستید، به دنبال نظر دوم در یک مرکز پزشکی باشید که در آن بسیاری از نمونه‌برداری‌های مغز هر ساله ارزیابی می‌شوند.

درمان تومور مغزی به نوع، اندازه و محل تومور و همچنین سلامت کلی و ترجیحات شما بستگی دارد.

عمل جراحي

اگر تومور مغزی در مکانی قرار داشته باشد که برای انجام عمل جراحی قابل دسترسی باشد، جراح شما تلاش می‌کند تا آنجایی که می‌توان با خیال راحت جراحی را انجام داده و تومور مغزی را خارج کند. برخی از تومورهای مغزی کوچک هستند و به راحتی از بافت مغز اطراف جدا می‌شوند، که حذف کامل جراحی را ممکن می‌کند. سایر تومورهای مغزی را نمی‌توان از بافت اطراف جدا کرد یا در نزدیکی نواحی حساس مغز شما قرار دارند و این امر جراحی را خطرناک می‌کند. در این شرایط، ویزیت پزشک در منزل شما تا جایی که ایمن است، تومور را برمی دارد. حتی برداشتن بخشی از تومور مغزی ممکن است به کاهش علائم و نشانه‌های شما کمک کند.

جراحی برای برداشتن تومور مغزی خطراتی مانند عفونت و خونریزی دارد. سایر خطرات ممکن است به بخشی از مغز شما بستگی داشته باشد که تومور در آن قرار دارد. به عنوان مثال، جراحی روی یک تومور در نزدیکی اعصابی که به چشم شما متصل می‌شود ممکن است خطر از دست دادن بینایی را به همراه داشته باشد.

پرتو درمانی

پرتودرمانی از پرتوهای پرانرژی مانند اشعه ایکس یا پروتون‌ها برای از بین بردن سلول‌های تومور استفاده می‌کند. پرتودرمانی می‌تواند از یک دستگاه خارج از بدن شما (تابش پرتو خارجی) انجام شود و یا به ندرت، پرتودرمانی را می‌توان در داخل بدن شما نزدیک به تومور مغزی قرار داد (براکی تراپی).

تابش پرتو خارجی می‌تواند فقط بر روی ناحیه‌ای از مغز که تومور در آن قرار دارد متمرکز شود، یا می‌تواند به کل مغز شما اعمال شود (تابش به کل مغز). تشعشعات کل مغز اغلب برای درمان سرطانی استفاده می‌شود که از قسمت دیگری از بدن به مغز سرایت می‌کند و تومورهای متعددی را در مغز تشکیل می‌دهد.

به طور سنتی، پرتودرمانی از اشعه ایکس استفاده می‌کند، اما شکل جدیدتر این درمان از پرتوهای پروتون استفاده می‌کند. درمان پرتو پروتون به پزشکان اجازه می‌دهد تا تابش را با دقت بیشتری کنترل کنند. ممکن است برای درمان تومورهای مغزی در کودکان و تومورهایی که بسیار نزدیک به مناطق حساس مغز هستند مفید باشد. درمان پرتو پروتون به اندازه پرتودرمانی سنتی اشعه ایکس در دسترس نیست.

عوارض جانبی پرتودرمانی به نوع و دوز اشعه‌ای که دریافت می‌کنید بستگی دارد. عوارض جانبی رایج در طول یا بلافاصله پس از تابش شامل خستگی، سردرد، از دست دادن حافظه، تحریک پوست سر و ریزش مو است.

گاما نایف

رادیوسرجری استریوتاکتیک نوعی جراحی سنتی نیست. در عوض، رادیوسرجری از پرتوهای متعددی استفاده می‌کند تا شکلی متمرکز از پرتودرمانی برای کشتن سلول‌های تومور در یک ناحیه بسیار کوچک ارائه دهد. هر یک از پرتوهای تشعشع قدرت خاصی ندارند، اما نقطه‌ای که همه پرتوها به هم می‌رسند (در تومور مغزی) دوز بسیار زیادی از تابش را دریافت می‌کند تا سلول‌های تومور را از بین ببرد. انواع مختلفی از فناوری‌ها در رادیوسرجری برای ارسال پرتو به منظور درمان تومورهای مغزی استفاده می‌شود، مانند گاما نایف یا شتاب دهنده خطی. رادیوسرجری معمولاً در یک جلسه درمانی انجام می‌شود و معمولاً می‌توانید همان روز به خانه بروید.

شیمی درمانی

شیمی درمانی از داروها برای از بین بردن سلول‌های تومور استفاده می‌کند. داروهای شیمی درمانی را می‌توان به صورت خوراکی به صورت قرص یا تزریق داخل وریدی (داخل وریدی) مصرف کرد. داروی شیمی درمانی که اغلب برای درمان تومورهای مغزی استفاده می‌شود تموزولوماید (Temodar) است. بسته به نوع سرطان ممکن است داروهای شیمی درمانی دیگری توصیه شود.

عوارض جانبی شیمی درمانی به نوع و دوز داروهایی که دریافت می‌کنید بستگی دارد. با این حال، شیمی درمانی می‌تواند باعث تهوع، استفراغ و ریزش مو شود. آزمایشات سلول‌های تومور مغزی شما می‌تواند تعیین کند که آیا شیمی درمانی برای شما مفید است یا خیر. نوع تومور مغزی شما نیز در تعیین اینکه آیا شیمی درمانی توصیه می‌شود یا خیر مفید است.

درمان دارویی هدفمند

درمان‌های دارویی هدفمند بر روی ناهنجاری‌های خاص موجود در سلول‌های سرطانی تمرکز دارند. با مسدود کردن این ناهنجاری‌ها، درمان‌های دارویی هدفمند می‌توانند باعث مرگ سلول‌های سرطانی شوند.

داروهای درمان هدفمند برای انواع خاصی از تومورهای مغزی در دسترس هستند و بسیاری دیگر در آزمایشات بالینی در حال مطالعه هستند. مشاوره پزشکی شما ممکن است سلول‌های تومور شما را آزمایش کند تا ببیند آیا درمان هدفمند احتمالاً یک درمان مؤثر برای تومور مغزی شما است یا خیر.

توانبخشی بعد از درمان

از آنجا که تومورهای مغزی می‌توانند در قسمت‌هایی از مغز ایجاد شوند که مهارت‌های حرکتی، گفتار، بینایی و تفکر را کنترل می‌کنند، توانبخشی ممکن است بخشی ضروری از بهبودی باشد. بسته به نیاز شما، ویزیت پزشک در منزل ممکن است شما را به موارد زیر ارجاع دهد:

فیزیوتراپی برای کمک به بازیابی مهارت‌های حرکتی از دست رفته یا قدرت عضلانی
کاردرمانی برای کمک به شما برای بازگشت به فعالیت‌های عادی روزانه از جمله کار، پس از تومور مغزی یا سایر بیماری‌ها
گفتار درمانی با متخصصین مشکلات گفتار (آسیب شناسان گفتار) برای کمک به شما در صورت مشکل در صحبت کردن
تدریس خصوصی برای کودکان در سن مدرسه برای کمک به کودکان در مقابله با تغییرات در حافظه و تفکر پس از تومور مغزی

سایر روش‌های درمانی

سایر روش‌های درمانی اغلب شامل طب جایگزین است. تحقیقات کمی در مورد درمان‌های مکمل و جایگزین تومور مغز انجام شده است. هیچ درمان جایگزینی برای درمان تومورهای مغزی ثابت نشده است. با این حال، درمان‌های تکمیلی ممکن است به شما در مقابله با استرس ناشی از تشخیص تومور مغزی کمک کند. برخی از درمان‌های تکمیلی که ممکن است به شما در مقابله کمک کند عبارتند از:

طب سوزنی
هنر درمانی
ورزش
مراقبه
موزیک درمانی
تمرینات آرامش بخش

با پزشک خود در مورد گزینه‌های پیش رو خود صحبت کنید.

مقابله و حمایت

تشخیص تومور مغزی می‌تواند سخت و ترسناک باشد. این می‌تواند باعث شود که احساس کنید کنترل کمی بر سلامت خود دارید. اما شما می‌توانید برای مقابله با شوک و اندوهی که ممکن است پس از تشخیص شما ایجاد شود، اقدامات لازم را انجام دهید. موارد زیر را در نظر بگیرید:

در مورد تومورهای مغزی به اندازه کافی بیاموزید تا در مورد مراقبت خود تصمیم بگیرید. از مشاوره پزشکی خود در مورد نوع خاص تومور مغزی خود، از جمله گزینه‌های درمانی و در صورت تمایل، پیش آگهی خود سوال کنید. همانطور که در مورد تومورهای مغزی بیشتر می‌آموزید، ممکن است در تصمیم گیری‌های درمانی اطمینان بیشتری پیدا کنید.
دوستان و خانواده را نزدیک خود نگه دارید. قوی نگه داشتن روابط نزدیک به شما کمک می‌کند تا با تومور مغزی خود مقابله کنید. دوستان و خانواده می‌توانند حمایت عملی مورد نیاز شما را ارائه دهند، مانند کمک به مراقبت از خانه شما اگر در بیمارستان هستید و هنگامی که احساس می‌کنید تحت تأثیر سرطان هستید، می‌توانند به عنوان یک حمایت عاطفی برای شما عمل کنند.
کسی را پیدا کنید که با او صحبت کنید. شنونده خوبی پیدا کنید که مایل باشد صحبت شما را در مورد امیدها و ترس‌هایتان بشنود. این ممکن است یکی از دوستان یا اعضای خانواده باشد. نگرانی و درک یک مشاور، مددکار اجتماعی پزشکی، عضو روحانی یا گروه حمایت از سرطان نیز ممکن است مفید باشد.
از پزشک خود در مورد گروه‌های حمایتی در منطقه خود بپرسید.

مقالات مرتبط