بیماریهای مقاربتی (STD) در گذشته بیماریهای آمیزشی یا VD نامیده میشدند. آنها از شایعترین بیماریهای مسری هستند. تخمین زده میشود که 25٪ از کل آمریکاییها بیماری STD غیر قابل درمان دارند و هر ساله 20 میلیون مورد جدید گزارش میشود. نیمی از این عفونتها در بین افراد 15 تا 24 سال است و میتواند عواقب طولانی مدت و جدی را به دنبال داشته باشد. بیماریهای مقاربتی بیماریهای جدی هستند که نیاز به درمان دارند. برخی از بیماریهای مقاربتی مانند HIV قابل درمان نیستند و میتوانند کشنده باشند. با یادگیری بیشتر در مورد بیماریهای مقاربتی میتوانید راههای محافظت از خود را بیاموزید.
بیماریهی مقاربتی (STD) اغلب از طریق رابطه جنسی واژینال، مقعدی و دهانی قابل انتقال است. همچنین ممکن است از طریق تماس با اشیاء مرطوب و آلوده مانند حولهها، لباسهای مرطوب یا صندلیهای توالت فرنگی به بیماری تریکومونیازیس آلوده شوید. البته این نکته را نیز باید به خاطر داشته باشید که آلوده شدن به این دسته از بیماریها اغلب از طریف تماس جنسی شایعتر است. بخصوص اگر موارد زیر در مورد شما صدق کند:
HIV و تبخال یک بیماری مزمن هستند که در دسته STD قرار دارند و قابل مدیریت هستند اما قابل درمان نیستند. هپاتیت B نیز ممکن است مزمن شود اما قابل کنترل است. اغلب این احتمال وجود دارد که افراد تا زمانی که آسیبی به اندامهای تناسلی (باعث ناباروری میشود)، بینایی، قلب یا سایر اندامها وارد نشده است، متوجه وجود بیماری و آلوده شدن خود نمیشوند. داشتن یک بیماری مقاربتی ممکن است سیستم ایمنی بدن را ضعیف کرده و در برابر سایر عفونتها آسیب پذیرتر شود. بیماری التهابی لگن (PID) عارضه سوزاک و کلامیدیا است که باعث میشود زنان قادر به بچه دار شدن نباشند. حتی در برخی مواقع ممکن است کشنده نیز باشد. اگر یک STD را به کودک تازه متولد شده خود منتقل کنید، کودک ممکن است آسیب دائمی یا مرگ را تجربه کند.
فهرست مطالب
STD تقریباً انواع مختلف عفونت را شامل میشود. بیماری مقاربتی باکتریایی شامل کلامیدیا، سوزاک و سفلیس است. بیماریهای مقاربتی ویروسی شامل HIV، تبخال دستگاه تناسلی، زگیلهای تناسلی (HPV) و هپاتیت B. تریکومونیازیس نیز توسط انگلی ایجاد میشود.
میکروبهای عامل STD در مایع منی، خون، ترشحات واژن و گاهی بزاق دهان پنهان میشوند. بیشتر ارگانیسمها از طریق رابطه جنسی واژینال، مقعد یا دهان منتشر میشوند، اما برخی از آنها، مانند آنهایی که باعث تبخال دستگاه تناسلی و زگیلهای تناسلی میشوند، ممکن است از طریق تماس پوستی نیز منتشر شوند. با به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی مانند مسواک یا تیغ با شخصی که آلوده است، ممکن است شما نیز به هپاتیت B مبتلا شوید.
تمامی بیماریهای مقاربتی علائم بارز ندارند و فرد ممکن است بدون بروز و مشاهده هیچگونه علائمی، همچنان به STD آلوده باشد. با این حال، برخی از بیماری های مقاربتی علائم واضحی را ایجاد میکنند. در مردان، علائم رایج عبارتند از:
علائم خاص بسته به نوع بیماری های مقاربتی (STD ) ممکن است متفاوت باشد.
همانطور که گفته شد، در بسیاری از موارد، STD علائم قابل توجهی ایجاد نمیکند. در صورت بروز، علائم متداول STD در زنان عبارتند از:
علائم خاص ممکن است از یک بیماری مقاربتی به بیماری دیگر متفاوت باشد.
انواع مختلفی از عفونتها میتوانند از راه جنسی منتقل شوند. شایع ترین STD در زیر شرح داده شده است.
نوع خاصی از باکتریها باعث ایجاد کلامیدیا میشوند. منبع معتمد مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، این بیماری را شایعترین بیماری مقاربتی در بین آمریکاییها دانسته است. بسیاری از افراد مبتلا به کلامیدیا علائم قابل توجهی ندارند. هنگامی که علائم ایجاد میشود، اغلب شامل مواردی است که در بالا به آنها اشاره شد (علائم بیماری های مقاربتی در زنان و مردان).در صورت عدم درمان، کلامیدیا میتواند منجر به بروز موارد زیر شود:
اگر زن باردار مبتلا به کلامیدیا درمان نشده باشد، می تواند آن را در زمان تولد به کودک خود منتقل کند. کودک ممکن است با وجود مشکلاتی که در ادامه آمدهاند، رشد کند:
آنتی بیوتیکها میتوانند کلامیدیا را به راحتی درمان کنند.
ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ویروسی است که میتواند از طریق تماس با پوست آلوده یا رابطه جنسی از یک شخص مبتلا به فرد دیگر منتقل شود. این بیماری شامل انواع مختلفی میشود که برخی از آنها خطرناکتر از سایر سویهها (انواع) هستند. شایعترین علامت HPV زگیل در اندامهای تناسلی، دهان یا گلو است. برخی از سویههای عفونت HPV میتوانند منجر به سرطان شوند، از جمله:
در حالی که بیشتر موارد HPV سرطانی نمیشوند، برخی از سویههای ویروس بیش از سایرین ویروس و عفونت ایجاد میکنند. طبق گفته انستیتوی ملی سرطان، بیشتر موارد سرطان مربوط به HPV در ایالات متحده به دلیل HPV 16 و HPV 18 ایجاد میشود. این دو سویه HPV 70 درصد کل موارد سرطان دهانه رحم را تشکیل میدهند.
هیچ درمانی برای HPV وجود ندارد. با این حال، عفونتهای HPV اغلب خود به خود برطرف میشوند. همچنین واکسنی برای محافظت در برابر خطرناکترین سویهها از جمله HPV 16 و HPV 18 در دسترس است. اگر فردی مبتلا به HPV شود، آزمایش و غربالگری مناسب میتواند به پزشک وی کمک کند تا خطر ابتلا به عوارض را ارزیابی و کنترل کند. مراحلی را که میتوانید برای محافظت از خود در برابر HPV و عوارض احتمالی آن بردارید، با مشورت پزشک میتوانید دنبال نمایید.
سفلیس عفونت باکتریایی دیگری است که در مراحل اولیه ابتلا اغلب مورد توجه قرار نمیگیرد. اولین علامتی که ظاهر میشود یک زخم گرد کوچک است که به عنوان ترشح شناخته میشود. این زخم میتواند در دستگاه تناسلی، مقعد یا دهان شما ایجاد شود که بدون درد اما بسیار عفونی است. علائم بعدی سفلیس اغلب شامل موارد زیر است:
در صورت عدم درمان، سفلیس در مراحل آخر میتواند منجر به موارد زیر شود:
خوشبختانه، اگر سفلیس زودهنگام تشخیص داده شود، به راحتی با آنتی بیوتیک درمان است. با این حال، عفونت سفلیس در یک نوزاد تازه متولد شده میتواند کشنده باشد. به همین دلیل غربالگری سیفلیس برای همه زنان باردار مهم است. هرچه سفلیس زودتر تشخیص داده شود و درمان شود، آسیب کمتری به فرد میزبان وارد میشود. اطلاعات مورد نیاز برای شناسایی سفلیس را پیدا کرده و آن را متوقف کنید.
HIV میتواند به سیستم ایمنی بدن آسیب برساند و خطر ابتلا به ویروسها یا باکتریهای دیگر و ایجاد برخی سرطانها را افزایش دهد. در صورت عدم درمان، میتواند منجر به مرحله 3 HIV شود که به ایدز معروف است. اما با روشهای درمانی امروزه، بسیاری از افراد مبتلا به HIV هرگز به ایدز مبتلا نمیشوند. در مراحل اولیه یا حاد، آسان است که علائم HIV را با علائم آنفولانزا اشتباه گرفت. به عنوان مثال، علائم اولیه میتواند شامل موارد زیر باشد:
این علائم اولیه معمولاً ظرف مدت یک ماه یا تقریباً اندکی بیشتر برطرف میشوند. از آن زمان به بعد، فرد ممکن است بدون داشتن علائم جدی یا مداوم برای سالها HIV داشته باشد. سایر افراد ممکن است علائم غیر اختصاصی را نیز تجربه کنند که عبارتاند از:
هنوز هیچ درمانی برای HIV وجود ندارد، اما گزینههای درمانی برای کنترل آن در دسترس است. درمان زودرس و موثر میتواند به افراد مبتلا به HIV تا زمانی که فاقد HIV3 هستند، زندگی کند.
درمان مناسب همچنین میتواند شانس انتقال HIV به شریک شریک جنسی فرد بیمار را کاهش دهد. در حقیقت، درمان میتواند به طور بالقوه میزان HIV در بدن فرد را به سطوح غیرقابل شناسایی، کاهش دهد. به گفته منبع معتبر CDC، در سطوح غیرقابل شناسایی، HIV نمیتواند به افراد دیگر منتقل شود.
بدون انجام آزمایش روتین، بسیاری از افراد مبتلا به HIV متوجه نمیشوند که به HIV مبتلا هستند. برای ارتقا تشخیص و درمان به موقع، مراکز کنترل و پیشگیری از بیماریها (CDC) توصیه میکند که افراد بین 13 تا 64 سال حداقل یک بار آزمایش شوند. افرادی که در معرض خطر HIV هستند باید حداقل سالی یک بار آزمایش شوند، حتی اگر علائمی ندارند.
آزمایش رایگان و محرمانه را میتوان در تمام شهرهای بزرگ و بسیاری از کلینیکهای بهداشت عمومی یافت. با پیشرفتهای اخیر در آزمایش و درمان، زندگی طولانی و سالم با HIV امکان پذیر است. حقایقی را که برای محافظت از خود یا شریک زندگی خود در برابر اچ آی وی نیاز دارید دریافت کنید را از پزشک خود بخواهید.
سوزاک یکی دیگر از بیماری های مقاربتی باکتریایی است. همچنین به عنوان “گنوره ” شناخته میشود. بسیاری از افراد مبتلا به سوزاک در ابتدا هیچ علامتی ندارند. اما با گذشت زمان و پیشرفت بیماری، علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
در صورت عدم درمان، سوزاک ممکن است منجر به موارد زیر شود:
ممکن است مادر در هنگام زایمان سوزاک را به نوزاد متولد کند. وقتی این اتفاق میافتد، سوزاک ممکن است مشکلات جدی سلامتی در کودک ایجاد کند. به همین دلیل بسیاری از پزشکان، زنان باردار را تشویق میکنند تا آزمایشهای احتمالی و مقابلهای با بیماری های مقاربتی را انجام دهند.
سوزاک معمولاً با آنتی بیوتیک قابل درمان است. درباره علائم، گزینههای درمانی و چشم انداز طولانی مدت برای افراد مبتلا به سوزاک با پزشک خود مشورت کنید تا بیشتر بدانید.
شپش عانه نام دیگر شپش دستگاه تناسلی است. آنها حشرات ریزی هستند که میتوانند روی موهای عانه شما ساکن شوند. این دسته از حشرات مانند شپش سر و شپش بدن از خون انسان تغذیه میکنند. علائم شایع شپش عانه شامل:
همچنین ممکن است فرد بتواند شپش یا تخمها ریز سفید آنها را در اطراف ریشه موهای شرمگاهی ببیند. ذره بین میتواند به شما کمک کند تا راحت تر آنها را تشخیص دهید. در صورت عدم درمان، شپش عانه از طریق تماس پوست به پوست یا لباس مشترک، ملافه یا حوله به افراد دیگر منتقل میشود. نیشهای خراشیده نیز میتوانند آلوده شوند. بهتر است بلافاصله آلودگی به شپش عانه را درمان کنید.
اگر فردی به شپش عانه مبتلا است، میتواند با استفاده از روشهای خانگی و موچینهای موضعی، آنها را از بدن خود خارج کند. تمیز کردن لباس، ملافه، حوله و خانه نیز مهم است.
تریکومونیازیس با نام تک تارچه زدگی نیز شناخته میشود. علت آن ارگانیسم کوچک تک یاختهای است که میتواند از طریق تماس دستگاه تناسلی از یک شخص به شخص دیگر منتقل شود. طبق منبع معتمد CDC، کمتر از یک سوم افراد مبتلا به تک تارچه زدگی علائمی ندارند. هنگامی که علائم ایجاد میشود، ممکن است شامل موارد زیر باشد:
در زنان، ترشحات مربوط به تریچ اغلب بوی نامطبوع یا شبیه به ماهی دارد. در صورت عدم درمان، تریکومونیازیس ممکن است منجر به موارد زیر شود:
تریکومونیازیس با آنتی بیوتیک قابل درمان است.
تبخال نام کوتاه شده ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) است. دو سویه اصلی ویروس وجود دارد، HSV-1 و HSV-2. هر دو از طریق جنسی منتقل میشوند. این یک بیماری مقاربتی است که CDC تخمین میزند بیش از 1 نفر از 6 نفر در سنین 14 تا 49 سال در ایالات متحده تبخال داشته باشند.
HSV-1 که منجر به ایجاد تبخال میشود، در درجه اول باعث بروز تبخال دهانی میشود. با این حال، HSV-1 میتواند از دهان یک فرد آلوده به دستگاه تناسلی شخص دیگری در حین رابطه دهانی منتقل شود. وقتی این اتفاق میافتد، HSV-1 میتواند باعث تبخال تناسلی شود.
HSV-2 باعث تبخال دستگاه تناسلی میشود. شایع ترین علامت تبخال، زخمهای تاول مانند است. در تبخال دستگاه تناسلی، این زخمها در دستگاه تناسلی یا اطراف آن ایجاد میشوند. در تبخال دهانی، آنها روی دهان یا اطراف آن ایجاد میشوند.
زخمهای تبخال معمولاً طی چند هفته پوسته پوسته شده و بهبود مییابند. اولین شیوع معمولاً دردناکترین است. دردناک بودن شیوع به طور معمول با گذشت زمان کمتر میشود. اگر یک زن باردار مبتلا به تبخال باشد، میتواند آن را به طور بالقوه به جنین خود در رحم یا نوزاد تازه متولد شده خود در حین زایمان منتقل کند. این به اصطلاح تبخال مادرزادی میتواند برای نوزادان بسیار خطرناک باشد. به همین دلیل آگاهی از وضعیت HSV برای زنان باردار بسیار حائز اهمیت است.
هنوز هیچ درمانی برای تبخال وجود ندارد. اما داروهایی برای کنترل شیوع و تسکین درد زخمهای تبخال در دسترس هستند. همین داروها همچنین میتوانند احتمال انتقال تبخال به شریک جنسی را کاهش دهند. درمان موثر و اقدامات جنسی ایمن میتواند به شما در داشتن زندگی راحت با تبخال و محافظت از دیگران در برابر ویروس کمک کند. اطلاعات لازم برای پیشگیری، شناخت و مدیریت تبخال را توسط مشورت با پزشک متخصص خود بدست آورید.
سایر بیماری مقاربتی که کمتر شایع هستند عبارتند از:
رابطه جنسی از طریق واژن و مقعد تنها راه انتقال بیماری های مقاربتی نیست. این بیماریها همچنین ممکن است از طریق رابطه جنسی دهانی منتقل شوند. به عبارت دیگر، بیماری های مقاربتی میتوانند از دستگاه تناسلی فرد به دهان یا گلو فرد دیگری منتقل شوند و بالعکس.
STD های دهانی همیشه قابل توجه نیستند. هنگامی که علائم ایجاد میکنند، اغلب گلودرد یا زخم در اطراف دهان یا گلو وجود دارد.
بسیاری از بیماری های مقاربتی قابل درمان هستند. به عنوان مثال، STD های زیر با استفاده از آنتی بیوتیک یا سایر روشهای درمانی قابل درمان هستند:
دیگران قابل درمان نیستند. به عنوان مثال، STD های زیر در حال حاضر غیرقابل درمان هستند:
اگرچه برخی از بیماری های مقاربتی قابل درمان نیست، اما با این وجود میتوان آنها را مدیریت کرد. هنوز هم تشخیص زودهنگام حائز اهمیت است. گزینههای درمانی اغلب برای کاهش علائم و کاهش احتمال انتقال بیماری STD به شخص دیگر در دسترس هستند. لحظهای وقت بگذارید و درباره STD های قابل درمان و غیر قابل درمان بیشتر بدانید و با پزشک خود مشورت کنید.
برای زنان باردار امکان انتقال STD به جنین در دوران بارداری یا نوزاد در حین زایمان وجود دارد. در نوزادان تازه متولد شده، STD میتواند عوارضی ایجاد کند. در برخی موارد، آنها حتی ممکن است کشندههم باشند. برای کمک به پیشگیری از ابتلا به بیماری های مقاربتی در نوزادان، پزشکان اغلب زنان باردار را تشویق میکنند تا آزمایشهای مربوط به بیماریهای مقاربتی را انجام دهند. پزشک حتی اگر علائمی هم نداشته باشید، ممکن است آزمایش STD را توصیه کند.
در صورت مثبت بودن آزمایش یک یا چند مورد STD در دوران بارداری، پزشک ممکن است آنتی بیوتیکها، داروهای ضد ویروسی یا سایر روشهای درمانی را برای شما تجویز کند. در برخی موارد، آنها ممکن است شما را به زایمان سزارین ترغیب کنند تا خطر انتقال در هنگام زایمان کاهش یابد.
در بیشتر موارد، پزشکان نمیتوانند STD را فقط براساس علائم تشخیص دهند. اگر پزشک یا سایر ارائه دهندگان خدمات بهداشتی شما به داشتن بیماری STD مشکوک هستند، احتمالاً آزمایشاتی را برای بررسی دقیقتر توصیه میکنند.
بسته به سابقه جنسی، ارائه دهنده خدمات بهداشتی درمانی شما ممکن است آزمایش STD را توصیه کند حتی اگر علائمی نداشته باشید. بدین خاطر که بیماری های مقاربتی در بسیاری از موارد علائم قابل توجهی ایجاد نمیکنند. اما حتی بیماری های مقاربتی عاری از علائم نیز میتوانند باعث ایجاد آسیب در سایر نواحی بدن شوند و یا به افراد دیگر منتقل شوند.
ارائه دهندگان خدمات بهداشتی میتوانند با استفاده از آزمایش ادرار یا آزمایش خون، بیشتر STD را تشخیص دهند. آنها همچنین ممکن است با استفاده از یک سواب از دستگاه تناسلی شما نمونهای را بگیرند. اگر به زخمهایی مبتلا شدهاید، ممکن است از آنها نیز نمونه گرفته شود.
آزمایشات STD را میتوان در مطب پزشک یا کلینیک بهداشت جنسی انجام دهید. کیتهای تست خانگی نیز برای تشخیص برخی از بیماری های مقاربتی در دسترس هستند. اما ممکن است همیشه قابل اعتماد نباشند. با احتیاط از آنها استفاده کنید. قبل از خرید بررسی کنید که آیا سازمان غذا و داروی ایالات متحده کیت آزمایش را تأیید کرده است یا خیر.
مهم است که بدانید تست پاپ اسمیر، آزمایش مربوط به بیماری های مقاربتی نیست. آزمایش پاپ اسمیر وجود سلولهای پیش سرطانی در دهانه رحم را بررسی میکند. اگرچه ممکن است با آزمایش HPV نیز همراه باشد. آزمایش پاپ اسمیر منفی به این معنی نیست که شما هیچ بیماری مقاربتی ندارید.
اگر هر نوع رابطه جنسی داشتهاید، بهتر است در مورد آزمایش STD از ارائه دهنده خدمات بهداشتی خود بپرسید. برخی از افراد ممکن است لازم باشد بیشتر از سایر افراد این دسته از آزمایشات را انجام دهند. با پزشک خود صحبت کنید و دریابید که آیا باید آزمایش شوید؟ و این آزمایشات شامل چه مواردی میشوند.
روش درمانی توصیه شده برای بیماریهای مقاربتی بسته به نوع STD شما متفاوت است. بسیار مهم است که قبل از شروع فعالیت جنسی، شما و شریک جنسی خود با موفقیت از نظر STD تحت درمان قرار بگیرید. در غیر این صورت، ممکن است یک عفونت را بین خود و شریک جنسی خود رد و بدل و منتقل کنید.
معمولاً آنتی بیوتیکها به راحتی میتوانند عفونتهای باکتریایی را درمان کنند. مهم است که تمام آنتی بیوتیکهای تجویز شده را طبق دستورالعمل ارائه شده مصرف کنید. مصرف آنها را ادامه دهید حتی اگر قبل از اتمام مصرف همه آنها، احساس بهبودی داشته باشید. پس از مصرف تمام داروهای تجویز شده، در صورت برطرف نشدن یا بازگشت علائم به پزشک خود اطلاع دهید.
اجتناب از تماس جنسی تنها راه بی خطر برای جلوگیری از بیماری های مقاربتی است. اما هنگام داشتن رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی، روشهایی برای ایمن سازی آن وجود دارد.
وقتی کاندوم به درستی استفاده میشود، محافظت موثری در برابر بسیاری از بیماری های مقاربتی ایجاد میکند. بنابراین، برای محافظت بهینه، استفاده از کاندوم در حین رابطه جنسی واژینال، مقعد و دهان مهم است. محافظ های دندانپزشکی همچنین میتوانند در هنگام رابطه جنسی دهانی از انتقال و ابتلا این بیماریها محافظت کنند.
کاندوم به طور کلی در جلوگیری از انتقال بیماری های مقاربتی که از طریق مایعات مانند مایع منی یا خون پخش میشود، موثر است. اما آنها نمیتوانند به طور کامل از شما در برابر بیماریهای مقاربتی که از پوست آلوده به پوست دیگر منتقل میشود، محافظت کنند. اگر کاندوم ناحیه پوست آلوده به عفونت را نپوشاند، فرد هنوز هم میتواند به بیماری STD مبتلا شود یا آن را به شریک زندگی خود منتقل کند.
کاندوم نه تنها از بیماری های مقاربتی، بلکه از بارداری ناخواسته نیز محافظت کند. اما با این حال، احتمال ابتلا به بیماری های مقاربتی را خیلی کاهش نمیدهد. به عنوان مثال، اشکال زیر برای جلوگیری از بارداری از ابتلا به بیماری های مقاربتی محافظت نمیکند:
غربالگری منظم بیماری های مقاربتی برای هر کسی که از نظر جنسی فعال است ایده خوبی است. این به ویژه برای کسانی که یک شریک جدید یا چندین شریک جنسی دارند نیز موثر و مهم است. تشخیص و درمان به موقع میتواند به جلوگیری از انتقال عفونت کمک کند.
قبل از برقراری رابطه جنسی با یک شریک جدید ، بحث در مورد سابقه جنسی مهم است. شرکا همچنین باید توسط یک متخصص مراقبتهای بهداشتی از نظر بیماریهای مقاربتی بررسی شوند. از آنجا که بیماری های مقاربتی اغلب هیچ علامتی ندارند، آزمایش تنها راهی است که میتواند با اطمینان از وجود بیماری مطلع شد.
هنگام بحث در مورد نتایج آزمایش STD ، مهم است که از یک شریک زندگی بپرسید که برای چه چیزی آزمایش شده است. بسیاری از افراد تصور میكنند كه پزشكان آنها را بعنوان بخشی از مراقبتهای منظم از نظر STD آزمایش كردهاند، اما این همیشه درست نیست. برای اطمینان از انجام آزمایشات STD با پزشک خود مشورت نمایید.
اگر یکی از شرکای جنسی از نظر STD مثبت است، ضروری است که از برنامه درمانی توصیه شده ارائه دهنده مراقبتهای بهداشتی خود پیروی کند. همچنین میتوانید از پزشک خود در مورد راهکارهایی برای محافظت از خود در مقابل ابتلا به بیماری STD از طرف همسرتان سوال کنید. به عنوان مثال، اگر همسر شما HIV دارد، پزشک احتمالاً شما را به استفاده از پروفیلاکسی قبل از مواجهه (PrEP) تشویق میکند.
اگر واجد شرایط هستید، شما و همسرتان باید واکسن HPV و هپاتیت B را نیز در نظر بگیرید. با پیروی از این استراتژیها و سایر موارد، فرد میتواند شانس خود را برای ابتلا به بیماریهای مقاربتی و انتقال آنها به دیگران کاهش دهد.
اگر فردی آزمایش STD مثبت داشته باشد ، مهم است که در اسرع وقت تحت درمان قرار گیرد. اگر آنها یک بیماری مقاربتی داشته باشند، اغلب میتواند احتمال ابتلا به بیماری دیگری را افزایش داد. برخی از بیماری های مقاربتی نیز در صورت عدم درمان میتوانند منجر به بروز عواقب شدید شوند. در موارد نادر، STD های درمان نشده حتی ممکن است کشنده باشد.
اما خبر خوب اینکه، اکثر بیماری های مقاربتی قابل درمان هستند. در بعضی موارد، به طور کامل قابل درمان هستند. در موارد دیگر، درمان زودرس و موثر میتواند به تسکین علائم کمک کند، خطر ابتلا به عوارض را کاهش دهد و از شرکای جنسی محافظت کند.
علاوه بر مصرف داروهای تجویز شده برای بیماری های مقاربتی، پزشک ممکن است به شخص توصیه کند که عادتهای جنسی خود را بررسی کند تا از آنها و دیگران محافظت کند. به عنوان مثال، پزشک احتمالاً به آنها توصیه میکند تا زمانی که عفونت به طور موثر و کامل درمان نشود، از رابطه جنسی کاملاً خودداری کنید. هنگامی که آنها رابطه جنسی را از سر میگیرند، اغلب آنها را به استفاده از کاندوم، محافظ دندان یا سایر اشکال محافظت تشویق میکنند. پیروی از برنامه درمانی و پیشگیری توصیه شده توسط پزشک میتواند به بهبود چشم انداز طولانی مدت در بیماری های مقاربتی کمک کند.
مجموعه آزمایش آنلاین پیشرو در خدمات رسانی در منزل ، شما عزیزان میتوانید خدمات آزمایش ژنتیک ، آزمایش hpv ، فیزیوتراپی در منزل ، تست اعتیاد در منزل ، ویزیت پزشک در منزل با آزمایش آنلاین تجربه کنید.